RENKLERİN SESSİZLİĞİ

23) Yalnız Tren Vagonları

Başımı kaldırmadan gözlerimle izledim rayların gecenin içinde eriyip kaybolmasını. Sanki biz ilerledikçe uzuyordu, biz kovaladıkça o kaçıyordu.

Derin bir nefes aldım.

Saniyeler içinde beynimin tozlu sayfalarında dönüp durmaya başlayan düşünceleri bir kenara itip o kitabın kapağını kapadım. Gözlerimi yumup kendimi uyumaya zorladım.

Ama kafanızın içindeki şeytanlar uyumadan sizin uykuya dalmanız mümkün olmazdı.

Kıvrıldığım pencere kenarından doğrularak ayaklarımı aşağı sallandırdım.

Karşımdaki koltukta dikilen büyük kamp çantama ve yanında ona yaslı bir şekilde beni izleyen sapı kopmuş ufak çantama baktım. Sanki canlı biriylermiş gibi beni izliyorlardı. Bir an için bu his tüm bedenimi sardığında karşımdakinin Kuzey olduğunu hayal ettim. Ardından gözlerim hala daha üzerimde olan kahve lekeli sweatshirt'e gitti. Yanımdaki tek kalın giysi bu olduğundan ve gece yağan yağmurun yarattığı serinlikten dolayı çıkaramamıştım üzerimden. Muhtemelen bu leke de çıkmayacaktı ve Kuzey de bana demediğini bırakmayacaktı.

Dudaklarım bir tebessüm eşliğinde yukarı kıvrılırken içinde bulunduğum kompartımanın kapı tarafındaki prize gitti gözüm. Aradan geçen zamanda dolmuş olmalıydı telefonumun şarjı.

Beyaz Vans'larımı ayağıma giymek yerine arkalarına basarak şarja takılı telefonuma uzandım. Yarısının dolu olduğunu gördüğümde bu şarjın beni gün boyu idare edemeyeceğini bilsem de şimdilik bunu düşünmeyerek telefonu şarjdan çıkarıp yerime geçtim. Ayaklarımı altımda toplayıp başımı da az önceki gibi pencereye yasladım.

Direkt olarak rehbere girip Kuzey'in numarasını tuşlayacaktım ancak gözüm saate takıldı.

00.22

Saat farkı olmaksızın, bu saat de onun için geç bir saat olduğundan -çünkü sabah işe gitmesi gerekiyordu- aramaktan vazgeçip mesaj sekmesine girdim ve anında dudaklarımdaki tebessüm genişledi.

Godfather 2 yeni mesaj.

Kutup Yıldızı 58 yeni mesaj.

Kısa olduğu için ilk önce babamınkine girip sorduğu sorulara cevap verdim. Ardından Kuzey'in sekmesine girip tek elimi yanağımın altına, yastık gibi yerleştirdim.

''Az önce bir bardağını kırdım... RIP.''

''Ben niye sana bunu söyledim ki şimdi...''

''Aha kesin gelince sen de benim bir şeylerimi kıracaksın değil mi!''

''İntikam soğuk yenen bir yemek olabilir sayın Afra Kara, ama pizza değil. O yüzden ben kaçtım, hadi bay. Joey'imi izlemeye gidiyorum.''

''JOEY BİLİNÇLİ OLARAK SOSLU MAKARNASINI ALIP YERE DÖKTÜ ŞAP DİYE, İNANABİLİYOR MUSUN?!!!!''

''SİNİR KRİZİ GEÇİRİYORUM ŞU AN.''

''ELİM AYAĞIM TİTRİYOR BAK.''

Sol elinin ve iki ayağının kadrajda olduğu bir fotoğraf karesi...

''OF JOEY.''

''Bu arada, çoraplarımın farklı olduğunu az önce fotoğrafını çekerken fark ettim.''

Onun temizlik ve düzen takıntısını bildiğimden bu yazdıklarına sesli bir şekilde güldüm. Friends'in ilk kez izlediği bu bölümünü ben yıllar öncesinde izleyip diziyi bitirmiştim. Ve ona bu düzen, temizlik takıntısından dolayı sürekli Monica'lık* yapma dememden dolayı o da diziye merak edip başlamıştı. Gerçi sıkı bir How I Met Your Mother hayranı olmasından dolayı Friends izlemeye biraz geç kalmıştı.