OS #1: Chain Of Restrictions

35th Restriction

Face

It's been a week since I received that paper. Dumagdag sa palaisipan, kung siya ba talaga iyon.

It has been giving me sleepless nights thinking about why she's doing this to me. Hindi naman sa gusto ko si Mom ang magiging target. Nakakapagod mag-isip lalo na't kulang pa sa impormasyon.

"What will be your order, Ma'am?" The waiter ask as he stood right beside my table.

Kinuha ko ang menu at pumili. Nandito ako sa isang restaurant, gusto ko lang paligayahin ang sarili.

Kahit sa pagkain man lang sa labas ay pansamantala kong makalimutan ang mga problemang hinaharap. Iyon ay kung kaya ko nga bang harapin.

"I will choose this and this." Sabi ko habang tinuturo ang gustong kainin.

I have been craving western foods for no reason, maybe because my red days are coming?

"Would that be all, Ma'am?"

I nodded as I gave him the menu.

For the past week, wala akong ibang ginawa kundi ang manatili sa condo. Nicholette even invited me for a night out.

Tinanong ko kung sasama ba si Kreia pero dismayado ang kanyang boses ng sinabing hindi, mas lalo akong nakaramdam ng pagkabigo at at lungkot.

I have been trying to contact Kreia but it looks like she doesn't want to talk to me.

Naiintindihan ko naman kung bakit ayaw niya. Hindi na rin siya nagpaparamdam sa kaibigan namin, pati na rin sa group chat.

Hinahanap siya ng aming mga kaibigan, nagtataka kung bakit hindi na nagpaparamdam.

Gusto ko silang sagutin pero ano naman ang isasagot ko?

Alam ko na alam nila, na konektado iyon sa pag-alis ko sa gabing iyon at sa hindi pagbalik ni Kreia.

I badly wanted to talk to her, but thinking about what I would say to her face-on, my mind would go blank. Ano naman ang sasabihin ko sa kanya?

Sorry, dahil napakaselfish ko?

Sorry, dahil nasaktan kita?

Sorry, dahil nagtaksil ako kay Carter?

Sorry, dahil... hindi ko alam?

I blinked my eyes when I felt it sting for incoming tears. Suminghap ako ng maramdaman na tumulo ito.

Don't want to catch attention from other customers, I wiped it off.

Nakakaawa... kinakaawaan ko na ang sarili ko. Just because I want to feel loved, I have stooped down below my level. I used people for it, I used them to cover up the wound, to plaster it with their ever so honest love. And in exchange?

I destroyed them.

Para sa sarili, tinatapakan ko sila. I want to be whole, that's why I broke them... I broke Carter.

"Excuse me?"

I immediately composed myself before I looked at the person.

Nanlaki ang aking mga mata ng makitang siya yung babae sa SuperMarket!

She gave me a genuine smile. "Sinasabi ko na nga ba! I know it's you! Hi!"

Seeing her smile at me, gumagaan ang pakiramdam ko. But there's something in her voice that seems familiar to me.

Saan ko ba ito narinig?

"Hi." I smiled back.

By the looks of her, it seems she's shopping?