Memory in the Street (Paraiso Series #3)

Kabanata 9

Kabanata 9

The next day, maaga pa sa sikat ng araw ang pag gising ko. Before I went to start the day of being Zhigor’s personal yaya slash alalay—not an assistant because of his demands— I jogged around the village for 30 minutes.

Since the sun has not risen yet, the environment was still humid while the skies painted black. Nakikita ko pa rin ang kislap ng mga bituin sa langit na tila ba parang ngumingiti sila mula sa itaas.

Ang malamig na simoy ng hangin na siyang humahalik sa aking pisnge ay nagbibigay payapa sa aking pusong matagal ng dugoan sa laban ng buhay.

Habang tumatakbo, hindi ko mapigilang maisip ang mga pangayayari sa buhay ko. Mapait na lang akong ngumiti nang sumagi na naman ang lahat ng mga insulto at panghuhusga ni Zhigor sa akin nang mag tagpo ulit ang landas namin.

But even so, hindi ako galit sa kanya kaya hinayaan ko na lang na mawala iyon sa isipan ko. I understand where he was coming.

Nang makabalik ako sa bahay ni Zhigor alas singko na ng umaga. Agad akong naligo at nagbihis ng mabilis. Siyempre, kailangan kong magmadali.

First, I have to prepare breakfast for Zhigor and Sybil. Second, I have to ready Zhigor’s suit today and third, kailangan ko ring ayosin ang sarili dahil sasama ako sa opisina ni Zhigor. Isa iyon sa nakasaad sa kontratang penirmahan ko kahapon.

“Bring also lunch for the boss, Miss Bambini.” Sabi ni Sybil na nasa may island counter at sumisimsim sa kanyang kape.

Halatang bagong gising ito dahil humihikab na siya pero nakaligo na’t nakaporma si Sybil.

Tumango ako at pinagpatuloy ang pagluluto ng hotdog, bacon at pancakes. Iyon ang agahan na gusto ni Zhigor. He told me last night after dinner na iyon ang gusto nitang kainin sa umaga.

“What’s his usual lunch, Sybil?” tanong ko habang nakatalikod sa kanya.

“Mahilig si boss sa adobo.”

Tumango ulit ako at hinain ang prinipritong itlog.

“Magpapabaon ka rin ba ng lunch?” I asked Sybil without looking at him while putting the plate on table.

“Hindi na Miss Bambini. A-attend ako ng lunch meeting na dapat sana si boss ang dadalo.” He chuckled.

“Ikaw ba laging uma-attend ng meetings ng boss?”

I was curious since last night because Sybil also attended a dinner meeting last night that was supposed to be graced with Zhigor’s presence.

Tumawa ito ng mahina sa tanong ko. “Hindi naman. Pero simula kagabi, inatasan na niya ako na ako lagi ang a-attend ng mga meetings niya maliban nalang kung board meeting ito.”

Tumango ako. “Is he always busy?” I asked again.

“Sa kompanya? Hindi naman masyado… pero quality time raw Miss Bambini…”

Naramdaman kong may tinatagong supil ng ngiti si Sybil habang nag-uusap kami base sa tono ng boses niya kaya napaangat ako ng tingin sa kanya.

“Quality time?”

Biglang nasamid si Sybil sa tanong ko. It actually took him a minute to pull himself back. At nang medyo nakabawi, sumagot siya.

“Quality time sa kompanya, Miss Bambini.”

Tumango na lang ako at bumalik na sa ginagawa kahit may iba akong pagkaintindi sa ipinakita niya.

Habang nagluluto ako ng adobo, narinig kong pumasok si Zhigor sa kusina but what made me conclude that it was him because of his manly scent that enveloped the whole kitchen.