(PKG) Pinaghalong Kape at Gatas

Chapter 25: it's Unpredictable

(Rits' POV)

I don't know how happy I am after Ily's surprise candlelight dinner last night.

Parang gusto ko na ngang magdisappear eh. I mean, okay nalang ngayon sa akin kung kukunin na ako ni Lord kasi I think enough na yung kilig factors na ipinaramdam sa akin ni Terrence. Okay na nga sa akin kahit di na siya magpopropose or kahit hindi na kami ikasal kasi nga naman sure akong di na ako aabot dun.

Dahil sa pagcollapse ko nung isang araw mukhang nararamdaman ko na nga ngayon na may cancer ako.

Mapapansin ko na ngang ang dali ko na mapagod at hingalin kahit nga kaunting hagdan lang yung aakyatin ko.

naku naman! Ramdam ko na si Hazel Grace Lancaster ng The Fault in our Stars . Well.. isang oxygen tank nalang ang kulang para vibes na talaga kami ni Hazel.

Pero kahit ramdam ko na ang lahat ng ito, I tried my best to hide it in front of everybody.

why?

Hindi naman sa ayokong malaman nila, it's just that I don't want to convert their happiness into mourning. Ganyan ko sila kamahal. I can pretend hanggang sa abot ng aking makakaya.

Sa kalagitnaan ng aking pag-eemote...

"honey,  rainbow, my sunshine..."

ayan na naman po siya.. Napakacheesy mamaya dudumugin na ito ng maraming daga! Oo daga! at hindi langgam, kasi nga cheese diba? psh.

"hmm.. May kailangan ka noh? for sure."

sabi ko.

"Oo."

"ano? Pera? Oops! Sorry. Gasgas na masyado credit card ko eh. Hehe."

"Nope. I want you."

wow? aggressive.

"not so fast dear."

pagbibiro ko. Sakyan ko na trip niya.

"I mean, I want you. Your time. Your presence. In short, date at gala tayo sa mall."

mall?! Yun ba sabi niya? shopping? gala daw? Go na! Haha! alam na alam talaga nito ang kiliti ko oh. tsk. tsk.

"Tara!"

sabi ko kasabay ang isang naaaaaapaakaalapad na ngiti. Haha.

So, we went unto the mall. Shop here, shop there! at dahil gasgas na sa lahat ng gasgas ang credit card ko, yung kanya naman ang gagasgasin ko. Haha!

Naglibot lang kami tapos kain kain lang din ng kaunti, its snack time kasi mga 3, sabi niya hanggang gabi daw kami gagala.

Dahil sa na-eenjoy talaga ako kakagala, kakakain, kakalaro at kakashopping, I almost forgot that I do have cancer.

Well honestly, kanina pa ako hinihingal pero I really tried hard to hid it from Rence.

I've been trying hard to composed myself again everytime na mahihirapan na akong huminga dahil sa pagod pero thank you pa rin dahil kahit papano nagpapahinga rin naman kami.

It's already dark.

"Ilyt, tara!"

bigla na lang akong hinila sa gitna ng aking pagkakaupo. Haaay naku! nagpapahinga pa ako eh, sobrang napagod ako swear! Ily... Please ... let me rest first I'm taking a hard time to breathe normally.

Gusto ko yang sabihin sa kanya, pero wala akong magawa kasi nga I should hide it as possible.

dinala ako ni Rence sa isang fine dining restaurant na napakaromantic ang ambiance. May sampung tables ang makikita mo pagkapasok na occupied na ng mga couples. Teka? Puno na, pano kami kakain?