(PKG) Pinaghalong Kape at Gatas

Chapter 29: Bestfriend?

"She's my..."

"Aish! Terrence bilisan mo na!"

"Relax! Haha. Parang nangangain ka na ng buhay ah."

"Tinatawa-tawa mo diyan?!"

"Owkay! She's my long lost...

Bestfriend."

(Terrence's POV)

Yes. You heard it right. JM or I used to call her 'Jee', is my long lost bestfriend.

"T-teka? P-panu nangyari yun?"

she asked. Why is she stuttering?

"okay I'll explain later but drink your medicine first."

"Ah yes Rits. You better drink this first it's already 6pm."

"Doc, can you please leave me and my FIANCÉ first?"

"A-ah okay... Please excuse me."

why?! Bakit niya pinaalis si Jee??

is she? ...

"Are you? j---"

di ko natapos ang sasabihin ko kasi nagsalita agad siya.

"Explain it now Terrence Reese."

straight niyang sabi sa akin.

Emotionless.

Kaya nagulat ako. Isa pa, tinawag niya ako with my two first names, ibig sabihin she's definitely irritated.

"Ok. That was when I was still 5 years old. After you transferred into another subdivision, they we're our neighbor. As in yung katabing bahay lang talaga namin. Hindi ko lang siya napansin during that time kasi masyado akong naka-focused sayo at minsanan lang din siya lumabas."

Tiningnan ko muna siya ng maigi at tsaka nagpatuloy.

I saw madness in her eyes kaya nagulat ako.

"tapos?"

irita niyang sabi.

I left out a deep sigh bago nagpatuloy.

"tapos 1 day nagmukmok ako sa labas ng gate namin kasi nga devastated pa rin ako sa bigla niyong paglipat. Pero maya-maya may lumapit sa aking isang batang babae na ka-edad ko lang, at yun si JM. Simula noong araw na yun ay naging malapit kaming dalawa to the point na we declared at each other na we are bestfriends."

"Eh bakit 'di mo man lang siya nakwento sa akin? Ang tagal na nating magkasama ah? Kahit katiting wala ka man lang nabanggit na may babaeng bestfriend ka pala aside from JC-_-"

umiwas siya ng tingin sa akin at dama ko ang nagtatampo niyang tono.

"Kasi after 5 years, umalis din sila. Katulad mo, they migrated. Kaya alam mo ba, sa mga panahon na yun ay nagkaroon na ako ng trauma sa mga babae? Natakot kasi akong maiwan ulit. Pati nga sa mga bestfriend thingy na yan nahirapan na akong mag-engage ulit. Natatakot na kasi akong magtiwala kaya kahit tanungin mo pa si JC, nahirapan din akong kaibiganin at pagkatiwalaan siya. Pati rin magmahal Rits, natakot rin ako nang dahil natotrauma ako nung mga panahong iniwan mo 'ko."

medyo nagulat siya sa narinig niya.

"Pero hindi ko naman alam na mahal mo na ako noon eh, isa pa, isang beses lang kitang nakita at nakausap eh."

"Yun na nga Rits eh, natorpe kasi ako. Natakot ako kasi nga kung noong panahong iyon torpe ako at naiwan na sobrang sakit na nga, ano na lang kaya kung hindi ako matotorpe tapos iiwan? Natakot ako dahil baka hindi ko makayanan."

Shit! magiging bading ba ako sa paningin niyo kung iiyak ako?

"S-sorry."

mangiyak-ngiyak niyang sabi.

"hush... Wala kang kasalanan."

Then I hugged her.

I hugged her tight then I cried.

(JM's POV)

wala parin ako sa sarili ko ngayon simula nung umalis ako sa kwarto ni Rits.

Hindi pa rin ako makaget over sa narinig ko from Rits's lips.

"he's he's her fiancé?"

I suddenly uttered then someone bumped me.

Pero wala pa rin ako sa tamang kondisyon lutang pa rin ang isip ko kaya I didn't give any attention to that someone.

"S-sorry Doc ..."

I just nodded and continue walking to nowhere...

Meanwhile...

a tear fall from my eye...

"He's not my bestfriend...

He's my first love...

But he doesn't know."

then I ran unto my office and cried it all there.

(Lacey's POV)

balak kong bumisita ngayon sana kay bestie pero bigla na lang tumawag itong mapapangasawa ko.

Kaya eto ako ngayon, I'm stuck up with him in this house

with a Baby.

Yes. With a baby.

Nakakainis lang kasi nitong auntie ni JC eh! Kung hindi lang 'to malakas sa akin tinapon ko na 'to sa Mars ang batang to.

Anak lang naman po niya ito sa ka live in niyang --- leshe! wag na natin yung pag-usapan 'di ko tanggap ang mukha nun!

*Uwaaaah!! uwaaah!!!*

kandong-kandong ko itong si baby Brent habang pinapatahan ko dahil iyak ng iyak.

Naiinis ako kay JC dahil pumayag siyang bantayan ang batang ito na wala naman siyang kaalam-alam sa baby sitting kaya dinamay ako.

Bwesit!

"Hoy ikaw JC! Bakit ka ba kasi pumayag na iiwan niya to sayo ang maingay na batang 'to?!"

"Do I have a choice?"

"choice... Choice mo mukha mo! Siyempre meron! Ang dali-dali lang magsabi ng hindi pwede! Dinamay mo pa talaga ako, alam mo bang bibisitahin ko sana ngayon si Rits?! Nakakainis ka! Ano nalang iisipin ng bestfriend ko at hindi ko pa siya binibisita aber?!"

"Eh sa nakiusap yung nanay nyan eh! Matatanggihan ko ba? Alam mo namang mabait ako. Tsaka mabuti na rin yan noh! Magpraktis ka pra sa soon-to-be child natin. Hihi"

Binato ko nga ng tsinelas!

"Soon-to-be child ka diyan! Tulungan mo ko dito, ano yan? Ako lang yung mag-aalaga ng anak natin? Ano ako?  muchacha?! Ako na nga nagluwal ako pa mag-aalaga?! Leshe ka! Pahiga-higa ka lang diyan, akala mo kung sinong Donya!"

"Hahaha!"

aba't tinawanan pa talaga ako habang papalapit siya sa akin. Sarap batukan eh noh?

"Ang cute mo talagang magalit. Akin na nga yan!"

at kinandong na niya si baby Brent.

ang cute lang? Para silang mag-ama. Hahaha!

"nginingiti ngiti mo diyan? Magtimpla ka ng gatas."

nawala nga yung ngiti ko at padabog na pumunta sa kusina.

Sabay sabing...

"Bwesit! Anong tingin mo sa'kin? Yaya! Nakakainis!!!"

"Eh sumunod ka naman. Haha!"

Oo nga noh?

bwesit!

nagdire-diretso nalang ako at mas nilakasan ang pagdadabog ko.

Lord! Bakit po ba minahal ko ang taong 'to? T^T