Veee hesabımı takip ederseniz geri takip yapıyorum neyse bölüme geçelim.
iyi okumalar.
✧✧✧✧✧
Ayçin'den
Acil görev gelmesiyle kafeden çıktığım gibi elbiseyle askeriyeye gitmek tuhaf olacağı için hemen eve geçip elbisemi değiştirmiştim.
Sonra arabaya bindiğim gibi hızlıca ulaşmıştım askeriyeye.Kapıda askerlerin selamına başımı sallayıp karşılık verip doğruca odama geçtim ilk önce daha sonra da timdekilerle toplanma odasına geçmiş görev hakkında gerekli bilgileri almış şimdi de hazırlanıyorduk.
Çok uzun sürecek bir göreve benzemiyordu.İşler ters gitmez bir sorun da çıkmazsa en fazla sabaha karşı falan dönerdik diye düşünüyordum.
Her şeyimiz hazır olunca çıkış saatimizde gelince hepimiz helikoptere ilerledik yine her görev gidişi gibi bu göreve giderkende çoğu asker kalkmış bize bakıyordu.Sağ salim gelmemizi söylüyorlardı.Hem kendimle hem onlarla gurur duydum.
Kendimden bilirdim çoğu kişi rahat rahat uyuyamazdı bugün.Başlarını yastığa koydukları an bizlerle olan anıları ya da başka şeyler canlanırdı gözlerinde sonra gerisin geri kalkar ya biraz kalkıp su içer kendini rahatlatmaya çıkar yada alır eline bir sigara zehirlerdi hem kendini hem düşüncelerini .Bende kendini zehirleyenlerdendim sanırım...Ha derseniz unutuyor musunuz diye?hayır unutmuyor,unutamıyoruz sadece sığınıcak bir şey arıyoruz.
Birileri göreve gittiği an benimde sanki böyle yüreğim sıkışır,huzursuz olurdum.Onlara bir şey olur diye korkardım.Halbuki onlarda askerdi ben gibiydi ne farkları vardı benden.Ben her seferinde göreve güle oynaya,şehit olma isteğiyle giderken iyiydi onlar gidince kötü hissederdim.Neden?
Bir cevabım yoktu.Hiçbir zamanda olmayacaktı.
Derin düşüncelerimden ayıransa varış noktasına geldiğimizin bildirisiydi.
