Olayın üstünden iki gün geçmişti, iki gündür hiç bir şekilde Zayn'in yanına gitmemiştim, evden de çıkmıyordum aslında da neyse. Arayıp duruyordu götünü yediğim ama açmıyordum.
Kapının çalmasıyla yerimden kalktım, delikten bakıp Pakize ablayı görmemle kalbımın durduğunu hissetim galiba sonum yakındı.
"Aç kapıyı oğlum konuşmaya geldim." Pakize abla kesin herkese anlatır diye düşünmüştüm ama şu iki günde hiç bir şey duymamıştım.
"Liam hadi."
"Tamam." Kaderime razı olup kapıyı açtım. Pakize abla beni kenara çekip içeri geçti.
"Oğlum bak seninle düzgünce konuşmaya geldim."
"Ne zamandır ?"
"Üç ay." Aynı o günkü gibi şok olmuş ifadesiyle yüzüme baktı.
"Tamam. Peki ilk kim başladı ?"
"Bilmiyorum ikimizde, abla niye soruyorsun bunları ?"
"Oğlum yaptığın şey iyi değil."
"Biliyorum."
"İlişkinizi durdur."
"Nasıl ?"
"Git ayrıl oğlum."
"Abla-"
"Baban öğrenmeden hallet Liam, şakası yok bu işin."
"Yapmasam ?"
"Geçen sefer ne olduğunu hatırlıyorsun değil mi ?"
"Hatırlıyorum." Kalkıp kapıya gitti.
"Liam yarına halletmiş ol." Kapı kulpunu indirip dışarı çıktı.
Nasıl yapıcam ki ben gülümü terk etmek için ? Kendimden çok sevdiğim bebeğimi bırakamam ki ben.
"Yapman lazım koçum." Yanaklarımdan akan yaşları silip merdivenlere ilerledim.
