Evden çıkmış bebeğimin evine gidiyordum.
Kapının önünde uzun süre mekik dokuyarak durdum. En sonunda yapmam gerektiğine kanaat getirip zili çaldım. Anahtar vardı ama artık o da olmayacaktı. Zayn kapıyı açıp her zamanki gibi kucağıma atladı.
"Dudaklarıma yapışıp uzun süre öptü, karşılık vermeden duruyordum. Eğer verirsem kararımdan dönerdim, biliyordum.
Bebeğim dudaklarımdan ayrılıp gözlerime baktı.
"Niye beni bırakıp gittin o gün ?" Masumca sordu.
"Zayn konuşmamız lazım." Onu kucağımdan indirip salona geçtim, arkamdan gelip tekli koltuğa oturdu ben ise ayakta durmayı tercih etmiştim.
"Anlat." Gözlerine son kez doya doya baktım.
"Ayrılmamız lazım."
"Şaka mi yapıyorsun amına koyayım."
"Şaka değil, geçen sefer seni bırakmamın nedeni bizi birinin görmüş olması."
"Kim ?"
"Pakize abla."
"Ben sana ne demiştim geri zekalı, görürler dedim."
"Zayn bilmediğin şeyler var ve ben bu bilmediğin şeyler yüzünden seni terk etmek zorundayım.
"Bilmece gibi konuşmasana amına koyduğum." Gözlerinin içine bakıp kapıya doğru bir adım attım. Daha bir adım atamadan Zayn beni tekli koltuğun üstüne oturttu.
"Bilmediğim şeyler var ya senin götüne girsin."
"Zayn bırak gideyim." Zayn yüzüme büyük hayal kırıklığıyla bakıyordu.
"Git Liam ama aklın başına gelince gelme, affetmem." Kapıya gidip kulpu indirdim, çıkmadan tek aşkıma döndüm.
"Seni seviyorum biliyorsun değil mi ?"
"Bilmiyormuşum Liam." Dışarı çıkıp kapıyı kapattım. Göz yaşlarım ben tutamadan akıyordu. İnsan bir sahibine sorar akabilir miyim diye. Babam yüzünden hep ağlayan taraf ben ölüyordum.
**
Babası bir şey yaptı aklımda da zaten bir şeyler var ama emin değilim o yüzden belki şu ayrılık bölümleri daha devam eder.
