GÜÇLÜ KADINLAR (Düzenleniyor)

2. BÖLÜM (UMUT)

2.Bölüm: Umut

"Biliyorum utanman yok ama kendinden gerçekten utanmalısın. Çünkü sen bir kadına şiddete alıştım dedirten şahsiyetsin.

Defne'den;

Bir kez daha kafamı suya daldırınca nefesimi tutmaya çalıştım. Kaç kere kafamı suya daldırdı sayamadım. Bir an önce yorulup bırakmasını umuyorum. Başka da çarem yok zaten. Beni böyle elde edebileceğini sanıyor ama yanılıyor. Zorla güzellik olmaz. Bunu beş yılın öncesinde de anlamamış şu beş yılda da anlamadı.

"Bundan sonra gel diyorsam yanıma geleceksin sen benim karımsın bunu o kafandan çıkarma! "

Beni dövmesi değil ama bu sözleri hep beni sinir ediyor ve kendimi tutamıyorum şimdi olduğu gibi.

"Ben senin karın değilim! Sende bunu kafandan çıkarma! Çıkarsan da sorun değil. Ben sana karın olmadığımı memnuniyetle hatırlatırım."dedim. Saçlarımdan tutup kafamı tekrar suya daldırdı. Ben suyun içinde çırpınırken bir yandan da bir şeyler diyordu ama suyun içinde boğuk boğuk geldiği için anlamıyordum.

Biraz daha kafamı suda tutarsa dayanabileceğimi düşünmüyorum. Sonunda sudan kafamı çekti ama düzensiz nefes alıp vermemden dolayı başım dönmeye başladı.

" Sen karım olduğunu kabul etmezsen hep böyle olacak aklını başına al." Dedi.

Sinirle güldüm saçmalığa bak ya!

"Biliyorum utanman yok ama kendinden gerçekten utanmalısın. Çünkü sen bir kadına şiddete alıştım dedirten şahsiyetsin."

Bana bakıp yüzünü buruşturdu. Sonra da komik bir şey söylemişim gibi güldü.

"Kadınmış. Kadınsan kadınlığını bil. Kadınlık mı yapıyorsun sen bana? Komik."

Kendisinin komik olduğunun farkında mıydı?

"Bana laf edebilecek en son insan bile değilsin. Sana insan derken içim acıyor biliyor musun? Sen ve senin gibilerine insan demek diğer insanlara haksızlık. Allah kimseyi insanlara eziyet etsin diye yaratmadı. En acısı da ne biliyor musun? Sen ve senin gibilerin de insan olarak yaratıldığınız halde başka insanlara eziyet etmeniz. Ama biz size bir şey yapamasak bile biz değil Allah hesabını soracak size. Ama şunu bil hakkım sana helal değil."

"Bitti mi felsefen?"

SABIR!

"Bugüne kadar anlamadın, bugünden sonra da anlamazsın zaten."

Beni hiç dinlemeden bana yaklaşmaya başladı. Bende o yaklaştıkça geri gitmeye çalışıyorum ama sadece çalışıyorum çünkü kolumu tutuyor ve sadece kendimi geri çekebiliyorum.

" Buraya gelsene güzelim. "

Bir insan bir kelimeyi bu kadar itici söyleyebilir. İtmeye çalıştım ve başarılıda oldum.

"Bana yaklaşmandan nefret ediyorum."

"Sınırlarını aşıyorsun Defne ve biliyorsun sınırların aşılmasından hiç hoşlanmam."

" Sende sınırlarına dikkat et o zaman. Mesela benden uzak dur."

"O biraz zor."

"O zaman bende sınırlara dikkat etmiyorum istediğim gibi konuşurum."

"Sinirlerimi gerçekten bozuyorsun."

"Hiç bir zaman düzgün olmadı ki"

Tam elini kaldırdığı anda telefonu çaldı.
"Sesini çıkarma."

Gözlerimi devirdim. Bağırsam ne olacak kimse sesimi duymuyor. Duyanlar da iki gün sonra unutuyor. Galiba gerçekten dünya böyle dönüyor. Hep birilerine haksızlık yapılıyor ve görenlerde iki gün konuşup üçüncü gün unutuyor. Ben düşünürken Zafer konuşmasını bitirip bana döndü.
" Özür dilerim güzelim. Bir işim çıktı gelince konuşmamıza devam ederiz."

Normal değildi gerçekten normal değildi. O kadar şey yaşıyoruz o kadar konuşuyoruz hiç bir şey olmamış gibi davranıyor. Sonunda evden gitti. Zafersiz bir kaç saatin değerini bilmem lazım.

Neden böyle yapıyor bilmiyorum ama yoruldum. Onu artık idare edemiyorum. Güçlü olmaya çalışıyorum ona karşı başım hep dik ama içten içe yorulduğumu bilmek kötü hissettiriyor. Beş yıl oldu koskoca beş yıl gençliğimi yaşayamadım. Mutlu olamadım, sevinemedim en kötüsü de benim arkamda olan bir ailem yok. Ama hep dik durdum, dik duracağım. Bugüne kadar nasılsam öyle devam edeceğim. Ama bir gün bu evden gideceğim ondan kurtulacağım. Ben başaracağıma inanıyorum. Zaten insanı ayakta tutan şey de umut değil midir?

Bir kaç saat sonra geldi. Bana bakmadan direk odaya gitti. açıkçası şaşırdım. Bir şey oldu galiba. Ahım var onda o tutmuştur. On dakika geçti geçmedi geri aşağıya indi.

"Benim acil şehir dışına çıkmam lazım."

Hayatım boyunca duyduğum en güzel cümle olabilirdi. GİDECEKTİ. Evden gidicekti.

"Ne kadar kalacaksın şehir dışında?"

Umarım ömür boyu...

" Bir haftalığına gideceğim güzelim. Merak etme çok kalmayacağım her gün ararım."

Gidişin olsunda dönüşün olmasın inşallah. Hayır ölmesi için demedim gittiği yerde kalsın geri dönmesin diye dedim. Ben onun gibi biri değilim. Başkasına bir şey olunca sevinen. Birine zarar vermekten korkan biriyim onun aksine. Ama her insanın gözünün döndüğü noltalar vardır ve ben gözümün dönüpte bir insana zarar vermek istemiyorum. Bu kişi Zafer olsa bile.

"Aramana gerek yok. Ben sen gittiğimde rahat nefes alıcağım emin ol."

Bana öldürmek ister gibi bakıyordu ama zamanı yoktu. Artık başka sefere.

"Sabrım taşmak üzere duâ et işim var canım. Seni seviyorum özletmem kendimi."

Sevgin batsın senin... AMİN!

Yanağımı öpmek için uzandığında hemen geri çekildim. Tiksiniyorum diyorum beş yoldır hep aynısını diyorum neden anlamıyor?

Ben ne olduğunu anlamadan kolumdan tutup kendine çekerek yanağımdan öptü. Ona iğrenerek baktım o da bana gülümseyip kapıdan çıktı. Kapıdan çıkar çıkmaz banyoya girdim. Yanağımı ve kolumu söküp atmak istercesine yıkamaya başladım. Nefret ediyorum. Bana dokunmadından iğreniyorum.
Bir kaç kez yıkadıktan sonra geri salona geçip koltuğa oturdum.
Gitti ve ben tektim. Gitti ve rahatım...
Yüzümde ister istemez bir gülümseme oluştu.
O yoktu ve ben dünyanın en mutlu insanı gibi hissediyorum.

MUTLUYUM...

______________________

MUTLU:)

HERKESE SELAMM

BÖLÜM NASILDI?

DEFNE SİZCE ZAFER'İN YOKLUĞUNDAN FAYDALANIP GİTMELİ Mİ?

YOKSA ZAFER OLMADAN BİR HAFTANIN KEYFİNİ Mİ YAŞAMALI?

KİTABA YENİ BAŞLASAM DA DEFNE'NİN GERÇEKTEN GÜÇLÜ BİR KARAKTER OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM.

SİZCE DEFNE GÜÇLÜ BİR KARAKTER Mİ?

HEPİNİZİ SEVİYORUM MUTLU OLUN:) DEFNE GİBİ:)

ARKADAŞLAR FARK ETTİM Kİ BÖLÜMLER KISA. BUNDAN SONRA YANİ 9. BÖLÜMDEN SONRA UZUN BÖLÜMLER GELECEK. BUGÜNE KADAR OLAN KISIM KURGU DEĞİŞMEDEN UZATILMADAN DÜZENLENECEK. DEDİĞİM GİBİ FAZLADAN KELİME EKLENMEYECEK SADECE DÜZENLENECEK:)

#BİRLİKTESESİMİZİDUYURMAYIBAŞARACAĞIZ #HERKADINGÜÇLÜDÜR