GÜÇLÜ KADINLAR (Düzenleniyor)

6. BÖLÜM (YENİ HABER)

6. Bölüm: Yeni Haber

Ben güçlüyüm ve bu dünyada da güçlü kadınlar var. Gücümüz bedenimizde ya da ruhumuzda değil bizim gücümüz kalbimizde. Her şeye rağmen atmaya devam eden kalbimizde...

Düşüncelerime yön vermek de zorlanmaya başladım. Ben gerçekten her şeyi arkamda bırakıp yeni bir hayat kurabilecek miydim? O kadar güçlü müydüm ben? Ben kendime cevap veremiyorum artık. Bana benden başka cevap verebilecek olan var mıydı? Kendimi sorgulamaktan sıkıldım artık. Hiçbirinin cevabını içimde bulamıyorum çünkü. Kaç saat geçti bilmiyorum. Kaçıncı derin bir nefes alıp verişim bilmiyorum. Şimdi de zaman kavramı unuttuğumu düşünmeye başladım. Kendime gelmem lazım acilen kendime gelmem lazım. Toparlanmam gerek.

Midemin bulantısı artmaya başladı ve başım dönmeye. Görmezden gelmeye çalışsam da onlar kendini belli ediyor.
Fark ettiğim bir diğer konu ise hâlâ yürüyorum. Durmam gerekiyor ama kafamı da dağıtmam gerekiyor.

Çok fazla çıkmaz sokakta buldum kendimi ama hiç bir zaman bu kadar o sokakta sıkıştığımı hissetmedim. Düşüncelerim boğmaya başladı artık beni. Durdum saatler sonunda durdum.

Bütün bunlar benim suçum değildi ki. Bu dünyada fazlalık gibi hissettiğim, kendimi suçladığım zamanlar çok oldu ama bunlar benim suçum değil. Küçük kız çocuğuyken babam tarafından şiddet gördüm. Kız çocuğu olarak çalıştırıldım, taciz edildim. O küçük kız çocuğu olarak bir adama babam tarafından satıldım. Evet bildiğiniz satıldım. Küçük kız çocuğu olarak tecavüz edildim. Haklarım elimden alındı. Esir gibi büyüdüm. Bir tek nefesimi almadılar. Keşke dediğim oldu. Keşke nefesimde elimden alınsa dediğim oldu. Ama bunların hiçbirini ben istemedim ki. Bunlar ben istediğim için olmadı ki. Ben bunlara zorunlu bırakıldım. Kendi hayatımda üçüncü bir kişi gibi bile söz sahibi olamadım. Yaşayan bendim ama hayatımı ben yönlendirmedim .

Şimdi de o adamı isteyerek o hale getirmedim. O bana zarar vermeye çalışmasaydı ben ona durup dururken zarar vermezdim . Bunları ben hak ettiğim için mi yaşadım? Suçum neydi? Şimdi suçluyum diyelim. Küçük kız çocuğu olarak suçum neydi? Ben büyüyemedim bile fiziksel olarak değil ruhsal olarak o küçük kız çocuğunu büyütemedim ki. Ben içimde sadece bir kadın büyüttüm, büyütmek zorunda kaldım. Hep bir gün bitecek dedim. O evden kurtulmayı başardım. Bedenimi kurtardım şimdi ruhumu kurtarmaya çalışınca tekrar birisi hayatımda söz sahibi olmaya çalıştı. Ben izin vermedim ama çalıştı. Dışarıdan o kadar mı güçsüz bir kadın olarak görünüyordum. Ben güçlüyüm ve bu dünyada da güçlü kadınlar var. Gücümüz bedenimizde ya da ruhumuzda değil bizim gücümüz kalbimizde. Her şeye rağmen atmaya devam eden kalbimizde.

Gülümsedim. Az da olsa kendime geldim. Bu da benim imtihanımdı. Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermezdi. Demek ki benim kendi gücümü görmemi istemişti ve bana her kadının güçlü olduğunu belli etmişti.

Midemin bulantısı her geçen dakika artarken başımın daha fazla dönmesiyle artık bilincimi kaybetmeye başladım. Yere ne olduğunu anlamadan düşerken gözlerimde vücudum gibi bütün hakimiyetini kaybetti ve bilincim tamamen kapandı. En son duyduğum sesler ambulansı arayın diye bağıran bir kadın sesiydi.

***

Burnuma gelen ilaç kokularıyla gözümü açtım. Boğazım susuzluktan kurumuştu. Kenarda duran sudan bir yudum aldım. Ben buraya nasıl gelmiştim ki?

Bayılmıştım. Bayılmadan öncesini de hatırlıyorum. Benim bir an önce gitmem gerekiyor. Ankara'da olduğumu çoktan öğrenmiştir zaten. Buralarda olma ihtimali yüksekti. Yattığım yerden doğrulup sırtımı yatağa yasladım. Tam üzerimden örtüyü kaldırıp kalkarken kapı tıkladı. Korkuyla kapıya baktım.