GÜÇLÜ KADINLAR (Düzenleniyor)

youtube

Bir kadının hikayesi...

Defne mutlu,

Hayatın ona getirdiği tek şey belki de yaşanmışlıkların acısıydı ya da bazı insanların kötü zihniyeti.

Babası tarafından şiddet gören bir kız çocuğu...

Ablasının ölümü...

Zorla yanında tutan yabancı bir adam...

Yıllarca şiddet görmüş bir kadın,

"Ben bir kadınım! Mal ya da oyunca değil. İstediğin gibi davranamazsın!" Dedi Defne.

Yıllarca anlamadığı gibi anlamadı Zafer...

"Biliyorum utanman yok ama kendinden gerçekten utanmalısın. Çünkü sen bir kadına şiddete alıştım dedirten şahsiyetsin." Dedi Defne. Yüzüne söylüyordu bunları Zafer'in.

Utanmadı Zafer...

"Sesimin duyulması için ya da sesimizin duyulması için ölmem mi gerekiyordu?"
Diye sordu Defne.

İnsanlık sustu...

"Kurtuluyorum bu şehirden özgürlüğüme bir adım atıyorum."
Diye çıktı bu yola Defne.

Özgürce yaşamak isteyerek...

"Bu gün benim miladımdı. Kendi ayaklarımın üzerinde durduğum ilk gün. Yeni hayatıma attığım ilk adım."
Dedi Defne.

Tekrar tutsak edileceğini bilmeden...

"Ben güçlüyüm ve bu dünyada da güçlü kadınlar var. Gücümüz bedenimizde ya da ruhumuzda değil bizim gücümüz kalbimizde. Her şeye rağmen atmaya devam eden kalbimizde." dedi Defne.

İnsanlara haykırarak. Kadınların sesine kulaklarını kapatan insanlara inat...

"Bende sustum. Onlar gibi sustum. Konuşsam da duymuyorlardı. Bağırsam da duymuyorlardı. Duysalar umursamıyorlardı, görmeden geliyorlardı. Hiç biri yardım çığlığımı duymuyordu. O yüzden sustum." Dedi Defne.

Zafer'in sözlerini duyana kadar...

"Bir umut taşımaya başladı karnında. Annelik duygusunu hissetti kısacık sürede. Yaşama onunla tutundu Defne."

Çocuğunun katiline bakarak...

"Bu acı katlanılmazdı. Ben bu acıya nasıl katlanacaktım? Ben nasıl toparlanacaktım?" Diye sordu kendine Defne.

Yaşadığı acılar geldi aklına. Çocuğunun acısı başka oluyordu...

"Beni tutsak edene bakmaktansa, tutsak edildiğim duvarlara bakmak daha iyiydi." Dedi Defne.

Duvarları bile bir kaçış yolu olarak görerek...

On altı yaşımda ruhumu katletmişlerdi!

Geçmişi geldi aklına. Kız çocuğunun hayatının katledilişi...

Bedenimde yaralar sadece görünenlerdi. Ruhum paramparça olmuş son nefesini vermek üzereydi. dedi Defne.

Yıllarca şiddetin izlerini bedeninde taşıyarak...

Bir çocuğun hayalleri neden ölürdü ki? Benim hayallerimin baş kahramanı mı ölmüştü? Diye sordu Defne'nin çocukluğu ablasının ölü bedenine bakarken.

Hayallerinin gerçekleşmeyeceğini düşünerek...

Buna cesaret etmem benim her şeye rağmen tükenmeyen umudumu gösteriyordu. Dedi defne.

Yılmadan Zafer'den kurtulmaya çalışarak...

"Ölümde sana hiç yakışmadı." Dedi Defne.

Hayatının katilinin ölü bedenine bakarken...

 Gökyüzüyle özgür olamamıştım ama duvarlar bu sefer tutsaklığım değil özgürlüğüm olacaktı!" Dedi Defne.

Özgürlük olduğunu düşündüğü mavi renge rağmen...

"Yaşamak için öldürdüm." dedi bir kadın.

İnsanlığa haykırarak. En ağır cümleyi kurarak...

Mavilerden nefret etti kadın, maviye aşık biri olarak.

Şiddet gördü kadın, duymazlıktan gelinerek.

Tecavüzü yaşadı kadın, susturularak.

Yaşamak için öldürdü kadın, Kendini koruyarak.

DEFNE MUTLU
               GÜÇLÜ KADINLARDAN BİRİ;

Youtube tanıtım videosu yayında! O kadar güzel olmuş ki, tekrar tekrar açıp izliyorum.    birkitabdelisi gerçekten çok teşekkür ederim.

İletişim;

İnstagram: belinayyagmurcuu
Twitter: belinayyagmurcu
Mail:
belinayyagmurcuu@gmail.com

Linkelerine profilimden ulaşabilirsiniz.