KAR TANESİ

K.T. 21

Perdenin arasından sızan gün ışığı doğrudan yüzüme vuruyordu.

Gözlerimi her ne kadar açmak istemesemde mecburen açtım.

Arkama dönüp gözlerimi yeniden kapattım.

Fazlasıyla yorgun hissediyordum ve şuan kalkmak isteyeceğim son şey bile değildi.

Uyumak için ne kadar çabalarsam çabalayayım asla uyuyamamıştım.

Bi süre tavana boş boş baktım, uyumak istiyordum ama bir kez uyanmıştım artık uyuyamazdım.

Şarjdan telefonumu alıp yatağıma yeniden yattım.

Telefonu açmam ile gelen bildirimlere şaşkınlıkla baktım.

Bu kadar mesajı bir arada görmeyeli baya olmuştu.

Sırası ile hepsine cevap vermeye başladım.

Erim: Nasılsın

Erim: Uyudun büyük ihtimalle İyi Geceler

İpek: Yazdığında uyuyordum

İpek: İyiyim sen nasılsın

Gecenin 3'ünde yazmış uyumam gayet normaldi bence.

Karan: Kuzi şu yiğitle aranda ne var la

Karan: Olm çocuğun sevgilisi var ama seni sorup duruyor

Karan: Fazla yüz verme şuna

Karan: Çok şerefsiz üzer seni

Sevgilisi olduğu halde aklının bende olması ne kadar doğruydu ki.

Yani asla olmayacak ama benimle sevgili olduğu zamanda aklı başka kızda olurdu.

Çünkü bi insan kolay kolay değişmezdi.

İpek: Yüz falan vermiyorum

İpek: Bi süredir de konuşmuyoruz

Başımda bu kadar dert varken gelip bana yiğit diyordu sjsbjsbs

Bildirimlerde gördüğüm isimle kaşlarım çatıldı.

Karan'ın arkadaşı Onur yazmıştı.

Onunla pek konuşmuşluğum yoktu çünkü diğerleri gibi samimi davranmıyordu.

Onur: Gitmişsin

Sadece " gitmişsin " yazmıştı.

İpek: Evet :)

Onur: Umarım bir daha istemediğin bir yere gitmezsin

Karan söylemişti büyük ihtimalle, oraya istemeyerek gitmiştim sonuçta.

Abim zorlamasaydı asla gitmezdim ne de olsa burada bi düzenim vardı.

Kim isterdi ki başka bi düzene alışmayı.

İpek: Umarım...

Onur: Bu arada ağlamak sana hiç yakışmıyor bu yüzden hep gülümsemelisin ;)

Yüzümde oluşan tebessümle gözlerimi yeniden tavana çevirdim.

Göründüğünün aksine yazdıkları fazla samimi gelmişti.

İpek: (:

Telefonuma uzun süre bakmadığım için bir sürü gelen mesaj vardı.

Hangi birine bakacağımı şaşırıyordum

Beyza: Bugün işe neden gelmedin

Beyza: Iyisin dimi

Beyza: Endişeleniyorum