" Gider misin ? "
" Konuşmamız gerekiyor "
" Benim seninle konuşacak birşeyim yok git burdan "
" İçeri girmeme izin verir misin ? Lütfen "
" Daha ne istiyosun yalanını da söylemişsin ne güzel işte karanla aramı açtın "
" Erim benim kardeşim gibi sizi öyle görünce kıskandım bir daha bir araya gelmenizi istemedim çünkü bana bile bu kadar yakın olmadı "
" Bunu yalan söyleyerek yapamazsın elif "
" Biliyorum farkındayım istersen gidip karanla da konuşurum "
" İstemez "
Kapı kapaltacağım sıra kapıyı tutup konuşmaya devam etti.
" Birşey sormak istiyorum "
Sabır çekerek kapıyı araladım.
" Sor ve git "
" Yiğitle aranızda birşey mi var "
" Bu seni ne kadar ilgilendiriyor "
" 8 yaşımdan beri yiğitten hoşlanıyorum sence de beni ilgilendirmiyor mu "
" Açılmadın mı ? "
" Açılmadım sevgili olmak istemedim "
" Seni reddetmiyeceğinden eminsin yani "
" Yiğit benden hoşlanıyor ipek "
Dediği şey ile öylece kala kaldım.
Ondan hoşlanıyorsa neden benim yanımda dolanıyordu ?
Bir başkasından hoşlanıyorken neden bana ümit veriyordu.
" Nereden biliyosun "
" Bana olan bakışlarını görsen sende öyle düşünürsün"
Birşey daha söylemesine izin vermeden kapıyı kapattım.
Günlerdir yiğitten haber alamıyordum birde elif'in söyledikleri aşırı moralimi bozmuştu.
Eğer dedikleri gerçekse yine hayal kırıklığı yaşayacaktım.
Her gün olduğu gibi bakmayacağını bildiğim halde yiğite yazdım.
İpek: Eliften mi hoşlanıyorsun ?
İpek: Bana neden boşuna ümit verdin yiğit ?
İpek: Günlerdir senden haber alamıyorum çok bencilsin
İpek: Kendinden başkasını düşünmüyorsun
İpek: Aklıma neler geliyor haberin var mı
İpek: İlk kez birinden bu kadar hoşlanmışken bunları bana niye yaşatıyosun
Telefonu koltuğa bırakıp başımı pencereye çevirdim, yağan yağmuru izlemeye başladım.
Çalan kapı ile sinirli bir şekilde ayağa kalktım.
Yüzsüz gibi hala orada bekliyordu belliki.
" Elif elimden bi kaza çıkmadan git şurdan "
Bağırırken bir yandanda kapıya yürüyordum.
Sabrımı sınıyordu.
Kapıyı açarken bir yandan da konuşmaya devam ediyordum.
" Zaten sinirli- "
Karşımda yiğiti görmem ile anında susmuştum.
Dolmaya başlayan gözlerim ile kapıyı yüzüne kapattım.
Hiçbir şey olmamış gibi geri gelmişti.
" Kapıyı açmayacak mısın "
" Git burdan "
" Özür dilerim haber veremedim sana, işim biter bitmez geldim "
" Keşke gelmeseydin "
" Umarım sesin ağladığın için öyle değildir "
" Birde senin için ağlayacakmıydım çok komiksin "
Akan gözyaşlarımı silip konuşmaya devam ettim.
" Nereden geldiysen oraya git "
Kapıdan uzaklaşıp salona geri döndüm.
Gerçekten eliften hoşlanıyorsa ve benimle öylesine takılıyorsa gerçekten bi süre toparlanamazdım.
Bana değerli olduğumu hissettiren birini kaybetmek istemiyordum.
Bu kadar zaman sonra yanında mutlu olduğum birini kaybetmek son isteyeceğim şey bile değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR TANESİ
Teen Fiction" Seni seviyorum İpek ve bu yüzden özür dilerim " Arkasına dönmesi ile ne yapacağımı bilemez bir şekilde arkasından baka kaldım. İnsan sevdiğini söylerken nasıl arkasını dönüp gidebilirdi ? Sevdiğini arkasında nasıl bırakırdı... # 1 - mahalle (08...
