" Aynalar konuşmaz, böyle günlerde karadırlar
Sayfalar açılmaz, gözlerin çok çabuk dolar diye
Aynalar konuşmaz, böyle günlerde karadırlar
Sayfalar açılmaz, gözlerin çok çabuk dolar diye "
Şarkıyı mırıldanarak evi süpürmeye devam ettim. Bugün evi temizlemeye karar vermiştim ve sabahtan beri ayaktaydım.
Yorgun olan bedenimi koltuğa bırakıp ofladım. Oysaki kendi evim olmasını hayal ederken bunları içine katmamıştım.
Titreyen telefonum ile heyecanlı bir şekilde ayağa kalktım. Şarjda ki telefonumu alıp az önce kalktığım yere yeniden oturdum.
Yiğit: Duydum ki beni çok özlemişsin
İpek: Yo hiçte özlemedim
Yiğit: Hadi hadi
Yiğit: Yalan söyleme
İpek: Çoook yorgunum
Yiğit: Neden ?
İpek: Temizlik yapıyorum sabahtan berii
Yiğit: Tam da annemin istediği gibi bir gelin 😋
İpek: (:
Yiğit: Geliyim mi yardıma
Yiğit: Gelmem ki hazır evde ki işlerimi yapmıyorum ben
İpek: İYİ
Telefonu bırakıp ofladım. Geri kalanları da sonra yapmaya karar verip ayağa kalktım.
Evde boş boş oturmaktansa teyzemlere gitmek daha mantıklıydı. Zaten karanda evdeydi.
Üzerime beyaz crop altıma siyah eşofman giyip saçlarımı at kuyruğu yaptım.
Daha fazla oylanmadan telefonumu alıp evden çıktım.
O kadar şeyin üzerine birde aşık olmuştum. Bir şeyler ters gitmeden sadece mutlu olmak istiyordum.
Çalan telefonum ile düşüncelerim bölündü.
Ekranda beliren isim ile gülümsedim.
" Efendim"
" Napıyosun güzelim"
" Teyzemlere gidicem evden çıktım sen napıyosun "
" Bende eve gidecektim şimdi ama madem sende mahalledesin buluşalım "
" Olur nerdesin "
" Kafanı kaldır "
Kafamı kaldırmam ile sokağın başında onu gördüm.
" Gördüm "
" Yine çok güzelsin "
" Sadece güzel bakıyosun "
" Kapaltıyorum "
" Tamam "
Telefonu kulağımdan indirip karşıdan gelen yiğite gülümsedim. Aynı yavaşlıkta birbirimize doğru yürüdük.
Garip bi histi insan ne yapacağını şaşırıyordu. Ellerimi nereye koyacağımı bilememiştim.
Nihayet yakınlaştığımızda beline sarıldım. Sarılmama karşılık verirken bir yandan da saçımı öpmüştü.
" Çok güzel kokuyosun "
Gülümsemekle yetinirken devam etti.
" Güzel kokluyosun demicek misin ? "
Gülerek söylediği şeye kahkaha atarak karşılık verdim.
" Ee güzelim konuşmucak mısın? "
" Ne konuşayım ne güzel sarılıyoruz işte "
Birbirimizden ayrılmazken yürümeye başladık.
" Günün nasıl geçti "
" Yorucu "
" Aslında yardıma gelicektim ama patrondan izin almam biraz zor "
" Sorun yok "
Gülümseyip önüme döndüm.
Utanıyordum ve bu nedensizce sinirime gidiyordu. Acaba şuan güzel gözüküyor muyum ? Acaba şuan sesim güzel çıkıyor mu ? Bunları niye düşünüyordum.
Daha önce de birçok kez karşı karşıya gelmiştik ama hiç böyle hissetmemiştim.
" Bence teyzenlere gitme "
" Neden "
" Birlikte vakit geçirelim "
" Farketmez "
Zaten teyzemlere onlara geleceğimi söylememiştim bu yüzden sorun olmazdı.
Birşey söylemeyeceğine kanaat getirince ağzımı araladım.
" Ne yapacağız "
Bakışları adımlarımızdayken yanıt verdi.
" Kafeye gidebiliriz yada marketten bir şeyler alıp parkta oturabiliriz "
" Marketten bir şeyler alıp parkta oturalım bence "
" Sen nasıl istersen "
Gülümsemekle yetinirken kalbimin bu kadar hızlı atmasını garipsiyordum.
Onun yanında mutlu hissediyordum ve nedensizce huzurlu.
-
Marketten birşeyler almış parkta oturuyorduk.
Eline aldığı çikolata paketini açıp bana uzattı. Paketi alıp bir ısırık aldım.
Utanıyordum ve yanında bir şeyler yemek aşırı zor geliyordu.
Bunun sonradan geçeceğini biliyordum. Ama sürekli gözlerinin üzerimde olması rahat hareket etmemi engelliyordu.
Birazcık rahatsız ediciydi.
" Bakıp durma öyle "
" Çok güzelsin "
" Yinede bakma "
Bakmaya devam etmesiyle birlikte varla yok arası yüzünü ittirdim.
" Bakmasana yiğit "
" Utanıyor musun ? "
" Sence ? "
" Utanacak ne var güzelim alla alla "
Gözlerimi kaçırıp önüme döndüm. Daha önce böyle bir şey yaşamadığım için garip hissediyordum.
" Sevgili olduğumuzu karan'a ne zaman söyleyeceğiz "
Karan'a söylemek istiyordum ama bir yandan da istemiyordum. Kıskanacaktı büyük ihtimalle ve kızacaktı.
Yiğite bir şey hissetmemem için beni çok uyarmıştı.
" Bilmiyorum "
" Bir şeylerden emin olamıyor gibisin "
" Alakası yok sadece nasıl bi tepki verecek tahmin edemiyorum "
" İstersen ben konuşayım "
" Yok hayır ben kendim konuşmak istiyorum "
" Abin öğrense kızar mıydı ? "
Sorduğu soru ile önüme döndüm. Neden sormuştu ki bunu ?
Abim beni umursamıyorken neden sevgili yapmama kızasın ki. Nedensiz dolan gözlerimi saklamak amacıyla başımı eğdim.
" Beni yok sayıyor, umursamıyor sence ? "
" Abin seni çok seviyor İpek "
" Seviyorsa neden yanımda değil Yiğit "
" Öyle olması gerekiyor en kısa zamanda gelecek "
Gelecekmiş...
Madem gelecekti neden aramıza mesafe koyma gereği duymuştu. Abimle aram açıldıktan sonra babamla da bir daha karşılaşmamıştım.
Kim bilir ne işler çeviriyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR TANESİ
Teen Fiction" Seni seviyorum İpek ve bu yüzden özür dilerim " Arkasına dönmesi ile ne yapacağımı bilemez bir şekilde arkasından baka kaldım. İnsan sevdiğini söylerken nasıl arkasını dönüp gidebilirdi ? Sevdiğini arkasında nasıl bırakırdı... # 1 - mahalle (08...
