KAR TANESİ

K.T. 33

Bir kaç adımda yanıma gelmesiyle kaşlarımı çatıp yüzüne baktım.

" Kaşlarını çatıp durma "

Kaşlarımın ortasına parmağını bastırması ile kaşlarım eski halini almıştı.

" Böyle daha güzel "

Ne olduğunu anlayamamış gibi ona bakıyordum.

Ne yapmaya çalışıyordu bu.

Bi süre yüzümü inceleyen gözlerine baktım.

" Ee çıkıcak mısın artık "

Dediği ile yeniden kaşlarımı çattım.

" Nasıl yani "

" Lavabodan diyorum çıkıcak mısın?  "

Hızlıca başımı sallayıp lavabodan çıktım.

Başıma vurarak yürümeye başladım.

" Neyini anlamıyorsun işte tuvalete gelmiş mal gibi dikiliyorsun orda "

Mırıldanarak salona ilerledim.

Karan hala aynı yerinde oturuyordu.

" Buz torbasını yüzüne koysana boşuna mı verdim onu sana "

" Elim dondu az sonra koyarım "

Oturduğu koltuğa oturup ona döndüm.

Buzu alarak yanağına koydum.

Bakışlarının bana dönmesi ile tebessüm ettim.

Beni kardeşi olarak gördüğü çok belliydi bende onu abim olarak görüyordum.

Öz abimden daha yakındı bana.

Dudağının kenarında ki yaraya bakarak konuştum.

" Acıyor mu ? "

" Biraz "

Benim yüzümden olmuştu. Can ile karşılaşmamış olsaydım böyle olmayacaktı.

Elimdeki buz torbasını yanağından çekmesiyle bakışlarımı yüzüne çevirdim.

" Yeter bence bu kadar "

Başımı sallayıp geriye yaslandım.

Bu sırada salona giren yiğit'e bakmamak için gözlerimi yummuştum.

Birazcık yanlış anlamış sonrasında pişman olmuş olabilirdim.

Aklıma gelen ile gözlerimi açıp oturduğum yerde dikleştim.

Bu sıralar erim ile hiç konuşmamıştım.

Buraya geldiğimden haberi yok muydu acaba.

" Karan "

" Efendim "

" Buraya geldiğimi erim biliyor mu ? "

" Ne oldu "

Kaşlarını çatması ile yanlış anladığını anlamıştım.

" Yani hiç yazmadı da o yüzden sordum "

" Bilmiyor bilmesine de gerek yok "

" Sizin aranız mı kötü "

Çünkü karan gibi yiğitte kaşlarını çatmıştı. Aralarında bir sorun vardı büyük ihtimalle.

" Bi süredir konuşmuyoruz "

Umursamazca dediği ile öylece ona baktım.

Erim ile baya yakındılar, ne oldu da araları bozulmuştu.