K.T. 36

946 30 4
                                    

Yiğit gideli 2 gün oluyordu ve 2 gün içerisinde hiç konuşmamıştık.

Telefonları açmıyordu.

Onun için endişeleniyordum, alkın ile iyi bir işi olmadığı kesindi.

Daha fazla dayanamayarak abimi aradım.

İlk çalışta açtı.

" Ne var "

Kaşlarımı çatıp konuşmaya başladım.

" Çok kibarsın ya sağol "

" İşim var ipek ne söyleceksen söyle "

Uzatmayarak yiğiti soracaktım.

" Yiğit nerede telefonlarımı açmıyor "

" Ne yapıcaksın yiğit'i "

" Ne yapacaksam yapıcam nerde yiğit yanında mı "

" Ters ters konuşma benimle, nereden bileyim onun nerde olduğunu "

" Senin çağırdığını söyledi "

" Çağırdım işimizi hallettikten sonra gitti o "

" ne zaman gitti "

" Dün gitti ipek soracağın başka soru yoksa kapaltıyorum "

Bir şey demeden yüzüne kapaltıp telefonu masaya bıraktım.

Neden haber vermemişti.

Başına birşey mi gelmişti acaba.

Aşırı merak ediyordum ama yapabileceğim birşey yoktu.

Zaten abime de sinir olmuştum.

Çok kaba konuşmuştu bana karşı.

Kim bilir ne işler karıştırıyordu.

Ellerim istemsizce burnumun üzerine gitti.

Burnumun ucunu öpmesi hoşuma gitmişti.

Hep kitaplarda okuyupta özenirdim.

Bu kısacık sürede ondan hoşlandığımı fark ettim belki de daha önce bu kadar ilgi görmediğim içindi bilmiyordum.

Evde oturmaktan bunalıp telefonumu ve kulaklığımı alıp evden çıktım.

Yiğit ile gittiğimiz parka doğru yürümeye başladım.

Abimi eskisi kadar takmıyordum belki de böylesi daha iyiydi benim için.

Çok dengesiz hareketleri vardı ne zaman ne yapacağı belli olmuyordu.

Bunları düşünüp moralimi bozmayarak salıncaklardan birine oturdum.

Kulaklığımı takıp rasgele bir şarkı açtım.

Şarkı dinlemek gerçekten iyi hissettiriyordu.

"Bilemedim hangisi daha kolay"

"Sevda mı, yalnızlık mı zor olan?"

"Biri diğerini aratsa da"

"Hiç bağlanmamak en doğru olan"

Şarkının kesilmesi ile oflayarak telefonumu elime aldım.

Şarjım da bitecek tam yerini bulmuştu.

Ne güzel şarkı söylüyordum.

Şimdi yanımda yiğit olsaydı onunla beraber söylerdik.

Ama kendisi telefonlarımı açmıyordu, en azından haber verip kapatsaydı telefonunu..

Sanırım ona gerçekten alışmıştım.



KAR TANESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin