K.T. 22

2K 78 19
                                    

" Günün nasıl geçti "

" Her zamanki gibi sıkıcı "

" Buraya alıştıktan sonra sıkılacağını sanmıyorum "

Göz devirmemek için kendimi zor tutmuştum.

Buraya alışmak istemiyordum.

Bir sürü anım olan evden buraya gelmişken buraya alışmamı bekleyemezdi herhalde.

" Alkın bey yeni bi holding kuruyormuş galiba "

" Yok hayır başka bir binaya geçicez, yanlış anlamışsın büyük ihtimalle "

Olabilir dercesine başımı salladım.

Adam hem zengin hemde zevklerine çok düşkündü.

Eminim ki etrafında bir tane bile hoşuna gitmeyen birşey yoktur.

Yani her istediğinin olmasıda bi süre sonra sıkıcı olmalıydı.

Aklıma gelen ile kararsız kaldım. O adamın bana yazdığını abime söylemeli miydim emin olamıyordum.

Söylersem yanına kadar gideceğini biliyordum. Abime zarar vermesinden korkuyordum, ondan her şeyi beklerdim ne de olsa bi katildi annemin katili.

Susmamın en iyisi olacağını karar verip hiçbir şey söylemedim.

" Abi "

" Efendim güzelim "

" Ben çalışmak istiyorum, evde boş boş oturmak çok sıkıcı "

" Kuzum kendini yoracaksın sadece buna gerek yok bence "

" Iı gerek var "

" Kafelerde falan çalışamazsın İpek "

" Neden "

" Bir sürü kişi ile yüz yüze oluyorsun istemiyorum "

Tabi beyfendi holdinglerde çalışıyor azda olsa tanınan biri benim kafede çalışmamı tabi istemeyecek.

" Bende kafede çalışmak istemiyorum zaten "

Başını sallayıp yeniden tabletine gömüldü.

Annemi kaybettikten bi süre sonra işleri yoluna girmişti abimin.

Holding'de çalışmaya başladıktan sonra durumumuz fazlasıyla değişmişti.

Ama ona rağmen küçük bir mahallede oturuyorduk çünkü anılar ile dolu olan evimizi bırakmak istememiştik yani ben istememiştim.

Ama ilk fırsatta oradan taşınmıştık...

-

Abimin işe gitmesi üzerine evde tek kalmıştım. Fazlasıyla tedirgindim, burayı nasıl bulduğunu düşünmeden edemiyordum.

Umarım gelmezdi.

Onunla karşı karşıya gelmeyi asla istemiyordum. Yüzünü daha görmek istemiyorum.

Hayatımı mahvetmişti, öğrendiğim şeyleri de nasıl kaldırabiliyordum bilmiyordum.

Kapının çalması ile kalbim olduğundan fazlaca hızlı atmaya başladı.

Ne yapmam gerektiğini saniyelik unutmuştum resmen.

Hızlıca toparlanıp sakinleşmeye çalıştım.

Yavaş adımlar ile kapının önünde durdum.

İçimden o olmaması için dua ediyordum.

Kapının deliğinden bakmak için yaklaştığım sırada gördüğüm kişiler ile rahatlamıştım ama bir o kadar da şaşırmıştım.

KAR TANESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin