Γράμματα για τους Εκείνους της ζωής μου

Καλοκαίρι 2019 ☆

Έχεις απαίσιο όνομα, γαμώτο. Δεν ταιριάζει στα μάτια σου.

Είσαι όμορφος, είμαι μεθυσμένη, κι αυτός ο συνδυασμός είναι γνωστό πού θα οδηγήσει... Όχι, δεν είναι αυτό που φαντάστηκες. Απλώς, θα γράψω κάτι για σένα. Απλώς. Το "απλώς" με μάρανε. Όσοι πήραν για απλά όσα γράφω, δε μου άξιζαν και πολύ τελικά.

Λοιπόν, ξέρεις, δε μοιάζεις με τον τύπο στον ηλεκτρικό. Εκείνος ήταν κοκαλιάρης και τα μαλλιά του έκρυβαν επιμελώς την πλέιλιστ στο κινητό του. Πάλευα ένα ολόκληρο τέταρτο να καταλάβω τι ακούει, και δεν τα κατάφερα. Τον ακολούθησα όταν κατέβηκε Πειραιά, και τον έχασα. Γενικά, το' χω αυτό: να χάνω ανθρώπους. Λέω να σε ακολουθήσω κι εσένα μια μέρα, αλλά λογικά, όπως πάντα μου τυχαίνει, ίσως σε χάσω. Τι μαλακίες λέω πάλι, ρε Σ. Χώσε μου μια ανάποδη να συνέλθω.

Δεν μοιάζεις με αυτόν, αλλά μου αρέσεις. Περίεργο ε; Πάντα κάτι με τραβάει σε τύπους που δεν έχουν καμία όρεξη να με κρατήσουν. Ούτε εμένα, ούτε οποιαδήποτε. Ενώ εγώ έχω εξελιχθεί σε κάτι πολύ κοντά στο όνειρο τους, εκείνοι ανακαλύπτουν ότι τελικά φοβούνται να ζήσουν το όνειρο. Καταλαβαίνουν ξαφνικά ότι είναι μικροί. Μικροί για μένα. Μικροί για το "για πάντα" μου. Τι ακούς κι εσύ, βρε Σ. Πολύ πιθανό να θες να με πηδήξεις και τίποτα άλλο. Ένα αγόρι είσαι. Έτσι σε θυμάμαι. Στο πάρτι μου στον παιδότοπο έπαιζες κυνηγητό με το Χρήστο και μου έσπαγες τα νεύρα. Όμως είσαι κομμάτι της γαμημένης παιδικής μου ηλικίας, πράγμα το οποίο σίγουρα θα εκμεταλλευτείς αργότερα. Σ., έχω ακόμα το σημάδι σου αριστερά στο λαιμό μου, και η ώρα είναι 4 ακριβώς. Θέλω να με αγγίξεις. Θέλω να διαγράψω την απόσταση μεταξύ μας. Τι διάολο, γοργόνα είμαι. Ένα δύο μαγικά μπορώ να τα κάνω.

Θέλω να μου μαγειρέψεις. Θέλω να σου διαβάσω. Θέλω να ζήσω, γαμώτο. Και τι μου φταις κι εσύ. Τι μου φταις που μ' αρέσεις. Που γεννήθηκες με αυτά τα μάτια, που έζησες για λίγο στην ίδια πολυκατοικία με μένα. Μακάρι η ομορφιά σου να σήμαινε κάτι. Μακάρι να σήμαινε πως μπορείς να με αντέξεις. Μην τρομάζεις, βρε Σ. Είμαι απλά μεθυσμένη, όχι τρελή. Ούτε ενθουσιώδης. Στη φάση που έχω βρεθεί, ο ενθουσιασμός μπορεί να με διαλύσει. Θα γράψω ένα βιβλίο, Σ., για όλους εκείνους. Για όσους ερωτεύτηκα ποτέ. Όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, δεν είσαι μέσα, όμορφε Σ. Η ομορφιά δε μου φτάνει, χρόνια τώρα. Ο έρωτας για μένα είναι στη σκέψη. Δώσε μου σκέψεις, και θα με βρεις εκεί. Θα χορεύω γυμνή στη φαντασία σου σαν να είμαι δικιά σου, και θα χορεύω μόνο για σένα. Αρκεί να μπορέσεις να καταλάβεις αυτό το χάος που είμαι. Αρκεί να με αγγίξεις σωστά, Σ. Αρκεί να με κάνεις να γράφω, σαν γραφομηχανή που έχει αρπάξει φωτιά. Αρκεί, να σε ερωτευτώ.

Μεγάλες λέξεις, πράγματι. Είμαι στ' αλήθεια πολύ μεθυσμένη.

Έχω να ερωτευτώ από τον περσινό Νοέμβριο, έχω να νιώσω ερωτεύσιμη από κάποιο Φεβρουάριο δύο χρόνια πριν. Τι διάολο ρε Σ., είμαι στα αλήθεια μια περιπέτεια. Είμαι όμορφη, άγρια, γεμάτη τέχνη. Κι όμως, με φοβούνται. Άντρες 2019, πιο εύκολα ενθουσιάζονται με έναν κώλο στο Τίντερ παρά με ένα κτήνος όπως εγώ. Πού είναι ο έρωτας, ζώα; Πέρα απ' τις σάρκες που χαϊδολογάτε, πού πήγε ο έρωτας; Κι ύστερα παραπονιέστε για τη μοναξιά σας. Κι ύστερα ουίσκι και πίτσα, κολλητοί, στόρι και φόρτναιτ. Μαλάκες όλοι.

Θα τον βρω τον πούστη. Θα τον βρω, Σ. Κάπου εκεί έξω με ψάχνει κι αυτός. Όπως κι εγώ. Με φαντάζεται ενώ διαβάζει το βιβλίο του, με ονειρεύεται ενώ ξεκουράζεται από τις μέρες. Με περιμένει. Και δε θα τον απογοητεύσω. Θα τον πάρω από το χέρι και θα φύγουμε. Δύο μικρά τέρατα σε ένα κόσμο γεμάτο ανθρώπους.

Τον αγαπάω, Σ. Κι ας μην τον ξέρω ακόμη.

~2019