SON KURT

GÖRÜNMEZ BÜYÜ

Sorduğumuz sorularda sürekli olarak sırıtıyordu ve aynı zamanda gözlerinde büyü vardı.

"Ölüm yakın armann,  bizim çağımız yaklaşıyor çok yakın.

Bu adam kendi kendine konuşurken elleri ve ayaklarını bağlayıp ruh taşının üzerine uzatmıştık. Kendi bilinciyle konuşmadığı çok brlliydi. Bir başka kişinin dediklerini tekrarlıyordu bence.

Çünkü neden insanlar benle savaşmak istesin? Emrimle adamı uzatıktan sonra elimi Anlı'nın üzerine koyup zihninde görmüş olduğu ve yaşamış olduğu şeyleri anlamaya çalıştım fakat çok güçlü bir büyüye haps olmuştu

" Ya yinemi büyü, bir türlü bitmedi.

Hem bu adamı büyüden kurtarıp hemde bir müddet adamcağızın bedenine girip beni tehtit etmiş olan varlığı bulmam gerek. Ben düşünürken bir yandanda bir genç kurt benimle konuşmaya başladı

"efendim siz âsa nın nerde olduğunu ve nasıl getirebileceğinizi biliyorsunuz o âsa bize yardım edebilir, büyüyü çıkartabilir.

"Hayır hayır büyü yapamayı yıllardır yasakladım!  Kural kuraldır bunu çiğneyemeyiz.

"Ama araman görünüşe göre yapabilecek başka birşeyde kalmadı diye cevap verdi. Büyü yapmaktan ve kullanmaktansa araştırma yapıp başka çarelerini bulmaya çalışacağım. Fakat bu gözelerinde ki büyü, daha önce hiç şahid olmadığım kadar güçlüydü.

Ama bu mümkün değil dünyada bu kadar güçlü büyü yapılamaz tüm benzeri büyüleri, kitapları yok ettim ben. Kendi içimde düşünürken arkamı dönüp yüce ruh taşının üzerinde uzanan adama baktım. Çok şaşırdım şurası kesin ki bu dünya da yapılan bir büyü değildi. Ruh taşının üzerinde iken hiç bir şekilde kimseye zarar veremez, kılını bile oynatamazdı.

Taş: üzerinde olan büyüyü fark ettiğinde zararsız ve kullanılamaz hale getiriyordu 7 yıl önce çiftliğe geldiğimde üzerine uzandığım taştı. Taş özel olarak yapılmıştı ve kara işler için kullanılacaktı. Fakat paralel evrenden geri döndüğümde çoğu büyü aletleri gibi bu taşın üzerinde ki büyüyü de kaldırdım.

İçine bambaşka güçler koyup bizim işimize yarayacak bir hale getirdik. Çok erken kendimizi dağıtık görünen o ki bir savaş daha geliyor. Bu sefer ki daha zor olacaktır sanırım. Çoğu yol denedim zihnini özgürlüğe kavuşturma konusunda. Son denediğimde gözlerine işaret parmağımla dokundum o an olduğu yerden titeryip "armannnn diye bağırdı biraz bekledik neler olucağını görmek için.

Biraz titredikten sonra gözleri yavaş yavaş eski haline geldi ve olduğu yerde bayıldı. İçinden büyüyü çıkardım sanırım. Sanırım diyorum çünkü görünmez ve canlı bir büyüydü. Gizlice aramızdan ayrılıp ortadan kayboldu bunu hissediyorum.

Akşam saatlerinde, karanlık çökmüş heryeri sessizlik hâkimdi. Bedenimde ki ışıklar karanlığı tekrar aydınlatıyordu.

Oturduğum yerde olanları düşünüyordum. İnsanların bir birlerine olan savaşları her yönü kötü etkiledi çok ileriyi kat etmeyi düşünürken dahada keride kaldılar 1800 lü yıllara geri döndüler eski teknoloji tamamen yok oluyordu sanki.

Tam birleşiyorlar derken dahada dağıldılar küçük küçük kabileler hâlinde yaşayan insanlar o yıllarda ki gibi geçiniyordular. Kurtlar olarak dünyaya biz hâkimdik. Bu gün Sabah saatlerinde içimde kötü bir his vardı. Bana göre en iyi yeteneğimde buydu fakat özel olarak evrimleştiğim için değil bu yetenek doğduğum günden bu yana içimde saklıydı. Ben kabile merkezinde otururken bir kaç kurt bana askerin uyandığını söylediler ona sorucak bir kaç sorum vardı fakat bu adam sonuçta bir asker elbette bize anlatmayacağı şeyler olacaktır.