SON KURT

BABAANNEMİN ÇİFTLİĞİ

Evet arkadaşlar, Merhabalar. Bu benim ilk kitap ve haliyle ilk deneyimim. Hem çok heyecanlı bir o kadar da endişeli süreç olacağını biliyorum ama sizlerin dönütleri, destekleri kimi zaman eleştirileri bana çok yardımcı olacaktır. Hepinize tekrardan MERHABA, Sağlıklı günler ve keyifli okumalar dilerim.:)))

Bugün nihayet karne günü için hazırlanmaya başlamıştım. Sonunda sene sonu karnemi alıp bir an önce bu lânet ve bir o kadar'da gerici bu okula bir son vereceğim. Zaten yaklaşmakta olan üniversite sınavı benden ziyade ailemi geriyordu.

E tabi bana yansıyan etkileri anlatmama ne hacet.
Amaaaa neyse'ki karne merasiminden hemen sonra ninemlerin kasabasına o muhteşem çocukluğumun geçtiği çiftliğe ve tabiki içinde yürümeye doyamadığım o ormanlık alanlara geçeceğimizi sabah annemden öğrendim.

"Arman!.....

öğretmenin ismimi okumasıyla karnemi almak üzere ayağı kalktım.

"Sanırım seneye daha fazla yüklenmen gerekecek,seneye daha fazla çalışman dileğiyle. "

Hocanın bu manidar ve dalgavari cümlelerinin ardından bir kulağımdan girip diğerinden çıkarcasına verdiğim tepkiyle yerime geçtim. Ben bu kadar takmazken insanların özellikle de ailemin ve başta ablam ve annem olmak üzere benim sınavıma bu denli yüklenmeleri çok saçma geliyordu .

Onlar konuştukça ben daha fazla çekiliyordum şu sınav muhabbetimden.

Her neyse şu karne notlarını çamaşır suyuyla biraz düzenleyeyim de annem azıcık mutlu olsun er yada geç doğruyu fark ederler ama atı alan Üsküdarı çoktan geçmiştir.

Neyse'ki eve dönüşte ev baya kalabalık olduğu için kimse karnemi sormadı bile .

Babam hastaneden izin almış çoktan eve dönmüş ve arabayla uğraşırken ; annem,ablam hazırlıklarla ilgileniyordu.

Ben'de bir köşede pubg mobile oynayayım dedim.

"Arman hadiiii!, hadiiii! kalksana!.

Ablamın beni dürtüklemesi ve 'o cırtlak,tiz sesiyle beni çağırmasına daha fazla tahammül edemeyip arabaya yol aldım ablam duysa bunları dediğimi daha çok bağırır. Kaldıramayız şimdi mazallah
:)))))) . Şaka şaka ya o kadar uğraşıyorum ki kızcağızla yani ben abla olsam kendimi döverdim.

Sonunda kasaba yoluna girmiştik. Efsane bir yerdir babannemin çiftliği.

Çocukluğumda neredeyse tüm tatillerde giderdik ama anem ve babamın işlerinin yoğunlaşmasıyla ablamın üniversiteye geçmesiyle üç yıldır hiç uğramamıştık buralara.

Ormanın efsane kokusunu hissediyordum burnumda.

Az dolaşmazdık ablamla oralarda.

Çiftlikteki çoğu atıda tanırdım.

Üstelik orada yapacaklarımı düşündükce iyice heycanlanıyordum.

Şu üç yıllık lise hayatımın sıkkınlığını anca bu çiftlik atardı zaten.

Büyük çiftlik kapısı önümüzde açılırken doyamayıp atladım arabadan.

tertemiz kokusu dolu baheçe ve çiftlik evi gözüme çarptıkça heycanlanıyordum.

Çiftliğin kâhyası Menderes Abiye sarılıp selam verdim.

"Kocaman olmuşsun aslan parçası. "
"E biraz büyüdük abi" "atlar nasıl?. "
"hepsi çok iyi Gelişini hissetmiş gibiler bugün ,zor dizginliyoruz. "
Arkadan babannemin sesini duyunca hemen ona yöneldim.

"Güzel gözlü tontişim gözler dolu dolu olmuş.

"Hemende ablama sarıl zaten.

"Olur mu hiç Arman'ım ikinizde benim birtanemsiniz , en değerlilerimsiniz"
"hadi geçelim içeri mis gibi yemekler hazırladım Safiyeyle birlikte. "

Safiye yılardır büyükannemle kalırdı bir yardımcıdan ziyade yol arkadaşıydı büyükannemle. Dedem vefaat etikten sonra onun sayesinde toparlandı...
"Arman bir atlara uğrasak mı? içeri geçmeden?"
Ablamın sorusuyla düşüncelerimden sıyrıldım anlaşılan ablamda çocukluğumuzu anımsamış.
Başımla atların orayı göstererek yürümeye başladım.

"Kızım Mira fazla oyalanmayın."
"Tamam büyükanne"
"Büyükannem biraz yaşlanmış hım Arman.?"
" O dişi kurttur yaşlandıkça güçlenir o."
"Arman Karatay'a bak kocaman olmuş. İnanmıyorum."
"heyt'be dur ben bir tur atayım geçelim içeri."
"Çabuk ol! Kızmasın sonra dişi kurt!.

Mis gibi yemekler yenmiş çayımızı almış terasta çay içiyorduk.
Karşıdan tatlı tatlı konuşan babaanneme daha fazla dayanamayıp yanına sırnaştım.
"Aslan torunum. Ne iyi etinizde geldiniz."
"Valla şehirdi okuldu hiç sarmıyor babaanne beni. Atlar,orman,çiftlik sen.. Huzurlu. "
"Tıpkı rahmetli deden Metin gibisin."

Bol gülüşler sohbetler eşliğinde saati epey ilerletmiştik ablam müsaade etmeye geçince ondan önce ayaklandım.
Çatı katındaki odayı hayatta ona bırakmazdım.
"Ellerine sağlık babaannem her şey harikaydı .
İyi geceler anne! iyi geceler baba.!"

hiç bir şey demeden hızla ilk adımı attığımda ablamda hareketlendi , aniden koşmaya başlayınca ben de koştum. İtişe kakışa o odayı almıştım tabi
"hadi bakalım yan odaya.!!
"Şşt ablanım ben keserim hesabını bir ara merak etme."
Veeee zaferle sonçlanan kısa savaşımın ardından gözlerimi huzurla kapayıp yarın ki olacak efsane kahvaltının hayalini kurmaya başladım.

Evet arkadaşlar ilk bölüm sonu. Genel düşüncelerinizi lütfen yorumlarda belirtmekten çekinmeyin, bir dahaki bölüme kadar Sağlıcakla Kalın :)

Oy ve Yorum, unutmayın plisss hfhfgfhdhgfg