Ang Diary ng Slapsoil ( Completed)

Forgive but can't forget

Kent POV

After the comfrontation , I decided to leave in the building and breath some polluted air , I sigh deeply at nasipa ko pa ang sasakyan ko sa inis at galit. Bakit ngayon lang sya humingi ng tawad sakin , after all this years hinihintay kong sabihin nya yon sakin . I valued my friends more than my own family but they turned their back on me , except kay Edward at ngayon may mukha syang humarap sakin at humingi ng tawad? Napakawalang hiya talaga ng hayop na yon.

" We need to talk now. " I heard Edward's tenor voice and I closed my eyes and calm myself at tsaka humarap rito.

" What ? " I raised my brows and he sighed.

" Let's settle this now at pakiusap don't hurt him anymore , he came here to ask for forgiveness , babaan mo naman ang pride mo minsan , paano natin maaayos ang lahat? "  Seryosong sabi nito. I stretch my knuckles and neck.

" I can't-------really forgive him right now and---- just leave me alone , doon ka sa kanya at magkampihan kayong lahat.  what a bunch of losers. " Nagsindi ako ng sigarilyo at tumingin sa malayo.

" Kent , listen to me , alam kong malaki ang kasalanan nya sayo , but it was a long time ago , lahat ng tao nagkakamali at nakakagawa ng maling bagay o hakbang kaya give him a chance. " He said and I glare at him.

" No I won't and that's final!. " Inis na sabi ko rito.

" Bakit hindi? " He asked and I shook my head.

" I can't trust him again , sinira nya ang tiwala ko at sya ang dahilan kung bakit nawala ang tiwala ko sa ibang tao ,  sa paligid ko , well , liban sayo at wala ng iba.  I can't lower my guard down again and you know that. " I said and he sigh deeply and smile.

" You must also change yourself and learn to trust again. " He said with a pleading eyes.

" No , that's not gonna work out  , ayokong baguhin ang sarili ko para lang sa ibang tao , I don't want to pretend like someone , this is me that I'm proud of and you know that Ed. " Sabi ko rito at kumislap ang mga mata nito at tsaka ngumiti.

" Please , just forgive him. " He mumbled and I sigh.

" Okay but I cannot trust him again. " Sabi ko rito and his eyes widen and smile.

" Talk to him now. " He said again.

" Alam ko kaya wag mo akong utusan. " I glare at him and he chuckled.

" Kapag hindi kapa kumilos dyan bubuhatin kita mula rito hanggang 15th floor " He said in a cocky head. I glare at him and he grinned.

" Don't you fu*king dare! " I exclaimed and shook my head.

***********************************************

Pagpasok namin sa opisina ko ay nakita ko si Mona na nakaupo sa sofa. Bumaling ang paningin nito sa amin at dali-dali itong tumayo at yumuko. Lumapit ako sa kanya at tumikhim , nabaling ang paningin ko sa natutulog na si Reon , bugbog sarado ito at kahit papaano'y nakadama ako ng konting awa.

" Magkakakilala pala kayo ng hinayupak na to. " Ngumisi ako at napitlag sya.

Tumango ito.

" Tumingin ka sakin! " Utos ko rito at umangat ang ulo nito  , her eyes meet mine at sandali kaming nagkatitigan , mugto ang mga mata nito. Aba nakiiyak din ,  ano to lamay?....

" Matagal na ba kayong magkakilala? " Tanong ko rito at umiling ito.

" Bakit ayaw mong magsalita ? "  My brows furrowed and she rolled her eyes.

" Aalis na ako. " She said and I scoffed.

" Walang aalis! " Ma awtoridad na sabi ko at kumunot ang noo nito.

" Diba tinanggal mo na ako sa---------- I cut her off and deadpan.

" Wala namang ibang tatangap sayo eh bukod sakin , hindi ka din naman pwedeng maging prosti , basurera pwede. " I laugh sarcastically and her eyes widen.

" You mean----makakapagtrabaho pa ako rito? " Di makapaniwalang tanong nito.

I nodded and she smiled , umiiyak itong lumapit sakin tsaka yumakap , nabigla ako sa pagkakayakap nito kaya di ako makakilos. Kumalas ito sa pagkakayakap sakin at natawa si Edward . I glare at her and groan in annoyance.

" Kapag inulit mo pa yon tatanggalin na talaga kita. " Inis na sabi ko rito at napangiti ito.

" Salamat dahil binigyan mo pa ako ng ikalawang pagkakataon. " She said with sincerity and I rolled my eyes and scoffed.

" Everyone deserves a second chance. " I muttered and cross my arms.

" Edward , umalis muna kayong dalawa ng chanak na to. " I motion them to go outside.

" Pe-pero baka mapaano si-----" Edward protested at tumiim-bagang ako and he raised his hands in surrender.

Lumabas na ang dalawa at naiwan ako kasama ang dati kong kaibigan na walang iba kundi ang hudas na si Reon.

Kumuha ako ng alak at binuksan ito tsaka ko ibinuhos sa mukha ng natutulog na si Reon. Napasigaw ito at bumalikwas ng bangon tsaka pinunasan ang mukha. Tiim bagang itong nakatitig sakin.

" Patayin mo nalang kaya ako! " Galit na sabi nito , he glare at me and I glared back at him , sya ang unang yumuko at bumuntong-hininga.

" Uuwi na ako. " Mahinang sabi nito.

" We're not done yet. " Puno ng hinanakit na sabi ko rito at tumungga ng alak.

" Gawin mo na ang gusto mong gawin , sabihin mo na lahat ng hinanakit mo sakin , makikinig ako. " He said and I shook my head.

Yumuko ito.

" I fo-forgive you already. " I said in almost a whisper.

Umangat ang ulo nito at tumingin sakin. Umawang ang mga labi nito at dahan-dahang tumayo at lumapit sakin.

" Di ko inasang marinig ang mga salitang yan galing sayo...I----I'm sorry once again , di ko inaasahang sa kabila ng lahat , nagawa mo pa akong mapatawad. " He said and I scoffed.

" I just can't trust you again , anymore. " I said and he smile at me with tears in his eyes.

" I know but thank you , pwede naba akong umalis? " He said and I pressed my lips then nodded.

Humakbang na ito.  " You can come here anytime. " Sabi ko rito , saglit itong napahinto at nagpatuloy sa paglalakad palabas ng opisina.

(A/N I'm sorry for the short update )