Yemekleri yedik ve odama çıktık.
bir iki dakika kimse konuşmadı ve ben merakımdan sordum
Emir
Efendim
Sen ne diyecektin bana dedim. bakışları gözümden yüzüme kaydı anlamsız bakışlarımla onu izliyordum ve söze girdi.
sen benim burada olmamdan rahatsız mı oldun çünkü yemekte o kadar rahatsızdın ki yemeği bile düzgün yiyemediğini gördüm.
tabi ki ondan değil ben misafir sevmiyorum yani siz değil benim akrabalarım gelse böyle oluyorum yani şey... utanıyorum dedim
gözleri rahatlamış gibi baktı sonra başını balkonumun olduğu tarafa çevirdi.
senin balkonun buraya mı bakıyor?
evet der gibi başımı salladım.
ha sen o yüzden sürekli bana bakıyordun benim balkonum arka tarafa bakıyor.
sinirle gözlerimi devirdim.
bak benim sana baktığım yok, ben dışarıyı seviyorum ve benim göz çevremde olan sensin hadi diyelim ben bakıyorum senin benden aşağı kalır bir yanın yok ben ne zaman aşağı baksam bana bakan sen oluyorsun ki benim evim ikinci katta bu durumda dikizleyen de izleyen de sensin dedim ve güldüm.
sadece şunu dedi
gamzen çok güzel
yüzüm yine kızardı ama herhalde onun kendi gamzesin den haberi yok tamam benim de gamzem var ama hande yener in ki gibi değil hande yener in ki onun yanında mercimek gibi kalır.
bir anlık gazla dedim ki; senin kendi gamzen den haberin yok herhalde benim ki yanında pirinç tanesi gibi kalır
anlık bi gülümseme çıktı dudaklarından.
buna neden güldün?
sen az önce ki yüz tipini görsen sen de gülersin dedi.
ellerimi kolarım da birleştirdim bana ne yapacağım dan merak eder gibi bakıyordu. kendi mi yatağımın en dip köşesine aldım ayaklarımı karnıma kadar çektim ve tavanı izlemeye başladım.
beni izliyordu ve gülüyordu ama ne yalan söyleyeyim bu benim hoşuma gidiyordu.
bir anda ayağa kalktı ve benim yanıma oturdu yüzünü bana çevirdi
gerçekten bana trip mi atacaksın?
evet dedim ve tavanı izlemeye devam ettim
trip atınca çok çirkin oluyorsun dedi
bakma o zaman ne bilim annenin yanına git balkona çık bana bakmak zorunda değilsin.
olmaz bu güzellik varken hayatta gitmem
daha demin bana çirkin dedin
ben trip attığında yüzüne alan şekle dedim
biliyormusun benim gözlerime sahip benim hayatımda ilk insansın
hafifçe güldüm
çok güzel olduğunu da bil ben sadece benimle konuşman için öyle dedim
gülümsedim bana uyup o da gülümsedi.
sonra geri kalan dakikalarımızı konuşarak geçirdik, annesi içeriden çağırdı. yarın size gelip oturalım mı? dedi ben de tamam dedim emir i sevmiştim çünkü o ne kadar ukala olsa da iyiydi
