Olur ya hani debelendikçe daha çok dibe batarsın bende o misali canım acımasını umursamadan daha çok debelendim ve cam kırıkları dizimin içine girdi. Almaya çalıştıkça canım daha da çok yandı ama umursamadım sevgilimin bana inanmaması daha çok canımı yakıyordu. Ayağa kalkıp bacağıma pansuman yapmaya balkonda ki acil durum çantasını aldım gözüm karşı balkonda alt katınım camına kaydı balkonda oturmuş sigara içiyordu. Gözleri beni buldu sinirle başını eğip işine odaklandı ben de onu düşünmeyi bıraktım. Ne de olsa benim suçum yoktu hata ondaydı.
Beni dinlememesi gidip eski sevgilimi dinlemesi çok acı sevgide ilk temel güvendi ve biz o temeli aşamıyorduk.
Pansuman dan tentürdiyot alıp yarama dokundurdum. Dokundurmamla ağzımdan inleme çıktı. "Lanet olası şeyi canım yandığı için süremiyodum."
Sinirden elimle almayı denedim ama daha çok dibe battı hastaneye gitmeye karar verdim volkan ı aradım ama korona olduğu için açık değilmiş ve sokağa çıkma yasağı varmış. Endişelenmesin diye bişey diyemedim ve telefonu kapadım. Tekrardan elimi dokundurdum ve acım çoğaldı sızı geçmek bilmedi zaten doluydum hüngür hüngür ağlamaya başladım. Ben ağladıkça hıçkırığa boğuluyordum. Ve canım daha da acıyordu. Yardım isteyebileceğim hiç kimse yoktu hiç istemesem de emir i aradım balkondan onu görebiliyordum. Ekrana bakıp benim olduğumu anladı. Ama açmadı sessize aldı. Off suçum olmamasına rağmen trip yiyodum ve hiç hak etmiyordum.
dışarı çıkmaktan başka çarem yoktu saat akşam 8 di yavaş adımlarla apartmana çıktım altımda şort olduğu için üşüyordum. Yavaş yavaş merdivenlerden indim ve dış kapıya ulaştım. Dışarısı buz gibiydi tabi ben de o soğuktan nasibimi almıştım. Yan gözle emir in balkonuna baktım bana bakıp gözlerini kaçırdı. Zerre umursamadan iki sokak ötede ki bakkala yürüdüm Allah'tan açıktı hemen sargı bezi ve ne olur ne olmaz diye ağrı kesici aldım. Parasını ödeyip yürümeye başladım.yolda içmiş iki serseri benim kolumu tutup üzerime yürüdüler. Çok korkuyodum uzun boylu cılız çocuk konuştu.
-nereye böyle beraber gidelim
Kafası aşırı iyiydi g-gerek yok ben giderim. Yürür yürümez koluma yapıştı.
-olur mu öyle şey seni bırakalım
T-teşekkür ederim ama ben giderim dedim hızla yürümeye başladım yanda ki daha iri çocuk kıyafetimden tutup çekti kendimi zor kurtardım ama kıyafetim in kol bölgesi yırtıldı. Koşarak eve gittim bir yandan ağlıyodum ayağımın acısı bile düşünmedim. Evimin önüne geldiğimde emir in dışarıya çıktığını gördüm. Korkak adımlarla yanıma geldi. Ben geri geri yürüyordum.
Her ne kadar sinirli de olsa kolum da ki yırtığı ve bacağımı gördü. Soğuk sesle konuştu "noldu"
"Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum emir" son sözümü bastırdım. Sinirle gözünü kapatıp derin bir nefes aldı.
Ben yürümeye çalışınca kolumu tuttu. Beni duvara vurdu dün ki yarama denk gelince acıyla inledim. Elim sırtıma kaydı yara çok derindi kan akmaya başladı. Emir e olan öfkem arttı kolumla göğsünü ittim. Ama o çekilmedi. "Önümden çekil" sesim aşırı kısık çıktı ben bile zor duydum. Göz devirip yolundan çekildi sırtım da ki yara aşırı acıyordu. Dizimi mi düşünsem yoksa sırtımı mı bilemedim bı anda etraf dönmeye başladı ve kendimi bı anda yerde buldum. Emir in sesi boğuk geliyordu. Elini kafamın altına koyup kucağına aldı.
Gözümü açtığımda emir in evindeydim basım aşırı derece de ağrıyordu. Doğrulama çalıştım ama yaram izin vermedi gözüm yanı başımda oturan emir e kaydı.
Gözleriyle beni izliyodu bakışları sert ve donuktu kendimi burda aşırı rahatsız hissettim düşünmeden ayağa kalktım yanıma gelip kolumu tuttu. "Yatman lazım iyi değilsin"
Elini kolumdan çektim "seni ilgilendirmez" yürümeye çalışınca basım döndü ve emir in koluna düştüm kahretsin yaram eline denk geldi acıyla inlediğim sırada üstümü çıkarılıp yarama baktı ben ağlıyordum beni istemezken ilgili davranması boğazımı düğümledi. "Yaran çok derin" sinirle çıkmıştım. "Evet eserinle gurur duymalısın çünkü senin yüzünden bu haldeyim" diye bağırdım.
"Bana bağırmayı kes! Hatalı olan sensin kendinde haklılık payı arama"
Ben hiç birşey yapmadım beni bir kere dinlesen anlayacaksın. Gözlerim iyice dolmaya başladı kendimi tutmam gerekliydi bakışlarımı tavana diktim ve sakin kalmaya çalıştım gözleri beni izliyodu.
Bak sadece dinle sonra gidicem zaten senin yardım etmene gerek yok
"Tamam anlat hadi dinliyorum diye çıkıştı."
Elime telefonu alıp ses kaydını açtım ve dinlettim.
Sonuna geldiğimde kapatım yüzüne baktım gözleri acıyla bana bakıyordu.
B-ben özür dileri-
Elimle sözünü kestim "seni duymak ne de görmek istiyorum mümkünse uzun bir süre gözüme görünme"
Giderken gene inledim elimi tutup yüzümü yüzüne çevirdi. "Özür dilerim yemin ederim böyle yapmak istememiştim gerçekten onları sinirle söyledim"
Oruspu lafını da mı?!
Sinirlerime hakim olamadım "beni dinleseydin o anda gidip o aptal adam a inanmasaydın şimdi bu durumda olmazdık."
Bana sıkıca sarıldı ağladığını anladım sesi titriyordu. "Yemin ederim bir daha asla bunu yapmayacağım sana söz veriyorum"
"Bırak beni" sesim titriyordu.
Bunu dememle bana daha da çok sarıldı "hayır gidemezsin beni affetmeden hiç bir yere gidemezsin"
İşleri zorlaştırma. Yüzünü yüzüme döndü "sen zorlaştırma" hiç bir yere gitmiceksin dedim deyip evin kapısını ve odanın kapısını kitledi. Sırtımı ona döndüm 'gitmek istiyorum seni istemiyorum." Dedim zorla da olsa bunu dedim. Kafasını iki yana salladığı belliydi. "Asla"
Pes edip yatağa oturdum ama sırtımı dayamadım dizimin acısı geçmişti sanırsam pansuman yapmıştı ben uyurken ama sırtımı bilmediği için yapmamıştı. "Arkanı dön sırtına pansuman yapmam gerekli"
"İstemiyorum" dedim.
Sinirleniyorum. "Sinirlenirsen ne olur beni yine mi aşağılarsın ya da oruspu mu dersin ha"
Hayır asla bunun için senden defalarca özür dilerim kendimi affetiricem söz veriyorum.
Ben söz istemiyorum. Gitmek istiyorum deyip kapıyı zorladım açılmamasına rağmen devam ettim.
"Siktiğimin kapısını bırak konuşucaz"
Hiç birşey konuşmayacağım bana güvenmeyen adamla benim işim olmaz. Kapıyı tekrar zorladığı da bileğinden tutup yatağa sırtım dönük otuturdu ve bı anda üstümü çıkarıp yarama baktı. Sesimi çıkarmadım kendi yarasını kendisi düzeltmeye çalıyordu. Eliyle tentürdiyot sürdü acıdan inliyordum. İşi bitince üstümü giydirmedi yarama yara bandı takıp sardı eli sırtımda gezinmeye başladı huylanıyordum. Omuz hizamdan yüzüne baktım "ne yapmaya çalışıyorsun?"
"Kendimi affettirmeye çalışıyorum dedi. Gülerek, ben göz devirip ayağa kalkmaya çalıştım ama kolumdan tutup yatağa yatırdı. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı "affet beni güzelim söz veriyorum bir da asla böyle şeyler yapmayacağım sana yemin ediyorum" her ne kadar inanmak istesem de o lafı ağrıma gidiyodu. Yüzünü alnıma yasladı. "Hadi cevap ver bana susma lütfen seni affettim de ya da bağır çağır ama lütfen susma"
Göz devirip başımı sola yatırdım alnını çekip eliyle yüzümü çevirdi. Gözleri dolmuştu "affet köpek gibi pişmanım ne olursun" bana yalvarması hoşuma gitmiyodu.
"yaralarını sarmama izin ver ne olursun affet beni"
Tekrar alnını yasladı "hem ben seni iki günde çok özledim"
Ağzımdan istem dışı bir sözcük çıktı "bende" eliyle çenemi tutup dudağıma özlemle dokundu yavaş ama tutku doluydu üstünü çıkardı bı anda gözleri dudağıma kenetlendi sonra vücuduma baktı. "Beni deli ediyosun"
Beni sertçe öpmeye başladı eli karnımda ve kasıklarım da gezdi erken olduğunu bildiği için sadece gezdirmek le yetindi. Elimi saçlarına dolayıp çektim ağzıma inledi. Zevk veriyordu ileri gitmek istedim ama emir beni durdurdu. Derin nefesler alıp konuştu daha çok erken güzelim bı üç sene sonra belki dedi ve başını omuz boşluğumdan öpmeye başladı. Sonra tekrar dudaklarından uzun ve soluklu bir öpücük alıp yanıma uzandı. Sırtımı ona döndüm ve eliyle beni sıkıca kendine doladı. Kulağıma yaklaşıp konuştu "her zerrene hastayım kadın"
Gülümseyip kendimi sanki göğüs kafesine girebilecemişim gibi bastırdım beni kabul edip daha sıkı sarmaladı ve uyuduk.
