Sabah yüzümü onun masum yüzüyle açtım bı insan uyurken de tatlı ve yakışıklı olur mu yaaa "bana bakana kadar git kahvaltıyı hazırla acıktım."
Panikle irkildim "uyumuyor muydun sen?" Bı anda doğruldu burun buruna geldik heyecandan geri çekiyordum ki eliyle belimi kavrayıp kucağına oturturdu "of emir hadi bırak beni"
Kaşlarını havaya kaldırdı. Göz devirdim madem öyle sen kaşındın emir bey yavaşça yüzüne eğildim o zaten dünden razıydı aniden ayağa kalkmamla yüzü yatağa düştü. Gülmekten kaçmadım bile yavaşça doğrulup konuştu "kaçtın kaçtın kaçamadın seni yatağa atar inletirim
Duydun mu?"
Hemen susup evden çıkıp bakkala ekmek almaya gittim ilk defa bu kadar açık konuştu korktum şahsen Allah bilir evlensek ayy neyse düşünmemem lazım içim titredi. Hemen ekmeği alıp eve yürüdüm korkak şekilde kapıyı açıp içeriye girdim ortalarda pek görünmüyordu. Kapıyı kapatıp mutfağa koşar adım gidiyordum ki belim de ki el beni durdurdu yüzümü çevirip dudaklarım yapıştı tutku dolu dokunuyordu. Ama çekilmem lazım yoksa... neyse hemen göğsünden itip geri kaçtım arkamdan bağırdı "kaç bakalım evlenince de kaça bilecek mısın? Pek sanmıyorum"
Anca göz devirdim vallaha bu emir zaman geçtikçe a!ıyordu valla korkuyorum her an her şey yapabilme kapasitesine sahip kendisi.
