Polis abisinin bir kez daha çıkan tayini yüzünden, yaşadığı küçük şehirden ailesi ile birlikte ayrılmak zorunda kalan bir kız, Aden.
Fakat o, ayrıldığı şehirde sadece yaşanmışlıklarını değil kalbini de bıraktı. Yanından ayrılmış sevgilisinden kalan...
Oy ve yorumlarınız benim için çok değerli. Ha bu arada kitabı başkalarına da tanıtmayı geçmeyelim, büyümemiz için gerekli. O yüzden unutmayın olur mu buraya birkaç kişiyi etiketlemeyi?
🖇️ (Herkes buraya kitabımızın simgesini koymayı unutmasın.:))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzandığım yatakta, sızlayan gözlerim ve hissiz bakışlarım ile ne kadar zamandır boş boş tavanı izliyordum bilmiyorum.
Aldığım bıkkın nefes ile, uzandığım yerden kalkmış ve artık bana dar gelen odamdan çıkmıştım.
Bütün gece düşünceler beynimi kemirmişken içim daralıyor ve bir an önce dün gece ben oradan uzaklaştıktan sonra olanları öğrenmenin merakı ile odada bir o yana bir bu yana volta atıyordum.
En sonunda bunun bir yararı olmadığını anlayınca, odamdan çıkarak uzun beyaz koridorun sonundaki banyoya ilerlemiş ve işlerimi halletmiştim.
Çıplak ayaklarımın banyonun fayansları ile olan her temasında tepeden tırnağa irkilsem de şu an bu düşüneceğim son şey bile değildi.
Aynadaki yansımam bile benim ne denli vahim durumda olduğumu kanıtlar nitelikteyken, bunu herkesten saklamanın bir yararı olacağını sanmıyordum.
Derin bir nefes alarak ciğerlerime doldurduğum hava ile kendime düşünmek için zaman vermeden odama geçmiş ve giysi dolabımı karıştırmaya başlamıştım.
Biraz düşünmenin ardından çıkardığım buz mavisi kot pantolonum ve yine mavi kazağımı çıkarmış ve hızla üzerime geçirmiş hemen ardından da uygun olacak sütlü kahve tonlarında olan şalımı çekmecemden çıkarıp bağlamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
