SUSAM SOKAĞI (Ara Verildi)

YİRMİ İKİ-Part 1

Umarım bölümü beğenirsiniz.

Şarkıyı açmayı unutmayın.

Daha fazla büyümemiz için bu paragrafın yorumuna @ yazıp çıkan ikinci kişiyi etiketler misiniz?

Yorumlarda görüşmek üzere.

Bölüm şarkısı: Deniz Tekin-Beni Vur

🖇️
(Herkes buraya kitabımızın simgesini koymayı unutmasın.:))

"Sana hayranım."

Ne söylediğinin farkına varması için bir müddet susarak ona izin verdim fakat bunun bir yararı olmadığını söyledikleri ile anladım.

"Bana öyle şaşkın şaşkın bakma."

Gözlerimi kapatıp üçe kadar saydım.

"Bir."

"İki."

"Üç."

Ve gözlerimi açtım.

"Neden bağırıyorsun?"

Emre arabayı durdurmuş ve yönünü bana dönmüş bir şekilde şaşkınca yüzüme bakıyordu. "Kabus falan mı gördün?"

Başımı olumlu anlamda salladım. "Evet." Derin nefesler alarak bir yandan kendime telkinler veriyor diğer yandan da bunun sadece bir rüya olduğunu kanıtlamaya çalışıyordum.

"Neredeyiz?"

Sol elini saçlarının arasından geçirdi ve kaşlarını yukarı kaldırdı hafifçe ön camdan evi göstererek. "Geldik."

Hızla gözlerimi araba camından dışarıya yönelttim ve gerçekten de vardığımızı anlamış oldum. "Her şey için teşekkür ederim." diyerek hafifçe gülümsedim. "Senin de başına bela oldum." Üzerime ne zaman örttüğünü bilmediğim ceketini uzattım ve arabanın kapısını açmadan hemen önce "İyi akşamlar." dedim.

"Dur bir dakika." Kolumu tutup beni durdurması ile kalkmaya yeltendiğim araba koltuğuna tekrar tüm ağırlığımı verdim. "Efendim?"

Lütfen düşündüğüm şeyi demesin...

Birkaç saniye kararsız bir şekilde ağzı açılıp kapandı fakat en sonunda bir karar vermiş olacak ki konuşmaya başladı. "Ya da boşver." Derin bir nefes verdi ve elini çekti. "İyi akşamlar sana."

Kaşlarımı çattım fakat daha da uzatmamak adına küçük bir baş selamı ile arabadan indim.

🖇️

"Aden, neredesin sen!?" Eve girer girmez sorgu sual başlamıştı yine. "Hey, sana diyorum!"

"Anne, sana hiçbir şey söylemeyeceksin demedim mi ben az önce!?" Yaman abimin de onun üstüne gitmesi ile birkaç adım geri çekildi.