Polis abisinin bir kez daha çıkan tayini yüzünden, yaşadığı küçük şehirden ailesi ile birlikte ayrılmak zorunda kalan bir kız, Aden.
Fakat o, ayrıldığı şehirde sadece yaşanmışlıklarını değil kalbini de bıraktı. Yanından ayrılmış sevgilisinden kalan...
Oy ve yorumlarınız benim için çok değerli. Ha bu arada kitabı başkalarına da tanıtmayı geçmeyelim, büyümemiz için gerekli. O yüzden unutmayın olur mu buraya birkaç kişiyi etiketlemeyi?
Bölüm şarkısı: Kazım Koyuncu- Hoşçakal (İşte Gidiyorum)
(Bu arada en favori yorumun yapan kişiye ithaf.)
🖇️ (Herkes buraya kitabımızın simgesini koymayı unutmasın.:))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evimizin hemen sağ çaprazında bulunan ev, neredeyse herkesi yakıp kül edecek yoğunlukta olan alevlerle kaplıydı.
Gecenin karanlığında alevler bir güneş gibi etrafı aydınlatmış ve gece ile gündüzü birbirine karıştırmıştı adeta.
Ve en önemlisi, Emre olduğunu sandığım bir kişinin -ki Emre olduğuna emindim- alevlerin içine girerken yaşadığım korkuydu.
Peki ya neden?
Neden o kişinin Emre olduğunu görünce kalbim korkuyla kasılmıştı?
Ve en önemlisi, onun yerinde başkası olsaydı bu kadar tedirgin olur muydum?
İnsanlar, bir o yana bir bu yana ellerindeki kovalar ile koşturuyor ve birlik olup yangını söndürmeye uğraşıyorlardı.
Hızla odamdan çıkıp alt kata indim ve birden "Yangın var!" diye bağırdım.
Babam bilgisayardan maç izliyor, abimler de yine kulaklıklarını takarak telefonları ile ilgilendikleri için bu yangın olayından bihaberlerdi ve bu yüzden de ben bağırır bağırmaz oldukları yerde sıçramışlardı.
"Hani?"
"Nerede?"
"Nasıl?"
Evet, 5N1K'ya da bağladığımıza göre her şey tamamdı.
Gözlerimi devirdim. "Eğer kulaklıklarınızı çıkarıp dış dünya ile bağlantı kursaydınız, anlardınız." diyerek bir süre bana attıkları şaşkın bakışları izledim ve devam ettim. "Çaprazımızda olan mavi ev yanıyor."
"Hi." diyerek salona giren annem tüm bakışları üstüne çekmişti. "Gerçekten de ev yanıyor."
Gözlerimi devirdim. Ben farklı bir şey mi söylemiştim?
