Sera Etkisi

YENİ BİR ADIM

Spotify playlistimiz hesabımdaki linkte mevcuttur,kitaba özel playliste oradan ulaşabilirsiniz.

Aşklar bu benim ilk kitabım lütfen bunu göze alarak okuyun. Eksiklikler var farkındayım,kitap temmuz civarı düzenlemeye alınacaktır olaylar değiştirilmeden emin değilim kişiler aynı kalıp yeni olaylar da ekleyebilirim duruma göre.Okuyanlara şimdiden teşekkürler çok çok çok teşekkürler.Kitapta lütfen beğendiğiniz yerler kadar beğenmediğiniz yerleri de açıklamaktan çekinmeyin.

:::::;)

İstanbul'un ağır trafiğine takılmış,bindiğim takside uçağımın saatine olan dakikaları sayıyordum. Nefeslerim evden panikle çıktığımdan hala düzensizdi.Sıkışan trafiğe gözlerimi devirdim.Bu İstanbul hem yoruyor hemde kendini sevdirmenin bir yolunu buluyordu.Taksi şoförü ritmik bir şekilde elini direksiyona vuruyor mırıldanarak radyoda çalan şarkıya eşlik ediyordu. Adamın üstünde gereksiz bir neşe vardı.Ben yetişemeyeceğimi hissedip bunaldıkça şoför inadıma şarkıyı mırıldandığı sesinin dozajını arttırıyordu.Normal bir günde olsak ve ben biletimin yanacağı bir günde değilde birileriyle buluşacak olsam,bu adamı köşeye çektirir kendime çay ısmarlatırdım. Ona bu kadar mutluluğun sırrını sorardım.Hani bir şey çektiyse ya da içtiyse öğrenmeliydim.

Bu ne mutluluktu yahu!

Trafik açılmadıkça ben uçağı  kaçıracağıma artık emin oluyordum.Kolumu önümdeki koltuğa yaslayıp şoföre bakışlarımı çevirdim.En azından adamın mutluluğunun sebebini bulmalı ve ruhumdaki stresi  onun mutluluğuna mutlu olarak dağıtmalıydım. Bazen insanların mutluluğunu dinlemek sanki ben yaşamışım gibi beni mutlu ediyordu.Huyum kurusun empati yeteneğime ben bile şaşıyordum bazen.

Bilgisayar mühendisi değilde tam psikolog olacak kadındım.Onları anlaya anlaya bende sonunda delirirdim sonrada deliler güruhu olarak  eğlenir giderdik.

"Neden bu kadar mutlusun kardeşim bana da anlat lütfen."

Bindiğimden beri varlığımı unuttuğundan şüphe ettiğim adam sesimle irkilmiş şarkıyı mırıldanmayı kesmişti.

"Abla karım hamileymiş de sabah öğrendim,mutluluğunu hala atamadım üzerimden."

Büyük bir ihtimal sabahtan beri her önüne gelene bu  mutlu haberi veriyordu.

"Allah analı babalı büyütsün kardeşim ömrü uzun, vatana millete hayırlı olur inşallah."

"Amin ablam inşallah."

Açılan trafikle birlikte Sabiha Gökçen'e daha hızlı varmıştık. Yol boyu karısı Semiha'dan bahsetmiş ona olan aşkını anlatmıştı. Bir tebessümle anlattıklarını dinlemiş yeniden aşkın ne kadar büyük bir duygu olduğuna kanaat getirmiştim.

Taksi ücretini ödemiş tam taksiden çıkacakken Şoför Hayri dur abla diyerek arabayı park etmiş,valizimi çıkarmama yardım etmişti.Beni vedalamaya içeri bile girdi.

Dünya'da hala iyi insanlar olduğuna bu yüzden inanıyordum. Bir tebessümün bile insanların sıcak kalplerine ulaşman için bir aracıydı.Hızlı atmden en son yaptığım işin parasının bir miktarını çekip Hayri'ye verdim.Böyle bir dönemde çocuk yetiştirmek çok zordu.  Maddi olarak destek olmak ise elimden gelen sayılı işlerden biriydi.

En sonunda da ona kadın doğum uzmanı olan Fatıma'nın numarasını verdim. Numarasını verdiğimden Fatıma'nın şu anlık haberi yoktu ama hallederdim. Kendi numaramı da vermiş en sonunda uçağıma on dakika kaldığını fark etmiş uçarcasına uçağıma koşmuştum.