SEN HAYIRDIR?

1K 60 40
                                        

Masaya vuran gölge,burnuma dolan koku ile başımızda dikilenin kim olduğunu çözebilmiştim. Gözlerimi masanın üzerinde tuttum.Koyunları saymaya başladım sakinleşme koyunlarını ya da uyumak için mi kullanılıyordu ya o taktik?

Ellerim hala müzik kutusunun üstünde,ellerim Kerem Ali'nin elleri arasındaydı.

Yanıma oturan bedenle derin bir nefes aldım.Sakinim,sakiniz.

"Merhaba kardeşim,ben Ayhan."

Ayhan özellikle elimin üstünde olan Kerem Ali'nin elini kendine çekti.Öyle sıkı  sıktı ki elinde bir an eli sadece etten oluşuyormuş gibi bir vaziyete gelmişti o güzel elleri.

Kerem Ali neye uğradığını şaşırmış ellerini çekmeye bile fırsat bulamamıştı.Ayhan elini sıktıkça yüzü acıyla buruşsa da kendini kısa sürede toparlayıp tepki vermeyi başardı.Ellerini çekmeye çalışsa da Ayhan izin vermedi.Bu sefer Kerem'inde elinin içindeki eli tüm gücüyle sıktığını fark ettim.Ortamdaki kasvet yelleri bilmem kaç kilometre öteden hissediliyordu.Bayılacağım Ya Rabbi şuralara bir yerlere,bu kadar stres benim mükemmel bedenime zarar,kaz ayaklarım falan erken çıkacak mazallah bu gidişle.

Altın darbeyi yapmak üzere ellerimi Ayhan'ın Kerem Ali'nin elini hala daha sıkmakta olan koluna uzandım.Koluda tenine temas eden ellerimle elleri gevşemişti.Yüzüme sahte bir tebessüm yerleştirdim."Kerem Ali,bu Ayhan abim sayılır."

gözlerimi bu sefer yanımda oturan adamın gözlerine diktim.Saatler önce gördüğüm rüyanın etkisiyle dudaklarına düştü bakışlarım ama anında kendimi toparlayıp gözlerine yeniden baktım."Demi Ayhan abi,abi kardeş gibi büyüdük biz.Evlerimiz karşılıklı mesela."

Kerem rahatsız bir biçimde Ayhan'ı süzdü.Gözleri kısılmış Ayhan'ın ne ayak bir psikopat olduğunu sorguluyordu bence içten içe.

Abi dememle ellerimin altındaki kolu kasılmış,yüzü sinirden kızarmış Ayhan öldürücü bakışlarını üstümden hiç eksik etmiyordu sağ olsun.Neden yaptığımı düşünüyordu,yolda yüzüme yaptığı ithamlara çıkıyordu yolu ve bunu düşündükçe sinirini kat be kat arttırarak yüzüme bakmaya devam ediyordu."Halide'nin küçüklüğünden beri hayatındasın o zaman."

Ellerimi kolundan çekip oturduğumuz koltuğa yasladım.Koltuk iki kişilikti,ellerimi kendime en yakın yere konumlandırarak olası bir temasın önüne geçmeye çalışmıştım.Kerem Ali'nin sualini ben cevapladım Ayhan tam konuşmak üzereyken.Bir nevi kelimeleri ağzına tıkmıştım.

"Belki doğduğum anı bile hatırlar,ha Ayhan abi?"

Abi dedikçe kasılıyordu,öyle bir kasılıyordu ki masanın altında kalan elini yumruk yapmış sıktıkça sıkıyordu.Kerem Ali için böyle yaptığımı zannediyor olmalıydı,bunaydı garezi.İstediği kadar sinir olsun hak ediyordu bu ona mübahtı.Bana gelip Gaye'nin durumunu açıklamadığı için yoldaki taşı bile bir aday olarak görse artık umrumda değildi.

"Demi Adile,doğduğun günü hatırlamıyorum ama o aralar üç buçuk dört yaşlarında olmalıyım.Sanki çok büyükmüşüm gibi o aralar niye arkadaşına böyle anlatıyorsun."

Yüzümdeki sahteliği her zerresinden okunan gülümsemeyi silmeden yüzüne baktım.Kendince ben yaşlı değilim abi diyeceğin konumda hiç değilim açıklamalarımı yapmaya çalışıyordu bu.Başımıza sonunda gelmeyi başaran garsona baktım dik dik.Tüm iştahım kaçmıştı,sanki her şeyin üstüne bir soğuk su içmiş gibiydi içim.

Monoton ve samimiyetten uzak bir sesle gözleri hepimizin üstünde gezerken,"Ne istemiştiniz?"diye sordu.Dudaklarımı hafiften birbirine bastırdım.Bedenimin ihtiyacı vardı ama kararsızdım bu ortamdan soyutlanmak istiyordum çünkü bir an önce.

Sera EtkisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin