beni kendinden kurtar | texting

3.1

Buğlem: Yükünü bırak, yamacıma çömel.

Buğlem: Üstün başın yara bere, gülüşün özel.

Atalay: ?

Buğlem: O soru işaretini bir yerine sokarım, sürahi gibi gezersin ortalıkta.

Buğlem: Şarkı söylüyoruz şurda.

Buğlem: Sanata saygın olsun biraz ya.

Atalay: Ya sen nasıl bir delisin?

Atalay: Derdin ne?

Buğlem: Tek derdim sensin.

Atalay: Bıktım senden.

Atalay: Ne yapmam gerek bana yazmaman için?

Buğlem: Senlik bir durum yok.

Buğlem: Tamamen keyfime bağlı.

Buğlem: Ve şu an keyfim seninle konuşmak istiyor.

Atalay: Ayar oluyorum sana.

Buğlem: Divane olduğun günleri de görebilir miyim?

Atalay: Rüyanda görürsün.

Buğlem: Niye ya?

Atalay: İnsan sevmiyorum ben.

Atalay: Genel.

Buğlem: Miyaaav

Buğlem: Kediyim ben, insan değilim.

Buğlem: Mırr

Atalay: İki dakika mallık yapma desem kaç dakikam kaldı dersin.

Buğlem: İki dakika şerefsiz olma desem sen de aynısını dersin bebeğim.

Atalay: Rahat bırak beni.

Buğlem: Geçen benimle konuşurken karşımdaydın. Güldüğünü görebiliyordum.

Buğlem: Şimdi değilsin ve güldüğünü görememek çok üzücü.

Atalay: Ben anlamıyorum.

Buğlem: Neyi?

Atalay: Bir insanı üzen şeyin birinin güldüğünü görememek olması saçma.

Buğlem: Aşk deniyor buna.

Atalay: İnanmıyorum.

Buğlem: Bir şeyi görmezden gelince o şey ortadan kalkmıyor Atalay.

Buğlem: İnansan da inanmasan da böyle bir şey var.

Buğlem: Birini sadece elindeki fotoğrafla yıllarca seven insanlar var.

Atalay: Peki sen?

Atalay: Benim bir fotoğrafımla bile yıllarca sevmeye devam eder miydin beni?

Buğlem: Bilmem.

Buğlem: Ama İzmir'e gittiğinde altı ay boyunca hiç görmeden sevmiştim. Sayılır mı?

Atalay: Sayılır sanırım.

Buğlem: Sen de denesene.

Atalay: Neyi?

Buğlem: Sevmeyi.

Buğlem: Taş bile yarılıp çiçek açıyor.

Buğlem: Bence senin de taştan kalbin yarılıp çiçek açabilir.