Uwierz mi, że nie jestem Ciebie godzien. Nie czekaj na mnie i nie poświęcaj się dla mnie, bo ja już nie wrócę. Stałem się zupełnie innym człowiekiem, stałem się gorszą wersją siebie, ale nic nie dzieje się bez przyczyny, dlatego musisz mnie zrozumieć i przestać nalegać na to abyśmy byli razem. W swoim liście piszesz mi, że nie możesz mnie zapomnieć i że jestem Twoim całym światem... Cholera nawet nie wiesz jak mi przykro z tego powodu, bo jestem bezwartościowym dupkiem, który zawsze będzie Cię ranił. Kochanie uwierz mi, że jestem najgorszą wersją człowieka jaka istnieje.
A co do tego, że mnie kochasz i tego już nie zmienisz to pamiętasz jak na naszym spotkaniu powiedziałeś mi, że miłość jest chorobą psychiczną? Nie zgodziłem się wtedy z tym stwierdzeniem lecz z biegiem czasu myślę, że będzie dla Ciebie lepiej jak uwierzysz w to, że jednak to jest choroba, a jak wiadomo każdą chorobę trzeba leczyć, aby się jej pozbyć.
Przepraszam Cię, że cierpisz przeze mnie, przepraszam, że jestem jebanym idiotą, ale nie mogę inaczej Cię traktować. Może kiedyś będę na tyle odważny, aby Ci o tym opowiedzieć narazie jestem tchórzem.
~ Min YoonGi.
Mężczyzna trzy razy przeczytał swój list i za każdym z tych trzech razów zastanawiał się czy go wysłać, czy napisać może nowy gdzie mówi całą prawdę nie zważając na uczucia i bezpieczeństwo młodszego, lecz ta druga wersja była zbyt ryzykowna. YoonGi nie mógł napisać prawdy, nie teraz kiedy Jimin mieszkał tak blisko i nie był niczego świadomy.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Między sercem, a rozumem nie obędzie się bez walki."
* Ogólnie przepraszam jak zawsze za słaby rozdział, ale po wielu miesiącach przerwy wracam nareszcie do regularnego pisania i mam nadzieję, że już tego nie zostawię, bo naprawdę bardzo mocno to kocham robić.
