"Abim gelecek bugün, bir aksaklık çıkmaz değil mi ?"
"Merak etme sevgilim öğle arasında hiçbir doktor hastanede olmayacağı için rahat ol hastalar da odalarında olacak"
Rose kollarını bana sardı.
"Bu arada hastalığını ihmal ettik nasılsın bu aralar ? Onu hâlâ görüyor musun ?"
Dedim
"Evet ama artık eskisi gibi canımı yakmıyor sesi kulaklarımı acıtmıyor, sadece kenardan konuşuyor"
"Şuan yanında mı ?"
Dedim
"Evet canım önünde ve bana elbet birgün senin de gideceğini ve o zaman yanlız kalacağımı söylüyor"
"Ben gitmeyeceğim artık benim evim sensin"
Dedim
Rose dudaklarıma yaklaşırken telefonun sesi bizi ayırdı. Rose telefonu alarak bana baktı.
"Abim"
"Aç"
Dedim Rose'de telefonu açarak kulağına götürdü.
+Efendim abi
-.....
+Geldin mi ?!
-.....
+İşin erken bitmiş olabilir ama benimki bitmedi !
-.....
+Tamam o zaman sadece 5 dakika çünkü çok işim var
-.....
Rose telefonu kapatarak bana baktı.
"Abim gelmiş bahçede beni bekliyormuş"
"Lanet olsun çok erken !"
Dedim
"Jimin ne yapacağız ?"
"Tamam sakin ol 5 dakika idare edebiliriz"
Dedim
Üstümdeki önlüğü çıkartıp rose'ye uzattım.
"Giyin bunu"
Rose giyinirken ayağa kalktım elinden tutup onu çekiştirmeye başladım. Hızlıca kimse görmeden benim odama girdik.
Masanın üstündeki 'Park Jimin' yazısını alarak dolaba sakladım.
"Koltuğa otur ben abini getireceğim sorarsa senin asistanınım"
Diyerek kenardan aldığım yedek önlüğü giyindim.
"Hemen gelirim"
Dedim, koşarak aşağıya inmeye başladım. Yoongi hyung'u bankta otururken gördüm elimde beyaz güller vardı hemen yanına gittim.
"Hyung hoşgeldin"
Dedim
"Jimin senin burda ne işin var ?"
Dedi
"Ben rose'nin asistanıyım"
Dedim
"Anladım o zaman burda tanıştınız"
"Evet hyung, hadi hızlıca odaya çıkalım çok yoğunuz bugün"
Dedim
O beni onaylayıp kalktı birlikte yukarı çıkmaya başladık. Asansöre girince derin bir nefes aldım. Bu iş hızlı bitse bari, asansör durunca birlikte indik.
"Günaydın Bay Park"
Dedi momo, ona sessiz ol işareti yaptım.
Yoongi hyung bana dönünce işaret parmağımı dudağımdan çekerek gülümsedim.
"Sana neden Bay Park diyor ? Asistan değil misin sen ?"
"Saygıdan dolayı"
Dedim gülerek
"Anladım"
Birlikte benim odama girdik. Lanet olsun Seulgi
"Jimin buda ne demek ?"
Dedi Rose'yi göstererek
"Seulgi dışarda konuşalım"
Dedim
"Rose niye senin önlüğünü giyinmiş ?"
Yoongi hyung bana dönünce terlemeye başladım.
"Çünkü onunkinin üstüne yemek döküldü"
"Jimin rose'nin bir önlüğü yok o bir h-"
"EVET BENDE BUNU DİYORUM ! Rose burda bir doktor neden onun önlüğü yok, çalışanlara söyleyin rose'ye önlük versinler"
Seulgi bana anlamaz bakışlar atarken ona sus işareti yaptım.
"Neler dönüyor burda ?"
Dedi yoongi hyung
"Birşey döndüğü yok hyung siz oturun bizde çıkalım gel
seulgi"
Seulgi yanıma geldi odadan tam çıkacakken kapı açıldı.
"Bay Park kahveniz hazır ve odanıza getirdim"
Nayeon elindeki kahveyle içerdekilere göz gezdirince elimi anlıma vurdum.
"Biri bana hemen açıklama yapsın ?!"
"Ben burda çalışmıyorum ben buranın bir hastasıyım !"
"Saçmala rose burası deliler hastanesi senin burda ne işin va-"
"Ben bir deliyim zaten abi ! Etrafta halüsinasyonlar görüyorum milyonca defa intihar ettim psikolojim bozuldu annemlerlede kavga etmedim beni terk edip gittiler"
"A-ama neden ?"
Dedi yoongi hyung
"Çünkü ben tecavüze uğrayıp hamile kaldım !"
Yoongi hyung'un elindeki gül yere düştü.
Etrafta fırtına öncesi sessizlik vardı. Seulgi'ye dönüp çıkın işareti yaptım onlar çıkınca gözleri dolu olan rose'ye baktım ve odadan çıkarak kapıyı kapattım.
Seulgi kolumu tutarak beni bahçeye doğru çekiştirmeye başladı. Banklara oturduk
"Neler oluyor her ayrıntısına kadar anlat, bu da ne demek ?!"
Ofladım.
