Rose kahkaha atmaya başladı.
"Ne yani çocuğun çorbasına tuz ve limon mu attın ? Jimin çocuk musun ?"
Dedi gülerek
"Yaa! Kız kardeşim için bu sınavı yapmak zorundaydım"
Rose'nin komidininin üstündeki telefonu çalınca arayana baktım. Kayıtlı olmayan bir numaraydı. Telefonu rose'ye uzattım.
"Bu kim ?"
"Bilmem, şimdi öğreniriz"
Diyerek telefonu açtı.
+Alo
-.....
+Abi sen misin ?!
-.....
+Yeni numaran mı ?
-.....
+Nerdesin ?!
-.....
+A-abi şey b-ben ayrı evde yaşıyorum sen gittikten sonra annemlerle kavga ettim ve evi ayırdım.
-.....
+B-bana gelemezsin !
-.....
+Ç-çünkü şuan ev tadilatta ve ben arkadaşımda kalıyorum. En iyisi bir otele yerleş
-.....
+Beni mi görmek istiyorsun ?
Ş-şuan için imkansız
-.....
+Ben çalışıyorum meşgulüm yani
-.....
+Nerde ? Güzel soru....Akıl hastanesinde ! Yani akıl hastanesinde çalışıyorum o yüzden meşgulüm
-.....
+Abi sonra konuşalım bir hastaya bakmam gerek
Rose telefonu kapattı ve eline bir yastık alıp kendini boğmaya çalıştı. Hızla elindeki yastığı aldım.
"Neler oluyor ?"
"Abim Kore'ye dönmüş ve beni görmek istiyor yaşadığım yeri çalıştığım yeri"
"Bir dakika bu da demek oluyor ki..."
Diyerek durdum
"Evet abimin haberi yok abim 18 yaşında gittikten sonra oldu bu olay başta ona söylemeyi düşündüm ama numarasını değiştirmişti adreside yoktu ama sonra söylersem onun katil olacağı gerçeği aklıma geldi bundan vazgeçtim"
"Abin öyle birşey yapabilecek biri mi ?"
"Hadi ama jimin yeji benim yaşadıklarımı yaşasa sen elin kolun bağlı oturur musun ? Abimin deli olduğunu sayarsak kesin onu saklandığı delikte bulur ve öldürür hatta eziyet çektirirde öldürür"
Dedi
"Abin ne kadar burda kalacak ?"
Dedim
"1 haftaymış"
Dedi oflayarak
"Tamam senin evin tadilatta olduğu için benle kaldığını söylersin hastane işini de şöyle yapalım abini buraya çağır geldiğinde sana bir önlük giydiririz benim odamda abinle birkaç saat oturursun sonra abin gider"
"Jimin bunu benim için yapar mısın gerçekten ?"
Rose'nin yanağını öptüm.
"Elbette"
O da kollarını bana sardı.
"Abini bugün benim eve çağır bende gidip müdürden senin çıkış iznini alayım"
Dedim, rose yanağımı öpünce sırıttım.
•••••
"Rose biraz sakin ol alt tarafı abin gelecek"
Kapı çalınca hızla oturduğum yerden ayağa kalktım.
"Rose ya bana yumruk atarsa aynı evde kalıyoruz diye, neyin olduğumu sorarsa ne diyeceğim ? Arka bahçeden kaçayım sen abine evin senin olduğunu söyl-"
"Roso boroz sokon ol olt torofı obon golocok"
Rose beni tekrar edince göz devirdim.
"Sakin ol sizi tanıştırmamın vakti gelmişti"
Dedi
"B-bir dakika ne ?! Hani arkadaşız diyecekti-"
Rose kapıyı açınca sustum.
Hyunjin'de benimle tanışırken cidden bu kadar gerilmiş miydi ?!
"Chae çok değişmişsin"
Rose güldü
"Evet abi"
Dedi
"Kimin evi burası ?"
Dedi etrafa bakarak
"B-benim evim hyung"
Dedim korkuyla yoongi hyung Rose'ye baktı.
"Bir erkekle mi yaşıyorsun ?"
Dedi
"Ev-"
"Hayır hyung ! Evde tek ikimiz kalmıyoruz benim kız kardeşim kadın aşçım, kadın şoförüm ve kadın bahçivanım var hep birlikte kalıyoruz"
Doğru olan tek kişi yeji'ydi ama ne yapabilir o bakışları beni ürkütmüştü.
"Kadınları seviyorsun sanırım, her yerde olduklarına göre hatta şoförün bile kadın"
"Hayır hayır kadınlardan nefret ederim !"
"Ne ? Gay misin ?"
"B-ben..."
Derin bir nefes aldım.
Herşeyi bok etmiştim işte !
"Abi jimin benim erkek arkadaşım aslında böyle ahmak değil ama şuan çok gerildi evde de sadece jimin kız kardeşi yeji ve ben kalıyorum ben yeji'nin odasının yanında kalı-"
Abisi rose'ye eliyle dur işareti yapınca sustu.
"Kız karseşimle mi çıkıyorsun ?"
Dedi
"Ne alaka ?! Hayır ilk kez burda görüyorum hanım efendiy-"
"İsmin jimin değil mi ?"
"E-evet hyung"
Dedim
"Özgüvensiz insanları hiç sevmem"
Tamam jimin kendine gel en fazla bir yumruk yersin
"Evet rose'yle çıkıyoruz hatta onu çok seviyorum öpüştük d-"
Rose eliyle ağzımı kapattı.
"Bu kadar özgüven fazla seni gerizekalı !"
Dedi kulağıma sessizce
"Yanaktan tabii ki de abi"
Diyerek güldü yoongi hyung'a dönerek
