Nayeon'a döndüm gözlerimle ona dışarıyı işaret edince beni onaylayarak dışarı çıktı ve kapıyı kapattı.
"Bana niye bu halde olduğunu anlatmak ister misin ?"
Benimle konuşmadı tırnaklarını kemiriyordu ama gözü hep bendeydi.
Sanki ona zarar vermemden korkuyordu.
"Sana birşey yapmam, ben senin arkadaşınım"
Dedim gülerek, benden daha da uzaklaştı.
"Şiddete mi maruz kaldın ? Kafanın içinde sesler mi var ? Etrafta birilerini mi görüyorsun ? Bana sorununu söylersen çözebilirim"
Dedim, bakışlarını karşı duvara çevirdi.
"Pekala"
Diyerek ayağa kalktım. Odadan çıkacakken dediği şeyle durdum.
"Gerçekten sorunumu çözebilir misin ?"
Ona dönüp gülümsedim
"Elbette"
Diyerek kalktığım yere geri oturdum.
"Ben..."
Demesiyle gözünden bir damla yaş aktı.
"Kendini hazır hissettiğinde başla ben beklerim"
Titreyen elleriyle gözlerini sildi. Kenardan aldığım peçeteyi ona uzattım ama almadı.
Belli ki erkeklere karşı bir duvarı vardı. Elimdeki peçeteyi yatağın üstüne bıraktım o da yataktan alıp gözlerini sildi.
"B-ben okuldan e-eve dönüyordum. B-beni yolda sıkıştırdı. Zorla bir yere götürdü. I-ıssız bir evdi o-orda bana 1 ay boyunca işkence etti...hergün benimle oyun oynuyordu bana vuruyordu vü-vücuduma d..."
Ağzından büyük bir hıçkırık çıkınca derin bir nefes aldım.
"1 ay boyunca bana tecavüz etti defalarca kez beni öldüresiye dövdü sonra ondan hamile k-kaldım. Öğrendiği gibi bebeğin düşmesi için b-beni 5 defa karnımdan bıçakladı bebek ö-öldü beni hastaneye kaldırdılar. Bir daha ç-çocuğum olamayacağını söylediler"
İşte çoğu insan rahat yatağında güzellik uykusu çekerken diğer masum insanlarda uçsuz bucaksız köşelerde ölüme terk ediliyor, eziyet çekiyor, taciz ediliyor, tecavüze uğruyor. Dünyanın adaleti bu değil mi zaten ? Terazi böyle işliyor...
"B-ben bulunduğumda ölmek üzereydim. Polisler onu yakaladı
a-ama hapse atmadılar. D-deli raporu var diye"
Chaeyoung'a yaklaşmamla geri çekildi.
"Benden korkma Chaeyoung herkes o çocuk gibi değil bana güven"
"Bana kendimi öldürmem gerektiğini söylüyor"
"Kim ?"
Dedim
Korkuyla bana arkamı işaret etti. Arkamı döndüm orda kimse yoktu. Büyük ihtimalle halüsinasyon görüyordu.
"Sana bunu söyleyen kişi kim ?"
Dedim
"Lee Jung Woo"
Chaeyoung bir anda kulaklarını kapattı.
"Hayır! Hayır! Hayır kendimi öldürmeyeceğim hayır!"
Chaeyoung'un ellerini tutunca kafasını kaldırıp bana baktı.
"Kurtar beni...yalvarırım kurtar lütfen"
"O sadece bir halüsinasyon sakin ol ona ondan daha güçlü olduğunu göster sen güçlüsün Chaeyoung!"
"Ben güçlüyüm! Ben güçlüyüm!"
Chaeyoung kulaklarını açtı sonra etrafa baktı. Elini tutan elimi görünce elini benden çekip beni itti, yere düşünce acıyla belimi tuttum.
"BANA DOKUNMA PİSLİK HERİF!"
Acıyla kapatığım gözlerimi açmıştım ki kafama yediğim bardakla gözlerim karardı.
"BENDEN UZAK DUR!"
"Bay Park! HEMEN SAKİNLEŞTİRİCİYİ HAZIRLAYIN! Bay Park iyi misiniz ?!"
•••••
Gözlerimi zorlukla açıp etrafa baktım. Odamda koltukta yatıyordum. Yattığım yerden kalkıp aynadan Chaeyoung'un bardağı vurduğu yere baktım.
Belli ki kanamıştı çünkü üstüm kandı. Bantla kapatılmıştı. Acıyla belimi tuttum, sandalyeden düşünce çok acımıştı.
Kapı açılınca gelen kişiye baktım.
"Seulgi"
Dedim koltuğa otururken
"Uyanmışsın uyuyan güzel"
Dedi yanıma gelip karşıma oturdu.
"Neler oldu ?"
Dedi Seulgi
"Önemli birşey değil bir hastanın ani atak geçirmesi yüzünden"
"Seni baya baya dövmüş"
Diyerek güldü göz devirdim
"Saat kaç ?"
Dedim
"12 oldu niye ?"
"Ahh soo jin beni öldürecek bugünde ona zaman ayıramadım"
"Kafandaki yarayı bahane et, hastalarımdan biri yaptı gün boyu hastanede müşahade altındaydım dersin"
"Sen hayatım boyunca gördüğüm en iyi yalancısın"
Dedim, o da gülerek ayağa kalktı.
"Eve gidiyorum ben"
Dedi
"Bende birazdan çıkarım"
Dememle gitti. Aynadan tekrar başıma baktım sızlıyordu.
