Problem #Daughter of Snape

Third

Third

"Yetiştirme tarzımda bir sorun mu var sanıyorsun? O benim çocuğum, sen ise sadece bir bulanığın kanını taşıyan pis bir melezsin."

Annesinin öfkesi sesine yansımış Profesör Snape'in odasının dışına kadar geliyordu. Mila annesini ilk defa böyle görüyordu.

O kadar öfkeliydi ki, yaptığı ufak bir hatanın bedelini karşısındaki Profesör'den çıkarak kadar gözü dönmüştü. Ya da eskilerin hesabını Mila üzerinden görmeye ant içmişlerdi.

"Slytherin öğrencisine yakışmayacak bir davranış sergiledi. Öğrencileri ne hale getirmiş."

"Belki de zamanında senin pısırık halinden daha iyi iş çıkardığı için onu tebrik etmelisin Snape. O kendini korudu, görmüyor musun meleğim ne halde!"

Mila ağlamaya devam etti. Yaptığını savunamazdı ama yeni olduğu için bir şey yapamayacağını düşünüp üç kişi ona saldırınca kendisini korumuştu. Bunda bir suçu yoktu.

"Her zaman böyleydin sen! Hiçbir zaman suçunu üstlenmedin, hiçbir zaman yaptığın işlerin arkasında durmadın. Zorbaydın."

"Seni asla onların elinden kurtarmamalıydım. Keşke Sirius ve James'in sana yaptıklarını zevkle izleseydim. Hatta zamanında abilerimle girdiğin münakaşalara bile hiç karışmasaydım. Sen ezik birisin Severus Snape ve ben kızımın senin verdiğin bir cezayı asla yerine getirmemesini sağlayacağım."

"Sen geçmişin gölgesinde yaşayan zavallı bir kadınsın Lestrange."

"Sende hala ölü birisine aşık bir aptalsın Snape."

Mila başını kaldırıdığında göz göze geldiği kıvırcık saçlı kızla göz yaşlarını hızla sildi. Kız adımlarını hızlandırıp yanına geldiğinde bağırışmalar kesilmişti. Ama içeride fısıldaşmalar sürüyordu.

"Merhaba, ben Hermione Granger."

"Mila!"

"Merak etme senin suçsuz olduğunu biliyorum. Sizi gördüm yani sana saldırdıklarını bu yüzden Profesöre sana ceza vermemesi için konuşacağım."

"Teşekkür ederim ama annem bu işi hallediyor zaten. Senden başka birisi daha bana saldırdıklarını görüp anneme haber vermiş."

"Biraz dışarı çıkmak ister misin? Kötü görünüyorsun."

Mila başını olumsuz bir şekilde sağa sola salladı. Granger destek olurcasına ellerini kollarının iki yanından tutup sabitledi. Yanındayım dercesine gülümsedi.

"Hadi gidelim. İki yetişkin bu durumu idare edebilir."

Başını olumlu bir şekilde salladı, fakat o sırada annesinin yine öfkeli sesi yükselmişti. Hermione ve Mila durup annesinin sözlerini dinlediklerinde neler olduğunu anlamıyor gibiydiler.

"Kızım Lestrange soy adını taşıyan bir safkan ve sen öğrendiğin bu gerçekle asla kızıma yaklaşamayacaksın Snape. Ona göz ucuyla dahi bakmayacaksın. O benim kızım, hiç kimsenin, özellikle de senin sevgine ihtiyacı yok."