İrresistible Love ~SOUKOKU♡~

2 *Düzenlendi*

Keyifli okumalar...🖤🖤

İstemiyorum...

Bizim takımda, bizimle oynamasını istemiyorum...

İçimden isyan ederken, karşımdaki sahada Dazai'i deniyorlardı. Ve gariptir ki, gayet iyi gidiyordu. Bu sırık herif, nasıl bu kadar iyi oynuyor?

Rampo-san bu piçi nerden çıkardı geldi? Hayır yani, bulur bulmaz okulunu da transfer ettirmiş. Gerçekten olanlara şaşırmaktan, tepki veremiyordum.

Herkesi boşverip, elini bana uzatan bu göt, herkesin merakına tuz serpmişti. Herkesin aklındaki tek soru,

-Nereden tanışıyorlar?

Onlara verdiğim yanıt ise,

-Adam sınıfımda, nereden olucak!!?

Bağırışlarım ile herkes ikna olmuş, ses çıkarmamışlardı. Ama o göt yüzüne, hala şüpheleri vardı. Neden mi?

Çünkü ben bağırırken, o bana sırıtarak bakıyordu! Ah o sırıtışı götüne sokmaz mıyım senin...

Rampo-san'ın "iyi" "güzel" bağırışları ile, sınavdan geçmişti sırık bey.

Takımda ki herkes (ben hariç) sırığı tebrik ederken, sinirle yerimden kalktım. Ellerimi cebime sokuşturup, kapşonumu başıma geçirdim. Bana olan bakışlara aldırmadan, yürüyüp sahadan çıktım. Ardımdan gelen adım seslerini boşverip, yürümeye devam ettim.

Parka giriş yapınca, arkamdaki şahıs kapşonumu indirip bileğimden tuttu. "Kim bu-" demeye kalmadan, gördüğüm tip ile sinir katsayım artmıştı. Dazai sırıtarak bana bakarken,

-Ne var?

-Hadi ama, Chuuchuu! Senden iyi oynuyorum diye, ne bu kıskançlık~

-Seni kıskandığımı kim söyledi piç!! Seni kıskanıcağıma, ölürüm daha iyi!!

-Chuuya!! Ölümü arzuladığını bilmiyordum!! Benimle çifte intihar eder misin?

-Seni..!!

Dayanamayıp karnına geçirdiğim yumruk ile yere düşmüştü. İntiharmış...

Ne yani hayatı boş, intihar manyağı piçin teki miydi bu? O bandajlar bu işe mi yarıyordu? Düşündükçe midemi bulandırıyor...

O, yerde kıvranırken kapşonumu başıma geçirip, ellerimi cebime sokmuştum. Parktan ayrılırken, duyduğum cümleler beynimde yankılanıyordu.

-Daha çok kıskanacaksın Chuuya. O kadar çok ki, sinirden beni öpüceksin... O günü iple çekiyorum~

~~~~~~

Aptal antrenman sonrası, kendimi sınıfa atmıştım. Kıskanmakmış... Ben bu intihar manyağının nesini kıskanıcaktım ki?

Sırama geçip başımı sıraya gömdüm. Her zaman var olan ve eksilmeyen mektuplar, bugün yoktu. Merakla kaşlarım çatılırken, gelen birkaç kız yüzünden başımı kaldırdım.

Elleri belinde, bana sinir ile bakan 3 kız. "Ne var?" dercesine bakış atarken, ortadaki konuşmaya başlamıştı.

-Nakahara Chuuya! Artık sınıfımızın idolü olmaktan çıktın! Artık kimse sana mektup göndermiyecek!

-Sen dün bana 'sana aşığım' diyen kız değil misin?

-B-bunun konuyla alakası yok, şimdi sus!... Artık yeni idolümüz Dazai Osamu. O yüzden yolumuza çıkma ve-