İrresistible Love ~SOUKOKU♡~

5

Keyifli okumalar...❤❤

Ne yapıcağımı bilmiyordum... aldığım mektuptan sonra eve hızlıca girip kapıyı kilitlemiştim, merdivenleri hızla çıkıp odsma girdim, elimi çalışma masama hızla çarpmıştım, mektup aradan bana sırıtıyordu... alt taraftan gördüğüm isme tekrardan baktım..

"Dostoyevsky'den"

-Lanet olsun!!

Elimle tekrardan masaya vurup dikeldim, elimi saçlarıma daldırıp çekiştirdim... ne yapmalı? Ne yapmalı bu durumdan kurtulmalı?

Düşünceler içerisinden aklıma amcama edebileceğim bir teklif geldi. Hızla kapıdan çıkıp merdivenleri atladım, amcam ile yengemin karşısına geçip televizyonu izletmedim. Ardından arkama dönüp düğmeden kapattım, tüm odak bende olunca arakamı döndüm, gözlerine kenetlenip direk konuya girdim.

-Amca taşınalım...

-Ne?

-Taşınalım amca buradan sıkıldım ve okuluma uzak bu yüzden taşınalım istiyorum. Gerekirse şehir dışı bir yere.

-Chuuya böyle birşey yapamayız...

Sinirle ellerimi sıktım, alttan alttan akıllarına sokmam lazımdı tehlikeyi,

-Amca durum ciddi! lütfen sadece bana güvenin! taşındıktan sonra herşey çok daha güzel olucak!..

-Chuuya saçmalamaya başlıyorsun, neyin ciddiyetinden bahsediyorsun sen? Alt tarafı okulun uzak ve evden sıkıldın diyemi taşınıcaz başka şehire, hiç kusura bakma o kadar olmaz...

-Amca! Anlamıyorsun durum acil! lütfen sadece bana güvenin lütfen-!...

Kelimeler boğazımda takılı kalmıştı, attığı tokat ile başım sağ tarafıma çevrilirken yanağımı ısırdım... anlamıyorlar... anlamıyacaklar... Emma yengemin aağa kalkıp eşinin kolunu tutmasıyla beni yıkan cümleleri söylemeye başladı sevgili 'amcam!'

-Chuuya! durumumuzun ne olduğunu bilmiyor olabilirsin! ama benim maaşım Emma ile tek bana yeterken bide sen geldin! böyle bir durumda taşınma kelimesini ağıza alabilecek en son kişisin!... Okulundan sürekli tebrik mesajı gelince şükretmiştim, artık bir işe yarayıp eve para getirecek diye... peki ne oldu... yerini başkasına vermişsin!! Umutlarıma tükürdün Chuuya... şimdi odana git sabaha kadar gözüme gözükme... babanı şimdi anlamış oldum...

Gözlerim dolarken merdivene yöneldim, ben onlar için fazlalıktım öylemi? Söyleseler çalışırdım... parttime... Gözümden yaşlar inerken Lanet ettim kendime, ne bekliyordumki, aynı kandandılar sonuçta, biri tutmasa diğer huyu tutuyordu.

Odama çıkıp kapımı kapattım, ardından kilitledim, bunları duymayı beklemiyordum, tamam, dediklerimde bencillik etmiş olabilirim ama... ağır karşılık almadımmı?

Sırtımı yasladığım kapıdan ayrıldım, sandalyemdeki kapşonlumu aldım, mektubuda cebine sıkıştırdım, üzerime giyip yatağıma çıktım, pencereyi açıp bacağımı sarkıttım, 2. Kattı ama yapabilirdim, ayaklarımı sarkıtıp atladım, birkaç takladan sonra zararsız inmiştim. Kalkıp üstümü silkeledim, son kez salonun açık olan ışığına bakıp döndüm, ellerimi cebime sokuşturdum, mektubu elimle ezdim, evimden biraz uzakta olan sahile yönelttim adımlarımı, gidene kadar olanları düşündüm...

Dazai'den~

Bücürün attığı tekme ile neredeyse midem ağızıma gelmişti, ah bücür ufacık boyun var türlü türlü huyun var, sinirlendiğinde ve utandığında yüzün saçın gibi kızıla boyanırken, bilirmisin bilmem ama acayip güzel oluyorsun... masmavi gözlerinden bahsetmiyorum bile.
Biliyorum Chuuya'yı kışkırttım ve dayağa hazırdımda... ama bu ondan özür dileyeceğim anlamına gelmez, o ayağıma gelicek... benden özür dileyecek... sonra bende onu alıp öhöm öhm... anladınız siz...