Tatlandırıcı | Kei Tsukishima X Reader

3 | güven

"Bilmiyorum Miki, bu yanlış gibi geliyor." Dedin ona merdivenlere doğru yürürken.

"Demek istediğim, Tsukishima-san şu anda başka bir kızla birlikte. Bana cumartesileri eğitim günleri olduğunu söyledin, o neden orada?"

"Ona gizlice yaklaşmayacağım." Dedin ve yürümeyi bıraktın.

"Bu seni rahatsız etmiyor mu?"

"Bu bir şey değil!" Diye bağırdın, üzülerek sesini yükselttin.

"Tsukishima-san o kadınla konuşurken telaşlı görünüyordu," diye açıkladı.

"Nerden bildin? Artı olarak bu çok saçma!"

"Kahvemi oradan aldım ve onu gördüm."

"Unut gitsin, hala yapmam gereken işler var" diyerek onu azarladın ve çalışma alanına geri döndün.

"Bekle!" Seni durdurdu.

"Ne?"

"Ona çok güveniyorsun."

Gitmeden önce "gitmem gerek" diyerek ekledin.

Aniden ceketinizin cebindeki telefonun titrediğini hissettin. Bildirimi görmek için çıkardığınızda gelen mesaj Kei'nin annesindendi.

"Harika, sanki sabahım daha mahvolmamış gibi"

Telefonu elinizden bırakıp cebinize geri düşmesine neden oluyorsunuz. Henüz mesajı okuma zahmetine girmiyorsunuz.

"İyi misin?" Diye sordu Nana. Hâlâ cevabını bekliyordu.

"Bu gün öğle yemeğinde sana katılamayacağım, yinede bunu yapmak isterdim" Apaçık bir yalan.

Diğer meslektaşlarınızdan ayrılmadan önce "pekala, öğle yemeğini atlama." Dedi.

Vardiyanızın geri kalanını, kendinizi meşgul etmek için başarısız girişimlerle geçirdiniz. Hatta odak noktanızı başka bir şeye çevirmek için bazı iş arkadaşlarınıza görevlerinde yardımcı oldunuz.

Daha farkına bile varmadan, Kei'yi çağırmanın zamanı gelmişti ki zaten Kei'nin bu gün seni almaya geleceğini hatırladın.

"şüphelenmemeliyim" dediniz kendi kendinize.

Merdivenlerden aşağı indiniz ve kapıya ulaştığınızda Kei'nin nerede olduğunu görmek için etrafa baktınız. Onu görmek yerine ondan bir mesaj aldınız.

"Üzgünüm, 5 dakika içerisinde orada olacağım."

Cevap verme zahmetine girmediniz ve sadece onu bekleyip arabaları izlediniz.

"Oh, y/n" kapıyı açan Miki'yi duydun.

"Kei'yi bekliyorsun, biliyorum" hayal kırıklığına uğramış bir şekilde mırıldandı.

Sinirle diline tıkladın.

"Özür dilerim, kendine iyi bak." Dedi ve başını eğip gitti.

Miki'nin görüntüsü endişelerinizi daha da kötüleştirmişti. Sana söylediği şeyi hatırlattı. Kei'ye çok güvendiğini söylediğin kısmı. Kendinizi haklı çıkarmaya çalıştınız. Geçtiğimiz yıllarda kalın ve zayıf bir deneyim yaşadınız(?) Öyleyse neden böyle hissedesiniz? Öyleyse, neden ona ilk başta olan güveninizi haklı çıkarmak için can sıkıcı bir his var?

"Seni beklettiğim için özür dilerim" Kei'nin sesini duydunuz. "Koç bize birkaç öneri verdi."

Yaklaştıkça, ona döndün ve suskun bir şekilde onunla yüzleştin.