Tatlandırıcı | Kei Tsukishima X Reader

14 | Tsukishima

"Ah, yemek sonunda geldi," Rin'in yüzü sevinçle doldu, ortamdaki düşmanca ruh halinini değiştirmeye çalıştı.

Emirlerini alırken biraz endişeli ve hüzünlü bakan Kei'ye baktınız. Muhtemelen, şimdiye kadar hala devam eden tuhaf atmosferden kaynaklanıyordu. Belki de annesi, sizin söylediklerinizden rahatsız olmuştur. Ama şaka yoluyla bir noktaya değindiği için annenizi alkışlamadığınızı söylerseniz bu bir yalan olur.

"Itadakimasu."

"Japon yemekleri gerçekten çok iyi!" Rin sadece bir ısırık aldıktan sonra haykırdı.

"Japon yemeklerine alışkın değil misin Rin-san?" Akiteru, ruh halini hafifletme girişiminde bulunarak sordu.

"Ben sadece yarı Japonum ve Filipinler'de nadiren Japon yemeği yiyoruz," diye açıkladı Rin. "Ah, ama ben yarı Filipinli değilim, aslında oldukça uyumlu-"

"O yarı Avustralyalı ama annemin işi yüzünden orada yaşıyorlar," açıklamasını kestiniz.

Rin, Kei'yi şaşırtarak "Annem bir antropolog," diye gururla gösteriş yaptı.

Kei duyulmayacak bir sesle "Nasıl olur da bana hiç söylemezsin.." diye mırıldandı.

"Eh, bu oldukça karmaşık," dedi Akiteru ve dudaklarından küçük bir kıkırdama kaçtı.

"Şimdi, düğüne gelince, ne zaman yapmayı planlıyorsunuz?" Annen neşeli sesini ve aurasını koruyarak bu konuyu tekrar gündeme getirdi.

"Mezun olduktan sonra evlenmeyi planlıyoruz," diye cevapladı Kei.

"Ah, anlıyorum, o zamanı gerçekten dört gözle bekliyorum!" annen neşeyle söyledi.

"Önce para biriktirmeniz gerekmiyor mu?" annesi yine karşı çıktı. Ama bu sefer onu suçlayamazdınız, pratik davranıyordu. "Zaten biriktirdiniz mi?"

"Büyük bir törene ihtiyacımız yok. Birkaç arkadaşımız ve ailemizle basit bir şey yeterli olacak hanımefendi," ona yüzünüzde gerçek olmayan bir gülümsemeyle cevap verdiniz.

"Bence de," Kei seninle aynı fikirdeydi, "Ben de büyük bir kalabalık istemiyorum."

Annen cevabına guru duyarak "İşte benim kızım," dedi.

"Her neyse, tatlıya kim hazır?" Rin konuyu değiştirdi.

Gecenin geri kalanı böyle devam etti. Şimdiye kadar annesinin mantıksız konuştuğunu söyleyemezdiniz ve onu biraz anlamıştınız. Pratiklik konusunda endişeliydi.

Siz çıkışa doğru ilerlerken anneniz onlara "Sizinle tanışmak gerçekten güzeldi," dedi.

"Filipinler veya Avustralya'yı ziyaret etmeyi planlıyorsanız, beni aramaktan çekinmeyin" diye ekledi.

Siz restorandan çıkarken, Akiteru kibarca "Teşekkür ederim," dedi.

"Şimdi eve gidiyoruz," dedi annesi ve başını eğdi, "Sen de geliyorsun, Kei."

"B-ben mi?"

"Evet."

Annesine hayır diyemedi ve içini çekti, "Sana sonra mesaj atarım, eve geldiğinde beni ara" dedi.

"Tabii. Kendine iyi bak, Kei," ona gülümsedin, yanaklarından bir kere bile öpemedin.

"Görüşürüz, Kei-kun," Üçü park yerine giderken Rin el salladı.

"Şimdi, o sana neden bu kadar kaba davrandı?!" Rin hemen üçü gözden kaybolduğu an sordu. Neredeyse konuşmak için gitmelerini bekliyormuş gibiydi.