MIEKE POV.
Kan ik hem nu echt vertrouwen? Of probeerd hij mijn vertrouwen tewinnen? Ik bedoel hij had al van alles met mij kunnen doen, maar dat deed hij niet. Ik twijfel gewoon heel erg. Wat als hij net zo'n eikel is als mijn vorige vader figuren. Of als die net als Hugo is. Voor iedereen lief behalve voor mij. Ik weet het gewoon echt niet okay?! "Mieke" begint Zayn weer. "J-ja?" Stotter Ik bang. "Wil je je zelf please niet meer snijden?" Vraagt hij met tranen in zijn ogen. Wat tranen?! Dat moet wel een teken zijn dat hij echt om me geeft toch?! Of niet? Ik weet in iedergeval dat ik de rest van de jongens niet kan vertrouwen. "Mieke?!" Kut ik negeerde hem! "Sorry! Please sla me niet!" Zeg ik en ik rol me op als een bal. Tot hoe ver dat kan aangezien ik nog in zijn armen lig. "Mieke ik zal je nooit slaan! Echt niet geloof me." Zegt hij en een traan verlaat zijn ooghoek. Zie je ik maak iedereen aan het huilen. "I-ik zou p-proberen niet meer te snijden." Zeg ik zacht. "Okay en als je de nijging krijgt kom je dan naar mij toe? Ik ga je helpen ik ben er altijd voor jou!" Zegt hij. Ik sla mijn armen om zijn nek. Ik hou van hem. Ik weet zeker dat dit genoeg bewijs is dat hij te vertrouwen is. "I-ik hou van je" zeg ik terwijl tranen over mijn wangen lopen. Maar volgens mij zijn deze tranen van geluk en niet van angst. "Ik ook van jou! Zullen we naar beneden gaan de jongens hebben pizza besteld en volgens mij hoorde ik de bezorgen net." Ik knik. We staan op en samen lopen we naar beneden.
----
Ff kort stukjee :) ik update overmorgen weer x
JE LEEST
Mieke... a one direction adopted story
Fanfictionnooit meer zou ik praten... nooit meer zou ik huilen... nooit meer zou ik lachen... nooit meer zou ik enige emoties tonen.... nooit meer zou ik gelukkig zijn... of veranderd dit allemaal als ik word geaddopteerd door 5 jongens?
