MIEKE POV
"We moeten een uur rijden" zegt Zayn. Ik kijk hem aan en knik. "Praten is oke he Mieke." Weer knik ik. Ik praat nooit meer. Dan word ik alleen maar geslagen. Ik staar uit het raam. "Hoelang zat je al in t weeshuis?" Ik steek voor zichtig 5 vingers in de lucht. "5 jaar?" Ik knik. Ik pak mijn telefoon en oortjes ik doe een dopje in me oren en doe een liedje op. Night changes heet het. Ik vind het echt een super mooi nummer.
LOUIS POV
Ze wil niet praten. Ze wil het gewoon niet. "Welk nummer luister je?" Vraag ik aan haar. Ze kijkt me bang aan. Maar zegt niets. "Praat gewoon met ons alsjeblieft!" Komt er bij Niall iets harder uit dan dat hij?"." bedoelt. Ze duikt in elkaar en begint te trillen. "NIALL!" Roep ik. "Sorry Mieke, ik bedoelde het niet boos ik doe je niks." Voorzichtig kijkt ze omhoog. "There is nothing to be afraid of..." zegt Zayn. "Even when de night changes" zingt harry er nog even achter aan. Ze kijkt echt net zo'n wtf face naar Harry. "Wat is er" ze gebaart met haar hand dat er niks is.
"We zijn er" Roept Liam Na een tijdje. Ze kijkt met grote ogen naar t huis.
MIEKE POV
Omg dit huis is zoooooooo groot!
"Groot hee" zegt een stem naast me. Ik kijk om en zie dat het Harry is. Ik knik. "Kom je mee naar binnen?"
Ik knik en loop zachtjes achter ze aan. "Zullen we je kamer laten zien?" Ik knik. "Volg ons maar zegt Zayn" ze lopen weg naar een heel erge grote witte trap. Ze lopen naar boven en ik loop er achteraan. We komen aan bij een deur. "Toe maar open hem maar" aarzelend doe ik hem open. Wauww me kamer is super prachtig mooi. Het is een mooie beige met witte kamer. Er hangt een grote super grote tv, een grote stereo, laptop, ipad, bank en een super super groot bed. "Is het leuk?" Ik draai me om naar de jongens en steek me duim op terwijl ik een klein zwak glimlachje laat zien. "Moeten we je helpen met je spullen uitpakken?" Ik schud mijn hoofd. "Je wil het liever alleen doen?" Ik knik. "Okay dan gaan wij weer, we komen zo wel weer even kijken." Ik knik en de jongens lopen weg. Ik begin eerst met mijn tas ik zie 2 deuren. Ik open er een en zie dat het een inloop kast is. Ik open de andere en zie een focking grote badkamer. "Omg dankje jongens..." fluister ik zachtjes. Ik pak al me spullen uit en ga met mijn tekenboek en tekenspullen, ik pak mijn passer. Zou ik het doen? Zou ik snijden? Ik zet de passer in me pols en schrijf er pain again?? Ik ben net met het derde vraagteken bezig als ik een deur open hoor gaan. "MIEKE!" KUT!

JE LEEST
Mieke... a one direction adopted story
Fanfictionnooit meer zou ik praten... nooit meer zou ik huilen... nooit meer zou ik lachen... nooit meer zou ik enige emoties tonen.... nooit meer zou ik gelukkig zijn... of veranderd dit allemaal als ik word geaddopteerd door 5 jongens?