H28

344 17 2
                                    

LIAM POV

Ik lach. Blijkbaar vertrouwd ze mij goed genoeg dat ik zo bij haar binnen mag komen. Dus ik stap naar binnen. Meteen kijkt ze mij raar aan. Het lijkt haast geschrokken, zo keek ze ook toen we haar uit het weeshuis haalde. 'Mieke gaat alles goed?' Ze reageert niet en blijft zo voor zich uit staren. Ik loop iets dichter naar haar toe. 'GA WEG' schreeuwt ze meteen weer in paniek. Geschrokken zet ik een paar stappen achter uit. Ik dacht dat alles goed met haar ging? Maar ze zit blijkbaar nog wel met dingen. 'Rustig Mieke het is oke!' probeer ik haar gerust te stellen. Terwijl ik bij haar op bed ga zitten. 'Liam nee alsjeblieft niet!' zegt ze en ze begint nu weer heel erg hard te huilen. Ik schrik hier oprecht ook heel erg van. Ik had namelijk niet gedacht dat dit nog weer zou gaan gebeuren. Maar dus toch. 'Het is helemaal oke lieverd, geloof me...' Probeer ik nog. Maar niets blijkt te helpen. Ze blijft zitten, en weigert nog oog contact te hebben. Ik zie alleen dat er verschillende tranen boven op haar deken belanden. 'Ik dacht dat het goed was, dat ik jou kon vertrouwen' Zegt ze uit eindelijk. 'Lieverd, dat kan je ook, dat weet je toch.' Antwoord ik uiteindelijk. Ik weet niet wat ik nu moet doen. 'Wat doe je hier dan? En waarom lachte je zo toen je binnen kwam. Wil je mij nog terug pakken van toen in het ziekenhuis?' Vraagt ze dan uit eindelijk. Ze praat zo zacht dat ik echt mijn best moest doen om het te kunnen verstaan. 'Ik wilde even kijken of alles goed met je ging. En ik lachte omdat ik blij was dat ik bij je mocht komen, dat  gaf voor mij een reden dat je mij vertrouwd. En nee. Ik zal je nooit kwaad doen, aan je zitten of whatever dan ook. Ik ben absoluut niet meer boos over wat er gebeurde in het ziekenhuis. Dat hadden we toen toch ook al besproken?' Zeg ik dan uit eindelijk. 'Ja maar toen stond je onder toezicht, als je mij dan iets zou doen had iedereen het gelijk kunnen zien. Maar nu zijn we weer thuis en kan je doen wat je wil, niemand ziet je. En wie zouden ze eerder geloven? Een wereld beroemd band lid of een meisje dat toch al beschadigt is?' Zegt ze uit eindelijk terwijl ze weer huilend naar boven kijkt. Ook ik hou het niet meer en begin ook te huilen. 'Lieve Mieke, ik hou heel veel van je, echt waar. En ik zou je nooit wat aan doen, nooit in nog een 3000 jaar.' Zeg ik. Ze kijkt weer naar boven en lacht ongemakkelijk. 'En ik wil nooit meer horen dat je jezelf beschadigt noemt. Want dat ben je niet. Je hebt gewoon fucking veel mee gemaakt.' zeg ik. En ze knikt weer. Ik kijk even om en voor dat ik het weet heb ik Mieke aan mijn nek hangen voor een knuffel. Voorzichtig knuffel ik terug. Want je weet het maar nooit. Ze laat me weer los en gaat weer zitten. 'Wat was je aan het doen?' vraag ik haar uiteindelijk. 'Ik was dit boek aan het lezen.' Ooh Once Upon A Time!' roep ik. 'Ja, ik vind het boek zo leuk. Ik wil de serie ook graag nog zien.' Zeg ze dan. 'De serie staat wel op Netflix, wil je Netflix hebben?' Vraag ik dan. Want serieus dat is geen probleem natuurlijk. Als zij een serie wil kijken dan is dat oke. 'Ja heel graag. Maar dat betaal ik dan zelf wel hoor! Dat hoeven jullie niet te doen natuurlijk.' 'Natuurlijk krijg je gewoon Netflix. Kom maar dan schrijf ik mijn inlog gegevens voor je op. Kan je via de mijne kijken. Maar dat mag op 1 voorwaarde' Zeg ik dan. Ze kijkt mij aan. 'En dat is?' 'Dat we de serie samen gaan kijken. ' Zeg ik dan lachend. Mieke moet ook lachen. 

Het is ondertussen avond en we hebben net gegourmet met zijn vijven. En het was super gezellig. Wel heb ik mij samen met de jongens over verbaasd hoe veel Mieke kan eten. Terwijl het maar een klein dun meisje is. Oprecht waar laat ze het? 'Mieke' Begint Niall dan. 'Ja?' 'We hebben nog een cadeau voor jou.' Zegt Harry terwijl hij een pakketje achter de bank vandaan pakt en het aan Mieke geeft. 'Toe maar, kijk maar!' Zegt Louis meteen enthousiast. Mieke scheurt het papier van het pakje af. 'O MIJN GOD jongens, een i Phone?! is dat niet veel te duur? Ik ben er wel super blij mee!' Zegt ze en ze pakt de telefoon lachend uit het doosje. 'En ik heb nog een leuk nieuwtje' Zeg ik dan vervolgens. 'Morgen gaan we gezellig winkelen!' Mieke begint te stralen. 'Echt?' vraagt ze enthousiast. 'En over geld geen zorgen maken, dat hebben wij wel' Zegt Louis glimlachend. 


Mieke... a one direction adopted storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu