Mieke... a one direction adopted story

H23

POV LIAM
Er is iets vreselijk mis met Mieke... dat is de zin die in mijn hoofd blijft spoken. We zijn momenteel met heel veer vaart onderweg naar het ziekenhuis. Eenmaal bij het ziekenhuis zie ik Louis gelijk helemaal overstuur in de eerste beste wacht kamer zitten. 'Wat is er aan de hand?!' Vraag ik Geschokt. 'We waren onderweg hier heen en toen ineens begon ze helemaal te schuimbekken en viel ze weg, ze zijn nu haar maag aan het leeg pompen, en ik zit hier te wachten op de dokter' zegt Louis huilend. 'Omg, wat erg' zegt Niall helemaal geschokt. 'Waar is Harry?' Vraag ik. 'Die is even eten aan het halen' zeg ik. Ik zei dat Zayn ook huilt. 'Wat is er man?' Vraagt Louis half boos en niet al te gemeend. 'Ik had nooit zo tegen haar moeten doen,maar ik zit zelf dus ook totaal niet lekker in mijn vel weetje' Louis blik veranderd nu al snel naar bezorgd. 'Wat is er dan?' Iedereen gaat er even bij zitten Zayn begint met praten 'ik denk niet dat ik een toekomst voor mij zie in een band, jullie zijn mijn beste vrienden ofcourse en zo zou het altijd blijven, maar ik wil gewoon een normaal leven mann' zegt Zayn huilend. 'Heey het is oke' zegt Niall. 'We vinden er wel wat op, nu eerst even focussen op Mieke' vervolgd hij zijn zin. In mijn ooghoek komt Harry aanlopen. 'En is er al nieuws?' Vraagt hij snel. 'Nee helaas nog niets' zegt Niall verdrietig. 'Maar ik denk dat dat zo komt' zegt Zayn en hij wijst naar een dokter die aan komt lopen. 'Familie van Mieke Malik?' Vraagt ze. 'Ja dat zijn wij' zeg ik en ik sta op. 'Loop maar even mee, ik heb goed nieuws voor jullie' .
LOUIS POV
Mijn hart maakt een sprongentje van vreugde, goed nieuws! Yes! Snel lopen we met zijn allen achter haar aan. Ze loopt naar een kantoor en we gaan zitten met zijn allen. 'Mieke is wakker, en het gaat goed met haar komen' zegt ze. Ik spring letterlijk overeind van vreugde. 'YESSS YESSS echt waarr?!' Schreeuw ik terwijl ik zie dat de andere jongens ook aan het huilen zijn van blijdschap. 'Er is alleen wel een maar' zegt ze. 'Mieke heeft last van heftig geheugen verlies, het is haar korte termijn geheugen, we zouden nog moeten onderzoeken hoelang het duurd voordat dat terug komt.' Zegt ze. En mijn vreugde verdwijnt toch wel zoals sneeuw voor de zon. 'Er mag nu een iemand naar haar toe, jullie mogen kiezen wie' zegt ze daarna. 'Absoluut Louis. Ze heeft de beste band met hem.' Zeggen ze in koor. De sneeuw komt weer een beetje terug. Ik ga haar straks een hele dikke knuffel geven! 'Loopt u maar achter mij aan' zegt de dokter. Ik loop achter haar aan en we gaan Miekes kamer binnen. Daar ligt ze dan lekker te slapen. ' ik zou jullie even alleen laten' zegt de dokter en ze loopt weg. Ik loop naar Mieke toe en ga naast haar op bed zitten. Ze word wakker en kijkt me aan. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Heey schoonheid' zeg ik en ik pak haar hand. Tot mijn verbazing trekt ze haar hand terug en ik krikg weer die bange blik van toen we haar net geadopteerd hadden. 'Wat is er lief?' Vraag ik haar. 'Mag mag ik praten?' Vraagt ze heel zacht. 'Ja tuurlijk dat weet je toch!' Zeg ik terwijl ik mijn andere arm naar haar uitsteek omdat ik haar haar uit haar gezicht wil halen. Gelijk duikt ze in elkaar en kruist haar armen over haar heen. 'Please doe me niets' zegt ze. En dan op ineens begrijp ik het.... haar korte termijn geheugen is aangepast.....