Mieke... a one direction adopted story

H29

MIEKE POV
'Ik wil Frozen kijken!' Laat Louis duidelijk aan Liam weten. 'Ik wil Toy Story!' Roept Liam terug. Zo gaat het ondertussen al een kwartier. Ik kijk even naar Harry die naast mij zit. Hij zucht overdreven en rolt even heel overdreven met zijn ogen. Ik doe mijn best mijn lach in te houden. 'Nee Toy story is stom!' Schreeuwt Louis dan. 'Vlucht nu het nog kan!' Fluisterd Niall tegen mij. Ik kijk hem raar aan. 'Zo gaat het altijd, straks moeten wij onze mening geven, ren! Ren nu het nog kan!' Fluisterd hij overdreven. Ik schiet super hard in de lach. En ze kijken meteen alle twee heel enthousiast mijn kant op. Ah fuck. 'MIEKE!' schreeuwen ze allebei tegelijk. 'Laat het kind met rust!' Schreeuwt Harry terwijl hij op de tafel springt en een super helden houding aan neemt. Ik schiet zo hard in de lach. Volgens mij heb ik nog nooit zo hard gelachen. Tranen stromen over mijn wangen en mijn buik begint pijn te doen. De jongens kijken mij raar aan maar het boeit me niet. Na 3 minuten ben ik eindelijk klaar met lachen. 'Sorry Liam, ik hou heel veel van je! Maar ik kies Frozen' zeg ik dan uit eindelijk toch. 'Okee' zegt Liam teleurgesteld en hij gaat zitten.

'MIEKE WAKKER WORDENN' Hoor ik Louis schreeuwen. En hij springt bij me op bed. Ik stuiter de lucht in en kom met een plof weer op bed te recht. Boos kijk ik hem aan. Ik heb nog geen zin om op te staan. 'We gaan winkelen schoonheid' zegt hij dan. Dan sta ik toch maar op. 'Hoe laat is het eigenlijk Lou?' Vraag ik hem. 'Half 11' antwoord hij. Ik knik. Louis loopt weer weg en ik loop naar mijn kast. Ik pak er een spijker broek uit en een blauwe blouse. Dan loop ik naar de badkamer en ik kleed me aan. Ik kijk in de spiegel en ik lach. Ik zie er goed uit, niet perse qua uiterlijk, maar wel qua persoonlijk heid. Ik straal helemaal. Ik pak mijn borstel en begin mijn rode haar te borstelen, vervolgens doe ik er een staart in. Ik pak mijn bril en zet die ook op. Dan loop ik naar beneden. 'Pannekoekkennn!' Roept Niall enthousiast en voor dat ik kan reageren krijg ik een bord in mijn handen gedrukt. Ik ga zitten en eet mijn Pannenkoeken op. 'Mieke, het kan zijn dat we fans tegen komen tijdens het winkelen.' Begint Harry en ik kijk op. Wat er trouwens heel charmant uit moet zien want ik heb mijn mond nog vol. 'Dat is vaak verder natuurlijk geen probleem, maar het kan wel zijn dat ze je vragen gaan stellen. Tot antwoorden ben je niet verplicht natuurlijk' zegt Harry dan uiteindelijk. Ik knik. Het lijkt mij eigenlijk wel leuk.

We zijn ondertussen weer thuis en ik heb zo veel nieuwe kleren. Echt niet normaal. En de jongens bleven maar zeggen dat ze het absoluut niet erg vonden om te betalen. Ik voel me wel een beetje schuldig, want het was echt wel belachelijk veel. Ik hang de laatste kleren nog even in de kast. En ik loop naar beneden. Ik ben vanavond alleen thuis met Harry. Normaal gesproken zou ik echt gek worden, en ik vind het stiekem ook echt wel eng. Maar ik ben niet extreem bang dat er nog wat fout gaat. Ik ben nog diep in gedachten gezonken als ik iemand op de deur hoor kloppen. Het kloppen is een regel die ik en de jongens samen hebben bedacht. Zodat ik zelf kan reageren of ik me op dat moment fijn voel of juist misschien wel niet. 'Ik kom er aan' roep ik en ik ren naar de deur. Ik wil namelijk niet dat we samen op mijn kamer gaan zitten. Ik doe de deur open en daar staat hij. 'Wil je mee naar de studio?' Vraagt hij. 'Huh de studio? We zouden toch thuis blijven?' Vraag ik. 'We hebben hier ook een studio, kom!' Roept hij en hij loopt weg. Ik trek een wenkbrauw op en loop dan ook echter hem aan. Want tja, ik moet toch wat. We lopen naar het einde van de gang, daar zit blijkbaar de studio. Ik dacht altijd dat dat ook een extra logeer kamer was. We lopen naar binnen en ik kijk mijn ogen uit, dit is wel heel mooi en groot! 'Moet je nog liedjes opnemen, Harry?' Vraag ik dan. Hij schud zijn hoofd. 'In het weeshuis hoorden we al dat je muziekaal was, dus ik wil je gewoon laten weten dat je hier mag zitten als je wil spelen of eventueel zingen' zegt hij. En ik lach, dit is wel heel geweldig.