MIEKE POV
Ik word wakker en ik denk aan wat er gisteren gebeurd is. Ik ben vreselijk te keer gegaan tegen Liam. En dat was geheel onterecht. Vannacht kreeg ik een deel van mijn geheugen terug. Ik lig hier niet door hun, maar door mij zelf. Ik probeerde mij zelf van kant te maken omdat ik verdrietig was door een akkefietje met Zayn. De jongens zouden nu wel erg boos op mij zijn. Ik sla mijn handen voor mijn ogen en ik begin te huilen. Ik had een hele goede band met Louis. En de rest van de jongens werden ook steeds chiller.
Ik hoor dat je deur open gaat en zie dat het een zuster is. ' Mieke, het bezoek uur begint zo weer. Louis belde of het goed was dat hij langs kwam, samen met Liam.' Ik twijfel heel erg. Maar zolang ik hier in het ziekenhuis lig ben ik veilig. ' Ja natuurlijk, geen probleem.' zeg ik dan uiteindelijk maar. ' Is goed, dan komen ze er zo aan! We komen straks je ontbijt brengen, en als jij nog wat nodig bent straks laat je het dan even weten?' ik knik en ze loopt weer weg. Ze zijn hier in het ziekenhuis erg aardig! Daar heb ik niets over te klagen.
De deur gaat weer open en daar komen Louis en Liam binnen lopen. ' Heey Mieke' zegt Louis zachtjes en ze komen naast mij zitten. 'Hoe is het met je? ' vraagt Liam zacht. Ik bedenk mij geen moment en ga recht op zitten. Snel pak ik Liams hand vast. ' Het spijt mij zo van gisteren Liam! wees alsjeblieft niet boos op mij! Ik wist niet wat ik zei of deed of' en ik begon gelijk super hard te huilen. ' Ik ga wel even' Zegt Louis en hij staat op en wil weg lopen. ' Louis please blijf even alsjeblieft!' huil ik zachtjes. Hij buigt over mij heen en fluistert zachtjes in mijn oor ' Het is oke lieverd, Liam doet je niets! Je bent veilig, het is helemaal oke' Hij staat op en loopt nu wel weg.
Liam staat op en gaat naast mij op bed zitten. Zachtjes legt hij mij tegen hem aan en slaat een arm om mij heen. 'Mieke, het is oke, je was gisteren bang en in de war. Je geheugen was weg en je wist niet wat er aan de hand was. het is allemaal oke' zegt hij terwijl hij rustig heen en weer over mijn arm wrijft. Ik glimlach zwak naar hem. ' Ik had nooit zo tegen jou mogen doen! Je wilde mij beschermen, en er voor mij zijn.' 'Het is helemaal oke Mieke, echt waar! Ik was eerlijk gezegd ook wel erg blij dat je voor jezelf op kwam.' Liam glimlacht naar mij en ik kruip nog iets dichter tegen hem aan. Ik voel mij weer erg gelukkig. Ik heb nu een goede band met Louis en met Liam. Zayn mag zich weer opnieuw gaan bewijzen, en goed ook. Niall en Harry komen nog wel. Alles op zijn tijd.
' Ik heb trouwens nog goed nieuws voor je' zegt Liam. 'Je mag vanmiddag weer naar huis.' Ik glimlach blij naar hem. Maar dan begint mijn hoofd weer op te spelen. ' Hier ben je veilig, hier kan hij jou niets aan doen. Dat ziet iedereen... Maar thuis...'

JE LEEST
Mieke... a one direction adopted story
Fanfictionnooit meer zou ik praten... nooit meer zou ik huilen... nooit meer zou ik lachen... nooit meer zou ik enige emoties tonen.... nooit meer zou ik gelukkig zijn... of veranderd dit allemaal als ik word geaddopteerd door 5 jongens?