အပိုင္း-၆
မားမား>>> ေရွာင္းေလးထမင္းစားၿပီးၿပီလား..
"ဒီေန႕ ထမင္းမခ်က္ဘူးမား"
မားမား>>> ဟင္းစားကုန္သြားလို႔လား ႀကိဳဝယ္ထားေလ
"ဟုတ္...မနက္ျဖန္ေတာ့ ပင္မေဈးကို သြားၾကည့္ပါအုံးမယ္"
အမွန္ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ မနက္ျဖန္ ပင္မေဈးကိုသြားဖို႔ အစီအစဥ္မရွိပါ။ သူဘယ္ကသြားလို႔သြားရမွန္းမွမသိပဲ....ဆရာဖန္းကိုေျပာဖို႔ေတာင္ ေမ့လာသည္ေလ။ သို႔ေပမဲ့ မားစိတ္ပူေနမွာစိုး၍ မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ ဆိုသည့္ေဆာင္ပုဒ္ကိုလက္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
မားမား>>> ၿပီးတာပဲ...က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ ဒီပိတ္ရက္ကို ျပန္လာမွာလား မင္းအပါးကေတာင္ေမးေနတာ
"မသိေသးပါဘူးမား..သားျပန္ေျပာမယ္ေလေနာ့္"
ညွိုးငယ္သြားေသာ မားမ်က္ႏွာကို ေဘးကပါးကရိပ္မိဟန္တူသည္။ ဖုန္းခ်ဖိဳ႕ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲၿပီးဖုန္းခ်လိဳက္သည္။ ေနေကာင္းေအာင္ေနဖို႔ႏွင့္ ျပန္မလာနိုင္လည္း စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ဖို႔ ပါးကစာလွမ္းပို႔ေသးသည္။ ေရွာင္းက်န႔္ Video Call ေျပာအၿပီး ဖုန္းကို အိပ္ရာေပၚပစ္ခ်ကာ လူပါ အိပ္ရာေပၚကို ပစ္လွဲလိုက္သည္။
ဒီေန႕ ဗိုက္သိပ္မတင္းေန၍ ေစာေစာအိပ္မေပ်ာ္ေပမဲ့ ေကာင္ေလးဝယ္လာေပးသည့္ ဖက္ထုပ္က တကယ္စားလို႔ေကာင္းသည္။ ေနာက္မ်ားမွ သူ႕ကိုဆိုင္ေမးထားရန္ ႀကံ႐ြယ္လိုက္သည္။
႐ုတ္တရက္ေရွာင္းက်န႔္ထလို႔ လိုက္ကာကို လွပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚ အခန္းဟု ထင္ရေသာအခန္းေလးသည္ မီးမွိန္မွိန္ေလးလင္းလို႔ ၿငိမ္သက္ေနသည္။ ေကာင္ေလးက အဲ့လိုပဲတစ္ေယာက္တည္း ေနသားက်သြားတာလား။ ဘယ္တုန္းကတည္းကမ်ား သူဒီလို တစ္ေယာက္တည္း ေနလာရတာလဲ ဆိုတာ ေရွာင္းက်န႔္ သိခ်င္စိတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းလာသည္။
အေၾကာင္းျပခ်က္ဟူ၍ မယ္မယ္ရရ မရွိ။ ဒီအတိုင္း...ဒီအတိုင္းေလး....သိခ်င္႐ုံပင္ျဖစ္သည္။
ထိုေန႕က ေရွာင္းက်န႔္ အိပ္ရာဝင္ေနာက္က်ခဲ့သည္။ ဟိုေတြး၊ဒီေတြးျဖင့္ အိပ္ေနက်အခ်ိန္ထက္ ႏွစ္နာရီေလာက္ေနာက္က်ၿပီးမွ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့သည္။
KAMU SEDANG MEMBACA
肖老师 (Xiao Laoshi) •Complete•
Fiksi Penggemarကျွန်တော် ဆရာရဲ့ တပည့်မဖြစ်ချင်ဘူး...။ ကျွန်တော်က ဆရာရဲ့ ကောင်လေးပဲဖြစ်ချင်တာ..။ ဒါတောင် ဆရာမသိဘူးလား။ ... ကြၽန္ေတာ္ ဆရာရဲ႕ တပည့္မျဖစ္ခ်င္ဘူး...။ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာရဲ႕ ေကာင္ေလးပဲျဖစ္ခ်င္တာ..။ ဒါေတာင္ ဆရာမသိဘူးလား။ ....
