"BUNTOT ko ba kayo!?" naiinis na si Veatrice sa mga nangyayari.Kahit saan siya pumunta kung hindi si Thomas ang nakabuntot sa kaniya, papalitan naman ito ni Trojan. The situation is driving Veatrice insane. Konting konti nalang talaga at mapupuno na siya sa inis.
Veatrice decided to shop in the mall but she couldn't enjoy her day dahil may dalawang lalaking sunod ng sunod sa kaniya. The two guys behind her is bickering from time to time and it fvcking irritates her.
"Can't you two leave me alone!" dahil sa inis she can't stop herself from raising her voice. She's a patient person pero napupuno rin naman siya lalo na't mahigit isang linggo na siyang binubwiset ng mga lalaki.
"We can't leave you alone, baka dumugin ka bigla" Trojan said.
"I hate to agree with him but he's right, paano kung makilala ka ng mga tao at dumugin ka, mabuti na yong may kasama ka, even you are in disguise we can't guarantee that no one could recognize you" segunda pa ni Thomas.
She literally wants to escape from the two at dahil sobrang desidido na siyang makawala mula sa dalawang binata she made a plan in her mind.
Veatrice act so natural all day tila wala itong binabalak na tumakas mula sa dalawang manliligaw.
"Naiihi ako, the two of you should wait here kung ayaw niyo namang maghintay you two are free to leave me at umuna nang umuwi, I can guarantee you alam kong umuwi gamit ang sarili kong mga paa, in case you're not aware"
"Nah, I'll wait for you here patiently, ikaw Thomas, gusto mo na bang umuwi?"
"I think it is much more better if you'll go home already kaya ko namang bantayan si Veatrice"
"Aish! bahala na nga kayo diyan, bahala na kayo!" Naiiritang ani Veatrice sa dalawang lalaking nagsisimula na namang magbangayan.
Nang makapasok sa restroom, siniguro muna ni Veatrice na walang tao sa loob bago siya magbihis. She removed her brown short wig and change it into a long black one, yung kakabili niya lang kanina. Nagpalit na rin siya ng damit.
Nang matapos mag-retouch lumabas na si Veatrice sa restroom at imbes na bumalik kung saan naroroon ang dalawang manliligaw, Veatrice turned towards the mall's exit. Hmm, not bad to commute.
At dahil likhang mukhang may mga sira ng ulo sina Thomas at Trojan, hindi siya pinayagan ng dalawa kanina na magdala ng kotse. Nag-usap pa ang dalawa na sa ka Thomas siya sasakay pagpunta ng mall at kay Trojan naman pag-uwi, without asking her opinion about their negotiation.
Today, she will make sure that she'll be having her Ultimate 'me time', walang sagabal na sa kaligayahan niya. Veatrice planned everything she planned on going to, sobrang excited sa mga gagawin, nang may humintong taxi mismo sa harap niya ay kaagad siyang sumakay doon.
"Kuya sa KOA nga po" Veatrice told the strange driver since naka-hood ito, imbes na mag-isip ng kung ano-ano, kinuha na lamang ni Veatrice ang kaniyang cellphone mula sa gucci bag niya and saw alot of missed calls from Thomas and Trojan. Aish what a bothersome.
"Malayo layo pa tayo ma'am, tulog muna kayo diyan" mababang tonong saad ni kuyang driver sa kaniya.
"No thanks kuya, I am used travelling kaya kaya ko namang mag-stay awake hanggang umabot tayo"
Suddenly Veatrice realized, hindi nga magiging enjoyable ang gala niya kung wala siyang kasama na masaya namang kagala, hindi tulad ng dalawang lalaking iniwan niya sa mall. Sasakit lang ang ulo niya kung ang mga iyon ang isasama niya. The two guys won't stop bickering from time to time.
BINABASA MO ANG
The "SHE" Groom
General FictionAll that Veatrice ever wanted was to get wed to a man she truly loves in a grandiose church wearing her own designed dream wedding gown. She imagined herself walking in that long aisle towards her groom while tears of joy keeps falling from her eyes...