The "SHE" Groom

CHAPTER TWENTY ONE

"You're putting too much soy sauce! Ano ba yan!" sita ni Veatrice kay Thomas, hindi naman mapakaling binawasan ng binata ang inilagay nitong soy sauce sa adobong niluluto nito.

" Sorry for that, I'll save this adobo for sure" kitang kita ang frustration sa mukha ng binata habang inaayos ang nilulutong ulam.

" Nevermind, pabayaan mo nalang yan diyan, I will order my food na lang" aniya

"I want to cook for you, sa tingin ko naman madali lang 'to lulutuin just give me awhile" saad nito saka ibinaling muli ang atensyon sa niluluto.

" Don't insist, baka mamatay pa ako sa gutom dito, look what you did nagsasayang ka lang ng manok. The first attemp it was so sour, ngayon naman sobrang alat, baka pag matapos ka na diyan sa pagpapractice mong lutuin yan bumubula na ang bibig ko sa gutom tsk" she scoff saka nagtipa sa phone niya upang umorder ng food delivery " Hindi naman ako masyadong masama, do you want any food sabihin mo lang para ma-order ko"

"Nah, okay na ako dito" maybe it was just her but he sounded so emotionless at ewan.

"Sinabi ko naman kasi sayo na huwag mo nang pilitin na lutuin pa yun"

"I'll learn how to cook Filipino food for sure"

"Ikaw bahala"

After a few minutes dumating na rin ang mga order niya. It was one vegetable salad, sisig, chicken adobo and bulalo. She misses eating these food, nong nasa Germany palang siya she ate these kinds of food twice nong pinuntahan siya ni Trojan sa condo niya. She got well from fever so Trojan pampered her that time and he cook for her. Trojan is a good cook dahil nag-culinary ito noong college ngunit hindi na nito natapos ang kurso as of his parents decision para ito ang makapamahala sa negosyo since Travis isn't the type who will take business seriously.

Trojan didn't know she really love filipino food. Ayaw naman niyang sabihin sa kaibigan dahil sosobra nanaman to, Trojan can be sometimes too extra to her. Baka araw arawin naman siya nitong paglulutuan. He was so caring.

Nang malagay na niya ang lahat ng pagkain sa mesa kaagad niyang nilantakan ang mga pagkain not minding the person in front of her.

Nakakalahati na lang siya sa pagkain when he noticed Thomas isn't moving his food.

"Bakit di ka pa kumakain? Hindi ako nakakabusog kaya huwag mo akong titigan lang diyan, alam kong maganda ako huwag mo nang ipahalata masyado"

" Don't mind me, nakakaaliw ka lang talagang tingnan, you seem to be loving your food, it's nice to see" saad sa kaniya ng binata ng hindi pa rin nilulubayan ang mukha niya sa kakatingin

" Huwag ka nang magpaligoy-ligoy pa, sabihin mo nalang kasi na nagagandahan ka sa kin"

" You're indeed the most beautiful woman in my eyes Veatrice" muntikan pa siyang mabulunan sa kinakain buti naagapan niya ng tubig but siyempre hindi niya pinapahalata ang pagka-tense niya dahil sa sinabi nito. With poise siyang uminom ng tubig saka tiningnan ang binata at ngumiti.

" Thank for the compliment" payak niyang tugon saka itinuloy ang pagkain.

Natapos silang kumain nang hindi na muling nagkausap pa. Si Thomas na ang nagligpit sa pinagkainan nila. Ito na rin ang naghugas. They only have one housemaid at pinauwi pa ito ng ina niya upang makapagbakasyon.

"I'll go upstairs na kung mabagot ka dito you can freely go. Our mansion have 2 guards and CCTV's kaya walang magtatangkang pumasok dito. Aakyat na ako sa kwarto ko" she said to Thomas, hindi naman sumagot ang binata bagkus tiningnan lang siya nito.

She went to her room, she lay on her bed for hours. Tinapos niya ring basahin ang mga mails mula sa sekretarya niya na nasa Germany. She reviews alot of papers na ipinadala pa sa kaniya kahapon.

Lumipas ang walong oras na naging tutok siya sa trabaho bago ito matapos. Nag-inat pa siya, she skip lunch, hindi niya nanaman napansin ang paglipas ng oras. When she's working she can really forget time passing by kaya lagi siyang napagsasabihan ng mga kaibigan.

She wonders kung nasa baba pa rin si Thomas but she doubt it. Nakakabagot iyon panigurado. She is certain also that her parents aren't home yet dahil nagpaalam ang mga ito na gagabihin since pagkatapos paghandaan ang binyag ng pamangkin ay didiretso rin ang mga ito sa firm nila.

She wanted to treat herself, matagal na ring hindi siya nakakagala. It is already 4 in the afternoon, perfect time to go shopping. Naligo siya at nagbihis ng pulang cocktail dress saka eyeglasses, right she need a hat to cover her face, bakit ba niya nakakalimutan na hindi na tulad noon mas kilala na siya ngayon ng ibang tao, she guess her treat for herself wouldn't be as enjoyable as she expected it to be.

She decided not to apply make up this time, papahingahin muna niya ang mukha mula sa make up.

When she's all ready maganda ang mood niya, marami na rin siyang naiisip na gawin at bilhin. She'll take used of her time roaming around for sure. Matagal na rin niyang hindi nagagawa iyon dahil sa loob ng tatlong taon niyang paninirahan sa Germany hindi pa siya nakakalabas ng mag-isa at sobrang nag-enjoy since lagi siyang piniperwisyo ng pinsan niyang si Suzette at nang magkapatis na si Trojan at Travis. Idagdag mo pa ang nakatambak na papeles sa negosyo.

She got her car keys and hummed a melody while descending on their staircase.

"Where are you going?"

"Ai tipaklong!" She was startled by Thomas, bakit hindi pa ito umaalis? "Ginulat mo ako!" Singhal niya sa lalaki "Bakit andito ka parin? I thought umuwi ka na, don't me tell me tumambay ka dito all day"

"Kaya ka aalis dahil akala mo wala na ako dito?" Seryosong saad nito.

"What? No! Wala akong pakialam kung tumira ka na dito besides hindi naman ako mananatili ng matagal dito. Mamamasyal ako to treat myself for working for hours. I'll ho shopping and enjoy outside. Now, why aren't you leaving yet?"

"I'll go with you" imbes na sagutin ang tanong niya inilahad nito ang kamay upang hingin ang susi ng kotse niya "Hand me the keys ipagmamaneho kita kahit saan mo gustong pumunta"

"Wala ka bang trabaho? Imbes na bwiseten mo ako, why don't you go to work, what an incompetent asshole" mataray niyang ani saka inikot ang mata

" I am on my vacation leave miss Miller for a month kaya wala akong trabaho ngayon sa opisina"

" Whatever! Kung on leave ka naman pala bakit di mo nalang enjoyin ang bakasyon mo, go to the bar, travel, get laid or date your girlfriend"

" Too bad the woman I want to have a relationship with isn't always in the mood but I'll definitely follow your advice, I'll date her today" saad nito habang diretsong nakatingin sa kaniya. Yah buti nang idate niya si Teresse ngayon kaysa naman mastress siya sa lalaki.

" Oh ayan naman pala, ano pa ang hinihintay mo, umalis ka na dito"

"I was waiting for you"

"Ano? I don't have plans to be a chaperone noh sa inyo ni Teresse"

"Sino bang maysabi na I was pertaining to Teresse. I am talking about you, kung hindi mo pa rin naiintindihan, ito nalang today I will date you" natulos naman siya sa kinatatayuan sa pinagsasabi ng lalaki sa kaniya

"Ang sabi ko enjoyin mo ang bakasyon mo hindi yung magpapakahirap kang bantayan ako"

"I am enjoying being with you, I mean securing you. Hindi ako magpupulis kung hindi ako sumasaya sa pagpapoprotekta sa mga tao"

"Are you taking me as a joke" Thomas words were like daggers to her heart, sa hindi niya malamang dahilan, ang mga salitang lumabas sa bibig nito ay tila nagpapabaliw sa kaniya. She kept assuming na may ibang kahulugan ang mga sinasabi nito. She is seriously doomed and this can't stay like this.

"Nah, so shall we?"

Sa huli wala siyang nagawa kundi hayaang bumuntot sa kaniya ang binata.

"Don't worry, I'll make this day a memorable date for the two of us"

As if she'll consider this as a date. She will surely piss him off dahil gagawin niya itong alalay for a day.

Well, this isn't bad after all, she just need to enjoy pissing the irritating arrogant police officer.