" ဒီနေ့ တော့ ဒီလောက်ပဲ ဆရာမသင်တော့မယ် နော် "
ဆရာမလဲ စာသင်ပြီးအခန်းထဲကနေ ထွက်သွားသည် စာသင်ချိန်တစ်ချိန်တောင် ပြီးသွားပြီးပဲ တစ်ခုံချင်းထိုင်တဲ့ သူအချင်းချင်းတောင် ကျွန်တော့်ကို ယောင်လို့တောင် သူမကြည့်ပေ
" Yibo "
ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး ဘာမှပြန်မပြောပေ
ု" Yibo မင်းက မနက်ကကားကိစ္စနဲ့ ငါ့ကို အခဲမကျေဖစ်နေတာလား ငါမင်းကိုချက်ချင်းရောပေးဖို့ကျ ငါ့မှာအာ့လောက်များတဲ့ ပိုက်ဆံ ပါမလာဘူးလေ "
ကျွန်တော့်ဘေးမှာ နာပူဆာပူလုပ်နေတဲ့ သူကိုကျွန်တော်ကြည့်မရပါ ကျွန်တော်ကတစ်ယောက်ထဲ ပဲ နေချင်တယ် အားရင်အားသလို ကျွန်တော် ဝတ္ထု တွေဖတ်တယ် ဒါပေမဲ့ " ကျွန်တော့်ကိုကို " ဆိုတဲ့ fic
လေးဘယ်ချိန်တင်တင် ကျွန်တော်မအားပါစေ ၌အောင်ဖတ်တယ် အဲ့ Fic လေးက ချွင်းချက်တစ်ခုပေါ့
" ကျစ် အရမ်းနားငြီးတာပဲ တိတ်တိတ်နေလို့မရဘူးလား "
သူ ကျွန်တော့်ကိုအော်သည် ကျွန်တော်ဝမ်နည်းသွားပေမဲ့လဲ ဘာမဖစ်သလိုဟန်ဆောင်ကာ
" Yibo မင်းလဲ ဝေ့ရင်းဆိုတဲ့ author ကိုကြိုက်တာလား
မင်းသူ့ကိုအပြင်မှာမြင်ဖူးလား"
" ငါ့ဘာသာ ငါဘယ်သူ့ ကြိုက်ကြိုက် မင်းအပူလား ဒါနဲ့ မင်းဘယ်လိုဖစ်ပြီးသိတာလဲ ငါကြိုက်တာ "
" ဟို ခဏကဆရာမစာသင်နေချိန် မင်းက ဟိုဟာ ဟိုဟာ လုပ်နေတော့ ငါ ရုတ်တရက် ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်မိတာ "
" ဖုန်းကိုပဲကြည့်တာလား ငါ့ကိုရော မင်းမကြည့်ဘူးလား "
ရိပေါ်ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် ရှောင်ကျန်းတစ်ယောက်
မျက်နှာကြီးရဲတက်လာပြီး ခေါင်းခါပြလိုက် ပြီး
စကားစလိုက်သည်
" မင်းဘာလို့ Fic ဖတ်ပြီး ထန်ရတာလဲ မင်းလိုလူမျိုးက အဲ့လို Fic တွေဖတ်လိမ့်မယ်လို့ ငါတစ်ကယ်မထင်မိဘူး"
ကျွန်တော့်ကို မရဲတရဲနဲ့ မေးလာတဲ့ သူ ကျွန်တော်လဲ နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးကွေးရုံသာ ပြုံးပြီး
YOU ARE READING
My Author (complete)
Fanfictionသင္ဟာ အင္ႏိုးစန္ ့ ေလးဆိုရင္ ဒီ Fic ကိုေက်ာ္သြားပါ🌚🌚🌚❌❌❌
