ဒီေန႔ က ခရီးထြက္ရမယ့္ေန႔ပင္ ဒီအခ်ိန္အ႐ႉပ္ထုပ္ေလးေရာဘာလုပ္ေနမလဲ မသိ
သူ႕ ဆီလိုက္သြားရင္ေကာင္းမလား ေက်ာင္းမွာပဲေစာင့္ရင္ေကာင္းမလား
ကြၽန္ေတာ္လဲ အ႐ႈပ္ထုပ္ေလးကို ေက်ာင္းမွာပဲေစာင့္မယ္ဆိုၿပီးထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ဆရာမက
" ရိေပၚ သားေရာက္လာၿပီးလား သားနဲ႔ ေရွာင္က်န္းပဲ က်န္တာ အကုန္လူစံုေနၿပီး "
ဘယ္လို အ႐ႈပ္ထုပ္ေလးက အခုထိမလာရေသးဘူးလား ဘယ္လိုဖစ္တာလဲ ေနပါအုန္း အ႐ႈပ္ထုပ္ေလးသူငယ္ခ်င္းေတြကိုေမးၾကည့္ရမယ္
" ဟုတ္လား ဆရာမ ကြၽန္ေတာ္လဲမေတြ႕မိဘူး ေရွာင္က်န္းသူငယ္ခ်င္းကိုေမးၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္ "
ဆို္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က်န္းခ်န္ရိွရာကိုလာခဲ့လိုက္သည္
" က်န္းခ်န္ မင္း ေရွာင္က်န္းကိုမေတြ႕မိဘူးလား သူဖုန္းေလးဘာေလးမဆက္ဘူးလား "
" ငါလဲမသိဘုူး ရိေပၚ ဒီေကာင္မေန႔ကသြားမယ္ေျပာၿပီးေတာ့ ဒါနဲ႔ မင္းကသူ႕ကိုစိတ္ပူေနတာလား "
ဆိုၿပီး က်န္းခ်န္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္
အမွန္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္စိတ္ပူေနတာမဟုတ္ပါဘူး
သူငယ္ခ်င္းလိုခင္လို႔ ပါ ေမးၾကည့္႐ံုပါပဲ ေလ ေနာ္ သူတို႔ကသာ တစ္မ်ဴိးေတြေတြးေနတာ
" မဟုတ္တာမင္းကလဲ ငါက သူငယ္ခ်င္းခ်င္းေမးၾကည့္တာပါ "
ဆိုၿပီး ရိေပၚကေျပာလိုက္ေတာ့ က်န္းခ်န္က ေခါင္းေလးကိုခါၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္သည္
" ေအးေလ ငါက ခ်စ္သူလိုေျပာေနလို႔လား "
အဲ့ေတာ့မွ ရိေပၚလဲ
" ငါ က အဲ့လိုထင္သြားတာ "
တာတဲ့ေလ
မဖစ္ပါဘူး အ႐ႉပ္ထုပ္ေလးတို႔အိမ္ လိုက္သြားရမယ္ဆိုၿပီး ဆရာမဆီအေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္
YOU ARE READING
My Author (complete)
Fanfictionသင္ဟာ အင္ႏိုးစန္ ့ ေလးဆိုရင္ ဒီ Fic ကိုေက်ာ္သြားပါ🌚🌚🌚❌❌❌
